ပင္လံုစာခ်ဳပ္

ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း တုိ႕သည္ ဗမာ နဲ႕ အတူ ၿဗိတိသွ် ကြ်န္သေဘာက္ ဘ၀ မွ ရုန္းထြက္ၿပီး လြတ္လပ္၍ တန္းတူေသာ ျပည္ေထာင္စု ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံ သစ္ ကိုတည္ေထာင္ၾကမည္။ ထူေထာင္လတၱံ႕ေသာ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျပည္နယ္မ်ားသည္ ဘ႑ာေရးဆိုင္ရာ ကိုယ္ပိုင္ ျပဌာန္းပိုင္ခြင့္ အပါ အ၀င္ အမ်ိဳးသား ကိုယ္ ပိုင္ျပဌာန္း ပိုင္ခြင့္မ်ား ကို အျပည့္ အ၀ရရွိခံစားေစရမည္။ ဗမာ ႏွင့္ အတူတကြ ပူးေပါင္းထူေထာင္ မည့္ ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံတြင္ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ခ်င္း အစရွိသည္တို႕သည္ ဗမာ အပါအ၀င္အျခားေသာျပည္ေထာင္ စု အဖြဲ႕ ၀င္ အမ်ိဳးသား မ်ားနည္းတူ ကမၻာ႕ ဒီမုိကေရစီ ႏိုင္ငံမ်ားမွ ျပည္သူ အမ်ား ခံစားရရွိ ၾကသည့္ ဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရးမ်ား ကို ခံစားၾကရမည္။ ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း တုိ႕သည္ ဗမာ နဲ႕ အတူ ၿဗိတိသွ် ကြ်န္သေဘာက္ ဘ၀ မွ ရုန္းထြက္ၿပီး လြတ္လပ္၍ တန္းတူေသာ ျပည္ေထာင္စု ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံ သစ္ ကိုတည္ေထာင္ၾကမည္။ ထူေထာင္လတၱံ႕ေသာ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျပည္နယ္မ်ားသည္ ဘ႑ာေရးဆိုင္ရာ ကိုယ္ပိုင္ ျပဌာန္းပိုင္ခြင့္ အပါ အ၀င္ အမ်ိဳးသား ကိုယ္ ပိုင္ျပဌာန္း ပိုင္ခြင့္မ်ား ကို အျပည့္ အ၀ရရွိခံစားေစရမည္။ ၂. ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၏ လမ္းညႊန္ု (ရ) ခ်က္။ ၁။ ငါတို႕ ေရးဆြဲမည့္ အေျခခံဥပေဒသည္ တမင္းတႏိုင္ငံစနစ္ (Unitary System) ကို၄င္း၊ ဘုရင္စနစ္ ကို၄င္း ျပဌာန္းမည့္ အေျခခံ ဥပေဒ မဟုတ္။ ျပည္ေထာင္စု စနစ္ (Federal System) ကို ျပဌာန္း သည့္ အျခခံ ဥပေဒ ျဖစ္ ရမည္။ ၂။ ငါတို႕ ထူေထာင္မည့္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေခၚ ဒီမိုကေရစီလူ႕ေဘာင္သစ္ တြင္ ျပည္နယ္မ်ား သည္ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းပိုင္ခြင့္ (ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာ) ရွိေစရမည္။ ၃။ ျပည္နယ္မ်ား အပါအ၀င္ အစိုးရအဖြဲ႕အစည္းအားလံုးတို႕၏ အာဏာ သည္ တိုင္းသူ ျပည္ သားမ်ားထံမွဆင္းသက္ရမည္။ ၄။ တိုင္းသူျပည္သားမွန္သမွ် လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရး တို႕တြင္တရားမွ်တမႈရွိ ေစလ်က္ လြတ္လပ္ေသာ ဒီမိုကေရစိ အခြင့္ အေရးမ်ားကို ဥပေဒ သက္ေရာက္မႈတြင္ ဆူၾကံဳ နိမ့္ျမင့္ မရွိ ပကတိ တန္းတူ ခံစားၾကရမည္။ ၅။ လူနည္းစုမ်ား အတြက္ လံုေလာက္ေသာ ကာကြယ္ ခ်က္မ်ား ျပဌာန္းထား ရမည္။ ၆ ႏွင့္ ရ။ တိုင္းျပည္ ကာကြယ္ေရး နွင့္ ႏိုင္ငံတကာဆက္ဆံေရး ဆိုင္ရာ လမ္းညႊန္ ျပဌာန္းခ်က္မ်ား။ ္ ၃။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ၏ အေျခခံဥပေဒ ပထမ မူၾကမ္း (၁၉၄၇)။ Vansangva Library4 by vansangva ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္ ေရးဆြဲ ခဲ့ေသာ “ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ အေျခခံဥပေဒ ပထမူၾကမ္း”။ (၁၉၄၇) (အႏွစ္သာရသေဘာ ေဖၚျပခ်က္) ဤ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၏ ပထမမူၾကမ္း ကို ၁၉၄၇ ေမလ တြင္ က်င္းပၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကုိယ္တိုင္ ညီလာခံ ဥကၠဌ အျဖစ္ တာ၀န္ယူဦးေဆာင္ခဲ့သည့္ ဖဆပလညီလာခံေနာက္ဆံုးေန႕တြင္ တခဲနက္ အတည္ျပဳခဲ့ၾကသည္။ - ျပည္နယ္ မ်ားသည္ မိမိတို႕ ၏ ျပည္နယ္ အသီးသီး အတြက္ မိမိတို႕ျပည္နယ္မ်ား၏ သီးျခားလကၡဏာ ႏွင့္ ထူးျခားခ်က္မ်ားကို အေျခခံၿပီး ျပည္ေထာင္စု အေျခခံဥပေဒ ႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြသည့္ ျပည္နယ္ အေျခခံဥပေဒ အသီးသီးတို႕ကို ေရးဆြဲျပဌာန္းရမည္။ (ဥပေဒျပဳခြင့္အာဏာ) - ျပည္နယ္ မ်ားသည္ မိမိတို႕ ၏ ျပည္နယ္ဦးစီးမွဴးတို႕ ကို မိမိတို႕ ျပည္သူ မ်ားမွ ေရြးေကာက္ တင္ေျမွာက္ ထားသည့္ ျပည္နယ္ ဥပေဒ ျပဳလႊတ္ေတာ္မွ ေရြးေကာက္ တင္ေျမွာက္ရမည္။ - ျပည္နယ္ ဥပေဒ ျပဳလႊတ္ေတာ္သည္ မိမိတို႕ ျပည္နယ္ ၏ အေျခခံဥပေဒ၊ ဘ႑ာေရး၊ စီးပြားေရး၊ လံုျခံဳေရး၊ ဆက္သြယ္ေရး၊ ပညာေရး၊က်မၼာေရး ႏွင့္ ေဒသႏၱရ အုပ္ခ်ဳပ္ ေရး အစရွိသည္တို႕ႏွင့္ စပ္လ်င္း႕၍ ဥပေဒျပဳ ျပဌာန္း ပိုင္ခြင့္ရွိသည္။ ၄။ အေျခခံဥပေဒေရးဆြဲေရး ေကာ္မီတီ ႏွင့္ အလုပ္ၾကံခံရသည့္ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ ႀကီး မ်ားစာရင္း။ Vansangva Library5 by vansangva ၁၉၄၇ ဂ်ဴလိုင္လ (၁၉) ရက္ေန႕တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား ကို ဦးေစာ ႏွင့္ အေပါင္းပါ တို႕က လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ခဲ့သည္။ ယင္းေနာက္ပိုင္း တြင္ က်င္းပသည့္ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေနရာတြင္ ဦးႏု ကအစားထိုးကာ လႊတ္ေတာ္ ဥကၠဌ နရာကို ယူခဲ့သည္။ ဦးႏု ဥကၠဌ ျဖစ္လာခ်ိန္တြင္ အေျခခံ ဥပေဒ ေရးဆြဲေရး ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ၀တ္လံုေတာ္ရ ဦးခ်န္ထြန္း အား ပံုအပ္တာ၀န္ ေပးအပ္ခဲ့သည္။ ဦးခ်န္ထြန္း သည္ အေျခခံဥပေဒ ေရးဆြဲေရးေကာ္မီတီ တြင္ ဥပေဒ ပညာရွင္တဦး ျဖစ္သည္ႏွင့္ အညီ အတိုင္ပင္ခံ အၾကံေပးအျဖစ္ပါရွိ ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ကနဦး အစတြင္ အေျခခံ ဥပေဒ ေရးဆဲြေရး ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကဲ့သို႕ အေမွ်ာ္အျမင္ ႀကီးမားသည့္ မ်ိဳးခ်စ္ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ တဦး က ဦးေဆာင္မႈ ေပးခဲ့သည္။ လူမိ်ဳးေပါင္းစံု ျပည္သူတို႕ ယံုၾကည္ေလးစား သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း က်ဆံုးသြား သည့္ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဥပေဒပညာရွင္ ဦးခ်န္ထြန္း အားအေျခခံဥပေဒေရးဆြဲေရးကိစၥ ကို ပံု အပ္တာ၀န္ေပး ခဲ့ျခင္းအားျဖင့္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္သူတို႕၏ အနာဂတ္ ကံၾကမၼာ သည္တမိ်ဳးတဖံု ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အေျခခံဥပေဒေရးဆြဲေရး ေကာ္မီတီ ႏွင့္ အလုပ္ၾကံခံရသည့္ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ ႀကီး မ်ားစာရင္း ကို ၅ ။ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ အေျခခံဥပေဒ (၁၉၄၇) Vansangva Library6 by vansangva ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ အတူ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားက်ဆံုးသြားသည့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဦးခ်န္ထြန္း ျပန္လည္ျပင္ဆင္ေရးဆြဲသည့္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ အေျခခံဥပေဒ (၁၉၄၇) တြင္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ ၏ အႏွစ္သာရမ်ား ကို၄င္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၏ အေျခခံ ဥပေဒေရးဆြဲေရးဆိုင္ရာ လမ္းညႊန္ျပဌာန္းခ်က္ (ရ) ခ်က္ ပါ အခ်က္အလက္မ်ား ကို၄င္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကိုယ္တိုင္ဦးေဆာင္ေရးဆြဲခဲ့သည့္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာ ႏိုင္ငံ အေျခခံဥပေဒ (ပထမ မူၾကမ္း) ပါ အေရးႀကီးသည့္ အခ်က္အလက္မ်ား ပါရွိမလာေတာ့ေပ။ တိုင္းျပည္တခု၏ အေျခခံ ဥပေဒကိုေရးဆြဲ ရာတြင္ နိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ အေျခခံဥပေဒ ေရးဆြဲရန္ အတြက္ ျပည္သူတို႕ ေရြးေကာက္ တင္ေျမွာက္ ထားသည့္တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ မ်ားမွ အေျခအတင္ေဆြးေႏြးျငင္းခံု ကာေရးဆြဲၾကရသည္။ ျပည္သူလူထု ထံသို႕မူၾကမ္း မ်ားကို အဆင့္ဆင့္ ခ်ျပၿပီး ဆႏၵခံယူၾကရသည္။ အေျခခံဥပေဒ တခုေရးဆြဲရာတြင္ ဥပေဒ ပညာ ရွင္တို႕ ၏ က႑ မွာ အမွန္တကယ္အားျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ျပည္သူ႕ကိုယ္စားလွယ္ မ်ား ႏွင့္ ျပည္သူတို႕ ပါ၀င္ေရးဆြဲသည့္ ကို အေျခခံ ဥပေဒ မူၾကမ္း ကို ဥပေဒ ရႈေထာင့္ မွသံုးသပ္ကာ ဥပေဒေၾကာင္းလမး္အရ တည့္မတ္ေပးရန္ျဖစ္သည္။ - ျပည္နယ္ မ်ား ၏ ျပည္နယ္ အေျခခံဥပေဒ ေရးဆြဲျပဌာန္း ခြင့္ ကိုပယ္ဖ်က္ထားခဲ့သည္။ - ျပည္နယ္ ဥပေဒ ျပဳလႊတ္ေတာ္ ကို လည္း ပယ္ဖ်က္ထားခဲ့ၿပီး ျပည္နယ္၀န္ႀကီးေခၚ ျပည္နယ္ဥကၠဌ ကို ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္မွ ခန္႕အပ္ရန္ျပဌာန္းလိုက္ၾကသည္။ - ျပည္နယ္ ဥပေဒ ျပဳလႊတ္ေတာ္ မရွိေတာ့သည့္အေလ်ာက္ ျပည္နယ္မ်ားတြင္ မိမိတို႕ ျပည္နယ္ ၏ သီးျခားအေျခအေနႏွင့္ ကိုက္ညီသည့္ ဥပေဒျပဳခြင့္အာဏာ မ်ား မရွိေတာ့ေပ။ - ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ၊ တန္းတူေသာ၊ လြတ္လပ္ေသာ ဒီမိုကေရစီ လူ႕ေဘာင္သစ္တရပ္ကို ျပည္ေထာင္စုပုံစံ ျဖင့္ ပံုေဖၚတည္ေဆာက္ေရး လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္သူတို႕ ၏ ပင္လံု ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္တို႕ ေရစံုေမ်ာ္ခဲ့ ရသည္။ ျပည္သူကိုေက်ာ္ခိုင္း သည့္ တမင္းတႏိုင္ငံ တျပည္ေထာင္စနစ္ ကို ျပဌာန္းျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ၆။ “ျပည္ေထာင္စု အတြင္းမွ တန္းတူေသာ ရွမ္းျပည္”။ (၁၉၅၇)ဦးထြန္းျမင့္ (ေတာင္ႀကီး) Vansangva Library7 by vansangva ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္ေရးဆြဲ ခဲ့သည့္ အေျခခံ ဥပေဒ ပထမမူၾကမ္း ကို ဦးခ်မ္ထြန္းက လံုး၀ပယ္ ဖ်က္ခဲ့ေသာ္လည္း တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားက မကန္႕ကြက္ခဲ့ၾကပါ။ ထိုစဥ္ကာလ ဖဆပလ အဖြဲ႕ ၀င္ပါတီမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ က၄င္း၊ ဆိုရွယ္လစ္ပါတီက၄င္း၊ ျပည္သူ႕ရဲေဘာ္ တို႕က၄င္း ကန္႕ကြက္ျခင္းမရွိခဲ့ၾကပါ။ တိုင္း ရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား ကဘာေၾကာင့္ မကန္႕ကြက္ခဲ့ၾကသနည္း။ ယင္း အခ်က္မ်ား ကို လည္းဤစာအုပ္တြင္ဖတ္ရႈၾကရပါမည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကို ယံုၾကည္ေလးစားၾကသည္ ႏွင့္ အညီ ဖဆပလ ကိုပါ ယံုၾကည္အားကိုးခဲ့ၾကသည္ကတေၾကာင္း၊ ဗုိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ တကြ မိမိတို႕၏ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားက်ဆံုး၍ မ်က္ရည္ႏွင့္ မ်က္ခြက္ ျဖစ္ေနခ်ိန္၊ လြတ္လပ္ေရးကို အလ်င္အျမန္ ရလိုၾကသည့္ အေလ်ာက္ ဥပေဒပုဒ္မမ်ားကို အက်ယ္ အက်ယ္ အျငင္း မပြားလို ၾက သည္ က တေၾကာင္း၊ ဥပေဒပညာ မကၽြမ္းက်င္ၾကသျဖင့္ ဦးခ်န္ထြန္း မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္ ေရးဆြဲသြားေသာ အေျခခံဥပေဒ ပထမ မူၾကမ္း သည္ လြတ္လပ္စ ျပည္ေထာင္စု အတြက္ ၀န္ထမ္း အလံု အေလာက္မရွိ၊့ ေငြကုန္ေၾကးက်မ်ား ႏိုင္ေၾကာင္း ရွင္းျပသည္ကို ယံုၾကည္မိၾကသည္ကတေၾကာင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေျပာခဲ့ ဘူးသည့္ “the spirit of the agreement” ကိုယံုၾကည္ သည့္ အေလ်ာက္ ပင္လံု စိတ္ဓါတ္ အေျခခံ ႏွင့္ သာ ဆက္လက္စခမ္းသြားၾကမည္၊ ဗမာ ဖက္မွ ဥပေဒ စကားလံုးမ်ား ႏွင့္ လက္ ေပါက္ကပ္ ေနၾကမည္ မဟုတ္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္ကတေၾကာင္း စသည္ တို႕ကို အရင္းခံၿပီး …… ဦးခ်န္ထြန္း ၏ ျပင္ဆင္ခ်က္မ်ား ကို မစမ္း စစ္ မေ၀ဖန္ မကန္႕ကြက္ခဲ့ေၾကာင္းဤ စာအုပ္ႏွင့္ အျခားတိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္တို႕ ၏မွတ္တမ္းမ်ားတြင္ ေလ့လာဖတ္ရႈ ရပါသည္။ ေနာင္ (၁၀) ႏွစ္ ေလာက္ မွာ မွ “The Union of Burma” Oxford University Press (1957) စာအုပ္တြင္ စာေရးသူ Hugh Tinker အား အေျခခံ ဥပေဒ ဗိသုကာႀကီး ဦးခ်န္ထြန္း က “ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရဲ႕ အေျခခံဥပေဒဟာ ပံုစံအားျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုျဖစ္ေသာ္ လည္း အႏွစ္သာရအားျဖင့္ တျပည္ေထာင္စနစ္ျဖစ္ပါတယ္“ ဟု ဖြင့္ ဟ၀န္ခံလိုက္သည့္အခါတြင္မွ ဦးခ်န္ထြန္း သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၏ အေျခခံဥပေဒ ပထမမူၾကမ္း အား ျပင္ဆင္ရာ တြင္ တျပည္ေထာင္စနစ္ ျဖစ္သြားေအာင္ အစီအစဥ္ရွိရွိ ျပင္ဆင္ခဲ့ေၾကာင္း နားလည္သိရွိခဲ့ ၾကရသည္။ ပင္လံုစိတ္ဓါတ္၊ ပင္လံု ကတိက၀တ္ တို႕ ကိုခ်ိဳးေဖါက္လိုက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းသိရွိခဲ့ၾကရသည္။ က်ဆံုးေလၿပီးေသာ ႏိုင္ငံ့ ဖခင္ႀကီး မ်ား၏ ေသြး မွ မေခ်ာက္ ေသးခင္ သူတို႕ ၏ အရွည္ သျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး ကို ဂုဏ္သိကၡာ ရွိရွိ တည္ေဆာက္ ၾကဖို႕ ေမ်ာ္မွန္းခက္မ်ားကို နင္းေျခဖ်က္စီး သစၥာေဖါက္ခဲ့ ၾကသည့္ သမိုင္း အစဥ္အလာ၊ တိုင္းသိျပည္သိ ကမၻာသိ သေဘာတူ ခဲ့ၾကေသာ ကတိက၀တ္မ်ား ကို ခ်ိဳးေဖါက္သည့္ အစဥ္အလာသည္ က်ေနာ္ တို႕ ျပည္ေထာင္စုု သမိုင္းအစ တာအထြက္ တြင္ စတင္ အျမစ္တြယ္ခဲ့ ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ ပြဲ ရလဒ္ မ်ားအတိုင္း တိုင္းျပည္အာဏာကို ျပည္သူထံသို႕လႊဲအပ္ေပးပါမည္ ဆိုသည့္ တုိင္းသိျပည္သိ ကမၻာ သိ ေၾကညာ ခဲ့ သည့္ ကတိက၀တ္မ်ား ကို စစ္အာဏာရွင္တို႕ ကေျပာင္ေျပာင္ တင္းတင္း ခ်ိဳးေဖါက္ခဲ့သည္ အထိ ယေန႕ အထိ ဤ ကတိမတည္ သည့္ု အစဥ္အလာဆိုးႀကီးသည္ က်န္ရွိ အျမစ္တြယ္ခဲ့ရသည္။ ရွမ္းျပည္နယ္သည္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ အေျခခံဥပေဒ (၁၉၄၇) အရ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး (၁၀) ႏွစ္ ျပည့္လ်င္ ျပည္ေထာင္စုမွခြဲထြက္လိုကခြဲထြက္ ပိုင္ခြင့္ရွိသည့္ ျပည္နယ္တခု ျဖစ္ပါသည္။ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္တြင္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံထူေထာင္ခဲ့သည္မွာ (၁၀) ႏွစ္တင္းတင္းျပည့္ခဲ့သည္။ ရွမ္း အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ ဦးထြန္းျမင့္ (ေတာင္ႀကီး) သည္ သူ၏ “ျပည္ေထာင္စု အတြင္းမွ တန္းတူေသာ ရွမ္းျပည္” စာတမ္း တြင္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာ ႏိုင္ငံ ကို ဗမာ ႏွင့္ အတူ ပူးေပါင္း ထူေထာင္ခဲ့ ၿပီး၊ (၁၀) ႏွစ္တာ ကာလ အတြင္း ရွမ္းျပည္နယ္၏ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး အေျခအေနမ်ား ကို စစ္တမ္း ထုတ္ကာ ျပည္သူသို႕တင္ျပခဲ့သည္။ ၁၉၆၁ ဂၽြန္ လ (ဂ – ၁၆) ရက္ေန႕ တြင္ တိုင္းရင္းသား လူမိ်ဳးစုတို႕သည္ ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ႀကီး ၿမီဳ႕ တြင္ ညီလာခံက်င္းပ ကာ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ အေျခခံ ဥပေဒ အား ပင္လံုစာခ်ဳပ္ႏွင့္အညီ ဖက္ဒရယ္လ္ ျပည္ေထာင္စု အသြင္ သို႕ ျပင္ဆင္ေရးဆြဲ ရန္ ေဆြးေႏြးၾကသည္။ ဦးထြန္းျမင့္ (ေတာင္ႀကီး) က ၁၉၄၇ တြင္လုပ္ရမည့္ အလုပ္မ်ား ကို ယၡဳ မွ စတင္ လုပ္ကိုင္ ေနတာ ျဖစ္ ေၾကာင္း ေဖၚျပခဲ့သည္။ ျပည္ေထာင္စု ပါလီမန္လႊတ္ေတာ္ တြင္ ဤ ကိစၥ ကိုေဆြးေႏြးေနစဥ္မွာ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ (၂) ရက္ေန႕တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း မွ စစ္တပ္ အားကိုးႏွင့္ တိုင္းျပည္၏ အာဏာ ကို သိမ္းယူၿပီး တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုတို႕ ၏ ဖက္ဒရယ္လ္မူ တင္သြင္းမႈေၾကာင့္ တိုင္း ျပည္ ေျခာက္ထဲ က်ရန္ လက္ ႏွစ္ လံုး အလို တြင္ တိုင္းျပည္၏ အာဏာကို သိမ္း ယူကာ ကယ္တင္ခဲ့ ရေၾကာင္း တိုင္းသိျပည္သိ ေၾကညာခဲ့သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း အာဏာသိမ္းခဲ့စဥ္က နံပတ္ (၂) ေနရာမွ ပါ၀င္ခဲ့သည့္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္း ေအာင္ႀကီးကလည္း ရွစ္ေလးလံုး အလြန္ကာလ ျပည္ပ မီဒီယာ တခု ႏွင့္ ေတြ႕စံုေမးျမန္းခန္း တြင္ ဖက္ဒရယ္လ္ ကိစၥ ေၾကာင့္ အာဏာသိမ္းခဲ့ ရေၾကာင္း ထပ္ဆင့္ အတည္ျပဳ ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။ ဆိုလိုသည္ မွာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစု တို႕ က ဖက္ဒရယ္လ္ ဟူေသာ “ခြဲထြက္ေရးမူ“ အားျဖင့္ တိုင္းျပည္ကို အစိပ္စိပ္အမႊာမႊာျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရန္ ၾကံရြယ္လာ ၾကသျဖင့္ ဗမာလူမ်ိဳးတို႕၏ အက်ိဳးစီးပြားကိုကာကြယ္ဖို႕၊ ျပည္ေထာင္စု ႀကီး ကို မၿပိဳကြဲေစျခင္ သည့္ အတြက္ သမိုင္းေပး တာ၀န္ ကို မလႊဲသာမေရွာင္သာ ထမ္းေဆာင္လိုက္ၾကရ သေယာင္ ဗမာျပည္သူ တို႕ အား မလိမ့္ တပတ္လုပ္လိုက္ ျခင္း သာျဖစ္ပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း က်ဆံုးအၿပီးတြင္ ဦခ်န္ထြန္း က တိုင္းရင္းသားတို႕အားမလိမ့္တပတ္ လုပ္ခဲ့သည္။ ယၡဳတခါ ဗိုလ္ေန၀င္း၊ ဗိုလ္ ေအာင္ႀကီးတို႕ ကဗမာျပည္သူတို႕ အား မလိမ့္တပတ္လုပ္ၾကျပန္သည္။ ဗမာအပါအ၀င္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္သူတို႕သည္ လူမ်ိဳးတမ်ိဳး ႏွင့္တမ်ိဳး ႏိုင့္ထက္စီးနင္း ျပဳက်င့္သည့္ တမင္းတႏိုင္ငံ ၀ါဒီ တို႕ ၏ လိမ္ညာမႈကိုသာခံခဲ့ၾကရသည္။ လြယ္ကူရွင္းလင္းလွသည့္ တန္းတူေရး၊ လြတ္လပ္ေရးကိစၥ တြင္ အျမင္မၾကည္မလင္ျဖစ္ခဲ့ၾကကာ စိတ္၀မ္းမ်ား ကြဲခဲ့ ၾကရသည္။ ျပည္တြင္းစစ္မီးဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေလာင္ခဲ့ ရသည္။ ေနာက္ဆက္တြဲရလဒ္ အျဖစ္ ဗမာအပါအ၀င္ လူမိ်ဳးေပါင္းစံုျပည္သူတို႕ စစ္အာဏာရွင္ တို႕၏ စစ္ဖိနပ္ေအာက္တြင္ ကၽြန္တြင္းနက္သထက္နက္ခဲ့ၾကရသည္။ နယ္ခ်ဲ႕ေသြးထိုးမႈေၾကာင့္ ျပည္တြင္းစစ္ ျဖစ္ရသေယာင္ မဟုတ္မမွန္ ၀ါဒျဖန္႕ခဲ့ၾကသည္။ အမွန္မွာ ထိုစဥ္ကာလတြင္ ခြဲ ထြက္ပိုင္ခြင့္ ရွိသျဖင့္ ကၽြန္ပ္ တို႕ ခြဲထြက္ပါေတာ့မည္ဟု တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ မ်ားက မဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကပါ။ တိုင္းျပည္ ၏ အေျခခံ ဥပေဒကို ဖက္ဒရယ္လ္ျပည္ေထာင္စု စနစ္ အသြင္အားျဖင့္ ျပင္ဆင္ရန္ႀကိဳးပမ္း ျခင္းသည္ ျပည္ေထာင္စု ကို မၿပိဳကြဲေအာင္ ပိုမို ခိုင္မာေသာျပည္ေထာင္စု ကိုတည္ေဆာက္ရန္ႀကိဳးပမ္း မႈသာလ်င္ ျဖစ္ၿပီး၊ ထိုစဥ္ကာလ တိုင္းရင္းသား ပါလီမန္ အမတ္ မ်ားသည္ ခြဲထြက္ေရး ကိစၥ ကို ပါလီမန္တြင္တင္ျပျခင္း မရွိခဲ့ၾကပါ။ ဤအခ်က္ ကို ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းဦးႏုကိုယ္တိုင္က သူ၏ “တာေတ စေနသား” စာအုပ္တြင္ ေဖၚထုတ္ခဲ့ ၿပီးျဖစ္သျဖင့္ႏွစ္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ ၀ါဒ ျဖန္႕ မႈိုင္းတိုက္ခဲ့ သည္ ေန၀င္း၊ ေအာင္ႀကီး စစ္အုပ္စု ၏ သမိုင္း လိမ္ညာမႈႀကီး သည္ ဘူးေပၚသလို ေပၚလာခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ခြဲထြက္ပိုင္ခြင့္ ကိစၥ The issue of the Right to Secede Vansangva Library7a by vansangva လြတ္လပ္ေရး ရသည္မွစ ၍ ျပည္တြင္းစစ္မီးသည္ စတင္ေတာက္ေလာင္ခဲ့ၿပီး၊ ၁၉၄၇ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာ ႏိုင္ငံ အေျခခံဥပေဒ ၏ တမင္းတႏိုင္ငံ တျပည္ေထာင္စနစ္ ကို တုန္႕ျပန္ေသာအားျဖင့္ သီးျခားသမတ ႏိုင္ငံထူေထာင္ ရန္ လက္နက္ကိုင္ စြဲ ကာ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရး တိုက္ပြဲ မ်ားကို ကိုဆင္ႏႊဲ ေနသည့္ ေျမေအာက္ ေတာ္လွန္ ေရး အဖြဲ႕ အစည္းမ်ား ရွိေနခဲ့ၾကသည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ မတရားသည့္ စနစ္တခုကိုလက္နက္ကိုင္ဆြဲ ေတာ္လွန္သည္ ကို အဆိုးျမင္ေလ့မရွိ ၾကပဲ တရားေသာ စစ္ပြဲ ဆင္ႏႊဲေသာ freedom fighters ေခၚ မိမိတို႕၏ အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္ တုိက္ပြဲ ၀င္သူမ်ား သာျဖစ္ေၾကာင္း ေယဘုယ် အားျဖင့္ တကမၻာလံုးက နားလည္ ၾကပါသည္။ သို႕ျဖစ္လင့္ ကစား ပင္လံု စာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ေရး ထိုးခဲ့ ၾကသည့္ ခ်င္း၊ ရွမ္း၊ ကခ်င္ အစ ရွိသည့္ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား က ပင္လံု စိတ္ဓါတ္ ကို အေျခခံသည့္ ဖက္ဒရယ္လ္ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံ ကို လက္ေတြ႕ က်က်ထူေထာင္ ႏိုင္ပါက ျပည္တြင္း စစ္မီးကို ၿငိမ္းသတ္ ႏိုင္မည္၊ ဤ နည္းအားျဖင့္ သာလ်င္ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ အစည္းတို႕သည္ လက္နက္ကိုင္ လမ္းစဥ္ကို စြန္႕လႊတ္ကာ၊ ခြဲထြက္ေရးစခမ္း မွ သည္ ျပည္ေထာင္စုစခမ္း ဆီသို႕ ျပန္၍ ဦးလွည့္ လာၾကမည္ ဟုယံုၾကည္ၾကသည္။ သို႕ေသာ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း ဦးေဆာင္သည့္ စစ္အုပ္စု သည္ စစ္မွန္ေသာ ဖက္ဒရယ္လ္မူ အားျဖင့္ စည္းလံုးေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ျပည္ေထာင္စု ႀကီးေပၚထြန္း လာမည္ကို မလိုလားၾကေပ။ စည္းလံုး၍ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံ တြင္ စစ္အာဏာ သည္ ဆက္လက္တည္ရွိ ရွင္သန္္ရန္ အေၾကာင္း မရွိေတာ့ေပ။ ထို႕ေၾကာင့္လည္း ပါလီမန္လႊတ္ေတာ္တြင္ ဖက္ဒရယ္လ္ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံ အသြင္သို႕ အေျခခံဥပေဒကိုျပင္ဆင္ရန္ေဆြးေႏြးေနစဥ္မွာ ပင္ တိုင္းျပည္၏ အာဏာကို မတရားသိမ္းပိုက္ ခဲ့ၿပီး ဖက္ဒရယ္လ္ ျပည္ေထာင္စု မူ ကို ဖက္ဒရယ္လ္ “ခြဲထြက္ေရးမူ” ဟူ၍ လိမ္ညာ ကင္ပြန္းတပ္ကာ တတိုင္းလံုးတျပည္လံုးကို လိမ္ညာ မႈိင္းတိုက္ ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ခြဲထြက္ပိုင္ခြင့္ ႏွင့္ ပါတ္သက္ၿပီး ဦးထြန္းျမင့္ (ေတာင္ႀကီး) က လြန္ခဲ့သည့္ အႏွစ္ (၃၀) ေက်ာ္ကာလက ေရးသားခဲ့သည့္ သူ၏ “ျပည္ေထာင္စု အတြင္းမွ တန္းတူေသာ ရွမ္းျပည္” တြင္ အက်ယ္တ၀င့္ တင္ျပေဆြးေႏြးထားပါသည္။ သို႕ရာတြင္ ဤ စာအုပ္ ကိုေရးသားၿပီး အႏွစ္ (၃၀) ေက်ာ္ ကာလ အတြင္း တုိင္းျပည္ ၏ ႏိုင္ငံေရး ပတ္၀န္း က်င္ ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး ေရခ်ိန္ တို႕သည္ ႀကီးမားေသာေျပာင္းလဲမႈမ်ား ကိုၾကံဳေတြ႕ျဖတ္သန္း ခဲ့ရသည္။ ယင္း ႏိုင္ငံေရး အခင္း အက်င္းမ်ား ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ႏွင့္ အတူ အေတြးအေခၚမ်ား လည္း အဆင့္ ဆင့္ ေျပာင္းလဲ လာခဲ့့ၾကသည္ကို ျမင္ေတြ႕ရပါသည္။ တိုင္းရင္းသား လူမိ်ဳးမ်ား ၏ အမ်ိဳးသားလၽြတ္ေျမာက္ေရး တုိက္ပြဲ မ်ား ႏွင့္ ဗမာ တိုင္းရင္းသား တို႕ ၏ စစ္အဏာရွင္စနစ္ ဆန္က်င္ေရး တိုက္ပြဲ မ်ားသည္ ဆံုစည္းလာၾကၿပီး အေတြးအေခၚ အားျဖင့္ လည္း တူညီမႈရွိလာၾကသည္။ တန္းတူေရး၊ လြတ္လပ္ေရး အေျခခံ သေဘာတရားမ်ား သည္ ဘံုရည္မွန္းခ်က္ အျဖစ္တည္ေဆာက္လာႏိုင္ၾကၿပီ ျဖစ္သည့္ အေလ်ာက္ ပင္လံုရည္မွန္းခ်က္ မ်ားဆီ သို႕ တျဖည္းျဖည္းဦးလွည့္ လာခဲ့သည္။ ဒုတိယ အႀကိမ္ ပင္လံု သို႕ ျပန္လည္ ဦးလွည့္ လာ ၾက ျခင္း။ ၁) ၿမိဳ႕ျပ လူမ်ိဳးစု တိုင္းရင္းသား ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုတို႕သည္၊ လူမ်ိဳးတမ်ိဳး ႏွင့္ တမ်ိဳး ႏိုင့္ထက္စီးနင္း ျပဳက်င့္သည့္ ၁၉၄၇ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ အေျခခံဥပေဒ မွျပဌာန္းသည့္ တမင္းတႏိုင္ငံစနစ္ ၏ ဒါဏ္ကို (၁၀) ႏွစ္ေက်ာ္ ခါးသီးစြာ ၾကံုေတြ႕ျဖတ္သန္းခဲ့ သည့္တိုင္ေအာင္ အေျခခံဥပေဒကို ဖက္ဒရယ္လ္ျပည္ေထာင္စု အသြင္ သို႕ျပင္ဆင္ေရးဆြဲ ရန္ကိုသာ အားသန္ခဲ့ၿပီး ခြဲထြက္ပိုင္ခြင့္ ရွိသည့္ တိုင္ေအာင္ ခြဲထြက္ရန္ က်ိဳးပမ္းမႈမ်ား မျပဳလုပ္ခဲ့ဘူး ေပ (ဦးႏု၏ တာေတစေနသား ကိုရႈ)။ (၁၉၆၂) ၂) ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏို္င္ငံ အေျခခံဥပေဒ (၁၉၄၇) အားျဖင့္ တမင္း တႏိုင္ငံ တျပည္ေထာင္စနစ္ ျပဌာန္း ခဲ့သည္ ကို တံု႕ျပန္သည့္ အေနျဖင့္ ကိုယ္ပိုင္သီးျခား သမတ ႏိုင္ငံထူေထာင္ေရး ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ၾကသည့္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ အစည္းမ်ား သည္ အဖြဲ႕ ၀င္ (၉) ဖြဲ႕ပါ၀င္ေသာ မဒတ NDF (ေခၚ) အမ်ိုဳးသား ဒီမိုကေရစီ တပ္ေပါင္းစု National Democratic Front ကို ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ တြင္ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၿပီး သီးျခားလြတ္လပ္ေသာ ႏိုင္ငံထူေထာင္ေရးလမ္း စဥ္ကိုစြန္႕ လႊတ္ခဲ့ၾကသည္။ ဖက္ဒရယ္လ္ ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံ ထူေထာင္ ေရး မူကို အတည္ျပဳ ခ်မွတ္ ခဲ့ ၾကသည္။ ယင္းသို႕ ခြဲထြက္ေရးလမ္းစဥ္ ကို စြန္႕လႊတ္ခဲ့ရသည့္ အေျခခံရာ အခ်က္အားျဖင့္ ….. ျပည္သူကို ေက်ာ္ခိုင္းၿပီး ေရးဆြဲ ခဲ့သည့္ ၁၉၄၇ တမင္းတႏိုင္ငံ တျပည္ေထာင္စနစ္ ကို ေဖၚေဆာင္သည့္ အေျခခံ ဥပေဒသည္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစု တို႕ ၏ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရး တိုက္ပြဲ မ်ားကို စတင္မီးေမႊးခဲ့ သည္ မွန္ေသာ္လည္း ယင္းတမင္း တႏိုင္ငံ တျပည္ေထာင္စနစ္ အားျဖင့္ ဗမာျပည္သူတို႕ သည္ စစ္အာဏာရွင္တို႕ ၏ စစ္ဖိနပ္ေအာက္တြင္ မိမိတို႕ ႏွင့္အတူ အဖိႏွိပ္ခံ ဘ၀သို႕ က်ဆင္းသက္ ေရာက္ခဲ့့ၾကၿပီ ျဖစ္သည္ႏွင့္ အညီ ဘ၀တူ အဖိႏွိပ္ခံ ဗမာျပည္သူ တို႕ႏွင့္ အတူ လက္တြဲၿပီး ဘံုရန္သူ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကုိ တိုက္ထုတ္ ႏုိင္ေရး လမ္း စကို ေဖၚေဆာင္ႏိုင္ရန္ အတြက္ ခြဲထြက္ေရး စခမ္း မွသည္ ဖက္ဒရယ္လ္ ျပည္ေထာင္စု မူ ကိုကိုင္စြဲလာၾကျခင္းျဖစ္သည္။ တႀကိမ္တည္းတြင္ ထိုကာလသည္ ၁၉၇၄၊ ၇၅၊ ၇၆ ႏွစ္မ်ား အတြင္း အလုပ္သမား အေရးအခင္း၊ ဦးသန္႕အေရးအခင္း၊ မိႈင္းရာျပည့္ အေရးအခင္း တို႕ အားျဖင့္ ၿမိဳ႕ျပ အေျချပဳ အလုပ္သမား၊ ေက်ာင္းသား၊ သံဃာ အပါအ၀င္ျဖစ္သည့္ ရဟန္းရွင္လူျပည္သူတို႕ ၏ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ဆန္႕က်င္ေရး တုိက္ပြဲမ်ား အထြတ္ အထိပ္ေရာက္ခဲ့သည့္ အခ်ိန္ လည္း ျဖစ္ေနသည္။ တနည္းအားျဖင့္ ဘ၀တူ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု အဖိႏွိပ္ခံ ျပည္သူတို႕ ၏ ေသြးႏွင့္ ျပန္လည္ေရး ရသည့္ ျပည္ေထာင္စု သမိုင္းသစ္ ၏ အစပင္ျဖစ္သည္။ (၁၉၇၄ – ၇၆) ၃) ရွစ္ေလးလံုး ျပည္သူ႕အေရးေတာ္ပံု ႀကီး (၁၉၈၈) တြင္ျပည္သူတို႕ ေသြးေခ်ာင္းစီးခဲ့ ရၿပီး ဒီမိုကေရစီ လူ႕ေဘာင္သစ္တရပ္ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရး၊ ျပည္ေထာင္စု သမိုင္း အသစ္ ကို လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ျပည္သူတို႕ ၏ ေသြးျဖင့္ ပီပီျပင္ျပင္ စတင္ေရး သားႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ တဆက္ထည္း တြင္ (၁၉၈၉) ခုႏွစ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၏ ပင္လံုခရီးစဥ္ တြင္ သမို္င္း ၀င္ ပင္လံု ညီလာခံ ႀကီးကို ျပန္လည္က်င္း ရန္ လိုအပ္ေၾကာင္း ထုတ္ေဖၚ ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။ ဤ သည္မွာ ျပည္သူ တရပ္လံုး က ေသြး၊ ေခၽြး၊ မ်က္ေရ တို႕ျဖင့္ တိုက္ပြဲ ၀င္ ေတာင္းဆို ခဲ့ သည့္ ဒီမိုကေရစီ လူ႕ေဘာင္သစ္ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရး ကို လက္ေတြ႕က်က် အေကာင္အထည္ေဖၚ ရန္ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၏ ျပည္ေထာင္စု ႏုိင္င္ငံ ကို စတင္တည္ေထာင္စဥ္ က ႏိုင္ငံ့ ဖခင္ႀကီး မ်ား က ပင္လံု တြင္ အခိုင္အမာ ခ်ထားခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည့္ ဒီမိုကေရစီ အုတ္ျမစ္ ဆီ သို႕ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္သူတို႕အား တပ္လွန္႕ ဖိတ္ေခၚလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ တဖန္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္သည့္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (NLD) သည္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား၏ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႔ အစည္း (၂၀) ေက်ာ္ပါ၀င္သည့္ ျပည္ေထာင္စု တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (UNLD) ႏွင့္ တြဲဖက္ၿပီး ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းေၾကညာခ်က္ ကိုထုတ္ျပန္ကာ ဖက္ဒရယ္လ္ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး အတြက္ သႏၶိဌာန္ ခ်ခဲ့ၾကပါသည္။ (၁၉၉၀) ၄) ရွစ္ေလးလံုး ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံုႀကီး ၏ ေနာက္ဆက္တြဲ အျဖစ္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး နယ္ေျမမ်ားသို႕ ေရာက္ရွိ လာၾကသည့္ မ်ိဳးဆက္သစ္ ျမန္မာလူငယ္မ်ား၊ ၿမိဳ႕ျပ အေျချပဳ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ား စသည္တို႕ ကပါ ဖက္ဒရယ္လ္ျပည္ေထာင္စု မူ အားျဖင့္ တန္းတူရည္တူ ဒီမိုကေရစီ လူ႕ေဘာင္ တရပ္ ကို ဗမာ အပါအ၀င္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္သူတို႕ ႏွင့္ အတူ တကြ တည္ေဆာက္ေရး ကို လက္ခံ လာၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ တဆက္ထည္းမွာ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ ဟူ၍ ခြဲျခားမႈ မရွိ၊ လက္နက္ကိုင္ရယ္၊ လက္နက္မဲ့ ရယ္ လို႕ ကြဲျပားျခားနားမႈမရွိ၊ အျပစ္ အခတ္ ရပ္စဲ ထားတဲ့ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ အစည္း ရယ္၊ အျပစ္အခတ္ မရပ္စဲထားတဲ့ အဖြဲ႕ ရယ္၊ ဗမာ ရယ္ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးေတြ ရယ္ အစရွိသည့္ လူမ်ိဳးေရး တံတုိင္းမ်ား၊ အဖြဲ႕ အစည္း တံတိုင္းမ်ား၊ ပထ၀ီ ေဒသကြဲျပားျခားနားမႈ တံတုိင္းမ်ား ကို ေက်ာ္ျဖတ္ ၿပီး ဘံုအနာဂတ္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားျဖစ္ သည့္ စစ္မွန္ သည့္ ဖယ္ဒရယ္လ္ျပည္ေထာင္စု ထူေထာင္ေရး တန္းတူေရး၊ လြတ္လပ္ေရး ဒီမိုကေရစီ အျခခံ တရား မ်ား ကို အတူတကြ စုပ္ကိုင္လာႏိုင္ၾကသည့္ သေဘာတူဘီခ်က္မ်ား၊ ေၾကညာခ်က္မ်ား တခုၿပီးတခု ဆက္တိုက္ ထုတ္ျပန္ ခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္ ပါသည္။ (မာန ပေလာ စာခ်ဳပ္ ၁၉၉၀။ မယ္ေသာ္ေရာထ သေဘာတူညီခ်က္ ၁၉၉၇။ သူးမြဲ ကလိုး ေၾကညာခ်က္ ၁၉၉၈၊ ဖက္ဒရယ္လ္ ျပည္ေထာင္စု အေျခခံ ဥပေဒ ေရးဆြဲေရး အေျခခံ မူမ်ား သေဘာတူညီခ်က္ ၂၀၀၅။ ကေလးၿမိဳ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေၾကညာ စာတမ္း ၂၀၁၀။) ဤသည္တို႕ မွာ ကုန္လြန္ခဲ့ သည့္ အႏွစ္ (၆၀) ေက်ာ္ ကာလ အတြင္း လူမိ်ဳးေပါင္းစံု ျပည္သူတို႕ ဆင္ႏႊဲ ခဲ့ၾကသည့္ ဒီမိုကေရစီ အေတြးအေခၚ ေတာ္လွန္ေရးႀကီး ၏ အဆင့္ဆင့္ ေသာ ေအာင္ပြဲ ရလဒ္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ပံုစံ အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ နည္းလမး္ အမ်ိဳူမ်ိဳူး အားျဖင့္ ေဖၚေဆာင္ခဲ့ ၾကသည့္ တိုက္ပြဲ ပံုစံ အားလံုး တို႕ တေပါင္းတစည္း တည္း စံုစည္း ေပါင္းစပ္သြား ၾကၿပီျဖစ္ပါသည္။ တတိုင္း တျပည္ လံုးကို စစ္မီး ဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေလာင္ေစခဲ့ၿပီး လူမ်ိဳးေပါင္း စံုျပည္သူတို႕ ကိုစိတ္၀မ္းကြဲေစခဲ့ တဲ့ တမင္း တႏိုင္ငံ စနစ္ကိုေရာ ခြဲထြက္ေရး စနစ္ ကို ပါ တၿပိဳင္ နက္ထည္း စြန္႕ လႊတ္ၾကဖို႕ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ျပည္သူ႕ေခါင္း ေဆာင္မ်ား၊ ဦးေဆာင္ ပါတီမ်ား ကပါ တခဲ နက္ သေဘာ တူ ခဲ့ၾကၿပီျဖစ္ သည့္ အေလ်ာက္ယၡဳ အခါတြင္ ျပည္တြင္းစစ္ မီးဆက္လက္ေတာက္ေလာင္ေနသည္မွာ လည္း အဓိပၸါယ္ ကင္းမဲ့ ေနၿပီျဖစ္ပါသည္။ ျပည္တြင္း စစ္အားျဖင့္ ဗမာ့ တပ္မေတာ္မွ ျပည္သူတို႕၏ သားေကာင္းရတနာမ်ား၊ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္သူတို႕၏ သားေကာင္းရတနာ မ်ား ဆက္လက္၍ အသက္ ေသေၾကစေတး ရန္အေၾကာင္းတစံု တရာ မရွိေတာ့ေပ။ စစ္မွန္ေသာ ၿငိမ္းခ်မး္သာယာေသာ ဒီမိုကေရစီ လူ႕ေဘာင္တရပ္ထူေထာင္ေရးတြင္ တပ္မေတာ္သားမ်ား အပါအ၀င္ျဖစ္သည့္ ျပည္သူတရပ္လံုး ပါ၀င္လာၾကရမည့္ အခ်ိန္ က်ေရာက္ေန ၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ရ။ “ဒီမိုကေရစီေျပာင္းျပန္”။ (၁၉၅၈) ကခ်င္ျပည္နယ္ ၀န္ႀကီးေဟာင္း ဦး ဇန္ထာရွင္ VSV Library8 by vansangva ပင္လံုစာခ်ဳပ္အားျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာ ႏိုင္ငံကိုထူေထာင္ ခဲ့သည့္ (၁၁) ႏွစ္ကာလတြင္ ယင္းစာခ်ဳပ္ကိုလက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ၾကသည့္ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္ ႏွင့္ ခ်င္း၀ိေသသတိုင္း တို႕ သည္ ၄င္း၊ ၁၉၅၄ တြင္ ျပည္ေထာင္စု ၀င္ ျပည္နယ္ တခုျဖစ္လာေသာ ကရင္ျပည္နယ္ သည္ ၄င္း မိမိတို႕ ျပည္သူမ်ား ၏ လြတ္လပ္ေရး၊ တန္းတူေရး၊ ဒီမိုကေရစီ ေရး ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ား ကို အမွန္တကယ္ခံ စားရရွိၾကသလား? လြတ္လပ္ေေရး ကိုအလ်င္အျမန္ရလို၍ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ တြင္ ပါ၀င္ ပူးေပါင္း ခဲ့ၿပီး ျပည္ေထာင္စု ၀င္ ျပည္နယ္ မ်ား အျဖစ္ ပင္လံု စာခ်ဳပ္ ႏွင့္ အညီ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္း ပိုင္ခြင့္ အျပည့္ အ၀ ရရွိခဲ့ ၾကသလား၊ ျပည္ေထာင္စုထဲ တြင္ ဂုဏ္သိကၡာ ရွိရွိ မိမိတို႕ ၾကမၼာ ကိုမိမိ တို႕ ဖန္တီးႏိုင္ခဲ့ၾကသလား။ ျပည္နယ္မ်ားသည္ ကုိယ္ပိုင္ျပဌာန္းပိုင္ခြင့္ လည္း မရွိခဲ့၊ မိမိတို႕ၾကမၼာ ကိုလည္းမိမိတို႕ ဖန္တီးခြင့္လည္းမရခဲ့ ၾက၊ မိမိ တို႕၏ အမ်ိဳးသား ဂုဏ္သိကၡာ တို႕ ညွိးႏြမး္ခဲ့ၾကရသည္သာမက ျပည္နယ္မ်ား တြင္ ဒီမိုကေရစီ ပါဆိတ္သုဥ္္း ခဲ့ရ ၿပီး …… မည္သို႕မည္ပံု ဒီမိုကေရစီ ဆိတ္သုဥ္း ခဲ့ ရပံု ကို ကခ်င္ျပည္နယ္ ၀န္ႀကီး ဦး ဇန္ထာရွင္က သူ၏ ”ဒီမိုကေရစီေျပာင္းျပန္” စာအုပ္တြင္ ေဖၚထုတ္ခဲ့ပါသည္။ ဦးဇန္ထာရွင္ က နိဒါန္း ကိုေရးသား ရာတြင္ “….. ဒီမိုကေရစီ ကိုခ်စ္ျမတ္ႏိုး၍ ျပည္ေထာင္စုႀကီး ကိုတည္တန္႕ ခိုင္ၿမဲေစလိုေသာ ျပည္ေထာင္စုသား တေယာက္အေနႏွင့္ဒီမိုကေရစီ ကို ျပည္ေထာင္စု တ၀ွမ္းလံုး၊ လွည္းေနေလွေအာင္း၊ ျမင္းေဇာင္းမက်န္ အျပည့္ အ၀ေပးႏိုင္ေသာအစိုးရေကာင္း တိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း ကိုေမွ်ာ္မွန္းတမ္းတလ်က္၊ ျပည္ေထာင္စုသူ ျပည္ေထာင္စုသား တိုင္းအား အကူအညီေတာင္းခံ ရျခင္း ျဖစ္ပါသတည္း “ ဟူ၍ အဆံုးသပ္ထားပါသည္။ လြတ္လပ္စ ထူေထာင္စ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ မွာ ကခ်င္ျပည္နယ္ ၀န္ႀကီးတဦးအေန နဲ႕ ဘာေတြ ကိုယ္ေတြ႕ၾကံဳခဲ့ရၿပီး ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူေတြက ဘာေတြမ်ား၊ ဘယ္လိုမွားခဲ့ၾကတာလဲ ဆိုတာ ကို ဒီစာ အုပ္ကိုဖတ္ျခင္းအားျဖင့္ သိရွိ ၾက ရမွာ ျဖစ္ပါသည္္။ လူသည္မွား တတ္ပါသည္၊ ႏိုင္ငံေရး သမား တို႕လည္း အမွား ႏွင့္ ကင္းၾကမည္မဟုတ္ပါ။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏု ၏ ျပည္နယ္ေတြအေပၚမွာ သေဘာထား မ်ားသည္ သာမန္ ပုထုဇဥ္လူသား မို႕ မွားတတ္ သည့္ အမွားမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ၊ မွား မွန္း သိသိ ႏွင့္ ျပဳလုပ္ က်ဴးလြန္ခဲ့သည့္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ ကို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ဆန္႕က်င္သည့္ လုပ္ရပ္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရေပမည္။ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံကိုထူေထာင္စ ကာလ ႏုနယ္ေနေသးေသာ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ ၏ သမိုင္း အစမွာတင္ တာ၀န္ယူ ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူ က ဒီမိုကေရစီ ရွင္သန္ႀကီးထြားေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္မႈ မျပဳခဲ့ပဲ အထူးသျဖင့္ ျပည္နယ္မ်ား တြင္ ဒီမိုကေရစီ ဆိတ္သုန္းေအာင္ေဆာင္ရြက္ ကာ ဒီမိုကေရစီ ၏ အကိုင္းအခက္မ်ားကို ျမွစ္ခ်ိဳးခ်ိဳးခဲ့ သည္မွာ ေနာင္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း ႏွင့္ အေပါင္းပါ တို႕ စစ္ အာဏာ ျဖင့္ တက္လာၿပီး ဦးႏု အပါအ၀င္ အရပ္သားအစိုးရ တခုလံုးကို သူ၏ စစ္ဖိနပ္ေအာင္တြင္ ျပားျပား ၀တ္ေနေအာင္နင္းေျခကာ ဒီမိုကေရစိကို အျမစ္ကပါလွန္ေလွာ္၊ ခုတ္လွဲဖ်က္စီး သည္အထိဆိုးဆိုး ၀ါး၀ါး ျဖစ္လာရန္ လမ္း စဖြင့္ေပးသည္ႏွင့္ အတူတူ ပင္ ျဖစ္ေလေတာ့ သည္။ တို္င္းျပည္ ကို တျပည္ေထာင္အာဏာရွင္စနစ္မွသည္ တပါတီအာဏာ ရွင္စနစ္ဆီသို႕ တြန္းပို႕သည္ အထိ မိုက္တြင္း နက္လာၾကသည္။ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီ ၄- ၅ ႏွစ္ ကာလ ၁၉၅၁- ၁၉၅၂ တြင္ လြတ္လပ္စ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာ ႏိုင္ငံ ၏ ပထမဦးဆံုး အေထြေထြေရြးေကာာက္ ပြဲ ရလဒ္မ်ား အေပၚ ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီ ေခတ္ဟု အားလံုးနားလည္သည့္ ဖဆပလ ေခတ္တြင္ ထိပ္ဆံုံးမွ ဦးေဆာင္ေနသည့္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏု က မည္သို႕သေဘာထား ခဲ့သနည္း။ ဗမာျပည္မ တြင္ ဒီမိုကေရစီ ၏ သေဘာ အလိုအရ ဖဆပလ မွ မဲအမ်ားဆံုး ရ၍ အစိုးရ ဖြဲ႕ႏိုင္ခဲ့ ေသာ္လည္း ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ မဲ အမ်ားဆံုးရခဲ့ ေသာ Kachin National Congress ကုိ ျပည္နယ္ အစိုးရဖြဲ႕ ရန္ျဖစ္ ေသာ္လည္း ကခ်င္ျပည္နယ္ ေကာင္စီ ဥကၠဌ ခန္႕ထားရာတြင္ ဦးႏုက KNC ထက္ အမတ္ေနရာနဲသည့္ သူတဦးကုိ သူ႕စိတ္ႀကိဳက္ ခန္႕အပ္ခဲ့သည္။ အမတ္ ေနရာ အမ်ားဆံုးရသည့္ KNC မွာမူ ကခ်င္းျပည္နယ္တြင္ အတိုက္အခံဘ၀တြင္ေနခဲ့ ရသည္။ KNC အတြင္းစိတ္၀မ္းကြဲမႈမ်ားျဖစ္ပြားေစခဲ့သည္။ ဒီမိုကေရစီ ကို ျပည္နယ္ေတြမွာ ေျပာင္းျပန္လွန္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး စတင္ေတာက္ေလာင္ေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ ျပည္တြင္းစစ္မီး ကို မီးေလာင္ရာေလပင့္ လိုက္တာနဲ႕ အတူတူပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲ ဒီ အခ်ိန္ အထိ ကခ်င္ျပည္သူ တို႕ ဟာ ျပည္ေထာင္စု တည္တန္႕ခိုင္ျမဲေရး ကိုေရွ႕ထားၿပီး ဆူပူမႈေတြ မလုပ္ခဲ့ၾကပါ။ လူမ်ိဳးေပါင္း စံု မွီတင္းေနထိုင္ၾကသည့္ ့ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြက္ ဒီမိုကေရစီ ၏ အနာဂတ္ သည္ စတင္ၾကမၼာငင္ ခဲ့ သည့္ သမို္င္း အစပဲျဖစ္ေပသည္။ ခ်င္း၀ိေသသတိုင္းတြင္လည္း မဲအမ်ားဆံုးရသည့္အမတ္ကို ခ်င္းေရးရာ၀န္ႀကီးအျဖစ္ မခန္႕ ပဲ၊ မဲ အနည္းငယ္သာရသည့္ အမတ္ တဦး ကိုတဇြတ္ထိုးခန္ခဲ့ သျဖင့္ ျပႆနာတက္ခဲ့ ၾကရသည္။ မဲအႏိုင္ရခဲ့သည့္ Chin National Congress အတြင္းတြင္္လည္း စိတ္၀မ္းမ်ားကြဲခဲ့ၾကသည္။ ကရင္ျပည္နယ္ တြင္ လည္း မဲအႏိုင္ရသူကို အေျခခံဥပေဒႏွင့္ အညီ ျပည္နယ္၀န္ႀကီး မခန္႕ပဲ ကရင္ျပည္နယ္ မွမဟုတ္သည့္ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚမွ သူ႕စိတ္ႀကိဳက္ ကရင္ အမတ္တဦး ကို ခန္႕ခဲ့ ၍ ျပႆနာ တက္ခဲ့ ရသည္။ ဤသို႕ျဖင့္ ညီညြတ္ေသာျပည္နယ္မ်ား ကို ညီညြတ္မႈပ်က္ျပားေစခဲ့ ၿပီး၊ ျပည္မအတြက္ကေတာ့ ဒီမိုကေရစီနည္း ႏွင့္ ေရြးေကာက္ေစၿပီး ျပည္နယ္ေတြအေပၚ မွာ ေတာ့ တျပည္ေထာင္ အာဏာရွင္ မင္းတရားႀကီးပမာ ျပဳက်င့္ခဲ့သည္။ ထိုသို႕ ဒီမိုကေရစီ ကို ျမွစ္ခ်ိဳးခ်ဳိး ခံရတုိင္း တိုင္းရင္းသား မ်ား ကဒီမိုကေရစီ ႏွင့္ဆန္႕က်င္ေနေၾကာင္းေထာက္ျပခဲ့ၾကသည္။ ဘာမွမထူးခဲ့ပါ။ ေနာက္ဆံုးတြင္ တရားလြတ္ေတာ္ခ်ဳပ္သို႕ အဆံုးအျဖတ္ ေတာင္းသည့္ အျဖစ္ထိေရာက္ခဲဘူးသည္။ ျပည္နယ္၀န္ ႀကီးခန္႕ထားရာတြင္ အေျခခံဥပေဒ အရ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္သည္ ျပည္နယ္ေကာင္စီ ႏွင့္ ညွိႏိႈင္းရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ျပည္နယ္ေကာင္စီ ႏွင့္ ညွိႏိုင္းျခင္းမရွိ မိမိ အလိုက်သာခန္႕အပ္ေနသည့္ကိစၥ ကို တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္က ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဖက္တြင္ရပ္ ကာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္၏လုပ္ရပ္သည္ ဥပေဒ ႏွင့္ မဆန္႕က်င္ေၾကာင္း ကာကြယ္ေပးခဲ့သည္။ ျပည္နယ္၀န္ႀကီးခန္႕ထားရာတြက္ ျပည္နယ္ေကာင္စီ ႏွင့္ ညွိႏိႈင္းရမည္ ဟု အတိအလင္းေရးထားသည့္ အေျခခံဥပေဒ ကိုပင္ တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္က သမာဓိ ရွိရွိ မကာကြယ္ ခဲ့ေပ။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္သည္ တရား လႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္ အေပၚ ယေန႕ နအဖ စစ္အာဏာရွင္မ်ား ႏွင့္ မျခား မနား၊ မတရားသျဖင့္ ၾသဇာေပးေနေၾကာင္းထင္ရွားေနပါသည္။ လြတ္လပ္စြာ တည္ရွိၾကရၿပီး၊ တခု ႏွင့္ တခု အျပန္ အလွန္ ထိမ္း ညွိၾကရမည္ျဖစ္ေသာ ဒီမိုကေရစီ ၏ မ႑ိဳင္ႀကီး (၃) ခု အနက္ တရားေရး မ႑ိဳင္ သည္ လည္း ဒိေန႕ နအဖ ေခတ္နည္းတူ လြတ္လပ္မႈ မရွိခဲ့ ေၾကာင္း ဤ အျဖစ္အပ်က္ အားျဖင့္ သက္ေသထူႏိုင္ပါသည္။ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္ ဖဆပလ ႏွစ္ျခမ္းကြဲေသာ အခါတြင္ ပို၍ ဆိုး၀ါးစြာ ဒီမိုကေရစီကိုေျပာင္းျပန္လွန္ခဲ့သည္။ ကခ်င္ ႏွင့္ ကရင္ျပည္နယ္တြင္ လူနဲစုမဲ ကိုသာ ရေသာ ႏု-တင္ဖက္ ကအမတ္မ်ား ကို ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္အာဏာ သံုးကာ ျပည္နယ္ဥကၠဌ တင္ခဲ့သည္။ ကခ်င္ျပည္နယ္ေကာင္စီ အစည္းအေ၀းကိုလည္း ဦးႏုက သူ႕ေနအိမ္တြင္ က်င္းပခိုင္းရာ၊ နယ္ခ်ဲ႕ကိုလိုနီေခတ္ က နယ္ျခားေဒသ အုပ္စိုးသူမ်ားကို အဂၤလိပ္ ဘုရင္ခံ၏ အတိုင္ပင္ခံ သာသာ အဆင့္သာရွိခဲ့ သျဖင့္ ဤသည္ကုိမလိုလား၍ လြတ္လပ္ေရးယူခါ မွ အခုလည္း ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုသည္ သူ႕ကိုယ္သူ ကိုလုိနီ ေခတ္ ဘုရင္ခံ ႀကီးပမာ ျပဳက်င့္ လာေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ အေသးစိပ္ ျဖစ္ရပ္မ်ား ကို စာေရးသူက တုိင္းျပည္ကိုတင္ျပထားပါသည္။ ဦးႏုသည္ တိုင္းရင္းသား လူုမ်ိဳး မ်ား၏ ကုိယ္ပိုင္ျပဌာန္း ပိုင္ခြင့္ မ်ား ပါရွိသည့္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို လည္း စိုးစည္း မွ် ထည့္ မစဥ္းစားခဲ့ ရံုတင္မက၊ ျပည္နယ္မ်ား ၏ အာဏာ အားလံုး ကုိ ပါ ရုတ္္သိမ္း လိုသူျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျဖစ္ႏိုင္လ်င္ျပည္နယ္မ်ားကိုပါဖ်က္သိမ္း လိုသူျဖစ္ပါေၾကာင္း စာေရးသူ ဦးဇန္ထာရွင္ က သူ၏ ဒီမိုကေရစီေျပာင္းျပန္ စာအုပ္တြင္ အျပည့္အစံု ေဖၚထုတ္ေရးသားထားပါသည္။ ဤသည္မွာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းဦးႏု ၏ ဖံုးကြယ္၍ မရေသာ ႏိုင္ငံေရး အားနဲခ်က္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ဦးႏု ကိုယ္ တိုင္က ေျပာဘူးသည္။ လြတ္ေတာ္အမတ္တဦး က အေမရိကန္ကို စစ္ေၾကညာဖို႕အဆိုတင္သြင္းလာသျဖင့္၊ အေမရိကန္ကို စစ္ေၾကညာလ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ဖြတ္ဖြတ္ေၾကသြားႏုိင္ေၾကာင္းေျပာျပရာ၊ “အနည္းဆံုး စတိေလာက္ေတာ့ ေၾကညာ သင့္ေၾကာင္း၊ ထိုအမတ္ ကထပ္ေျပာေၾကာင္း” ႏွင့္ ပါလီမန္ တြင္ “ဖိုး သံုည” ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေၾကာင္းမွတ္ခ်က္ခ်ဘူး ၏။ ၀န္ႀကီး ခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ လည္း သူေျပာေသာ “ဖိုးသံုည” ထဲတြင္ ပါေနေလေရာ့သလား၊ ေမးစရာျဖစ္လာရသည္။ ဥပေဒ ထုတ္ေတာ့ တျခား၊ လုပ္ေတာ့ တမိ်ဳး ထင္ရာစိုင္းျပဳမူေနၾကသည့္ ယေန႕ ေခတ္ န၀တ / နအဖ စစ္အာဏာ ရွင္တို႕ ၏ ေရွ့ေျပးလမ္း ျပ တဦးေပလား၊ ေမးစရာျဖစ္လာရသည္။ မည္သို႕ပင္ျဖစ္ေစ “ဒီမိုကေရစီ ေျပာင္းျပန္“ ကုိ ဦးဇန္ထာရွင္က ေရးသား ခဲ့သည္မွာ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္တြင္ေရးသားထားျခင္းျဖစ္သျဖင့္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး (၁၁) ႏွစ္တာကာလ အေတြ႕ အၾကံဳမ်ား ကို ေျခခံထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သတိမူၾကရေပမည္။ ၁၉၅၈ ေနာက္ပိုင္း သမိုင္း အျဖစ္အပ်က္ မ်ား ႏွင့္ အတူ ေႏွာင္းေခတ္လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္တုိ႕ အေန ႏွင့္ ခ်ိန္ထိုး ၾကည့္ရန္လည္း လိုပါလိမ့္မည္။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏု သည္ တျပည္ေထာင္စနစ္ ကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ အသံုးခ်ခဲ့သည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း ဗိုလ္ေန၀င္း၊ ဗိုလ္သန္းေရႊ တို႕ ႏွင့္ မတူညီ သည့္ အခ်က္ မ်ား အေျမာက္အမ်ား ရွိေနသည္ ကို မေမ့အပ္ေပ။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏု သည္ ဖဆပလ ေခတ္ တြင္ တိုင္းျပည္တိုးတက္ရာတိုးတက္ေၾကာင္း လုပ္ေဆာင္ ခဲ့ သည့္ လုပ္ရပ္မ်ား အေျမာက္အျမား ရွိခဲ့ပါသည္။ ဤ အေၾကာင္းတို႕ကို သူ၏ တာေတ စေနသား စာအုပ္တြင္ အထင္အရွား ဖတ္ရႈ ႏိုင္ပါသည္။ တဖက္တြင္မူ ဖဆပလ ေခတ္ ႏွင့္ မဆလ၊ နအဖ ေခတ္ ကုိ ႏိႈင္း ယဥ္ၾကည့္ ပါက ဖဆပလ ေခတ္တြင္ ျပည္သူ တို႕ ၏ ပညာေရး၊ က်မၼာေရး၊ စီးပြားေရး အစစ အရာရာ တြင္ စစ္အာဏာရွင္တို႕ေခတ္ထက္ အဆမတန္ သာလြန္ေကာင္း မြန္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ ႏိုင္ ခဲ့ေၾကာင္း အရွိကိုအရွိ အတိုင္း မွတ္တမ္းတင္ၾကရမည္သာျဖစ္ပါသည္။ ထိုေခတ္ထိုအခ်ိန္အခါ တြင္ တိုင္းျပည္သည္ အာရွ ႏိုင္ငံ မ်ား အၾကားတြင္ မနိမ့္ က်ခဲ့ပါ။ ဦးႏုသည္ တျပည္ေထာင္ မင္းတရားႀကီး ပမာျပဳက်င့္ ခဲ့၍ တုိင္းရင္းသား လူမိ်ဴးမ်ား ၏ နစ္နာခ်က္မ်ား၊ မေၾကနပ္ခ်က္မ်ား သည္ တားမႏိုင္၊ ဆီးမရေအာင္ မ်ားျပားလာခဲ့ ၿပီး၊ တုိင္းျပည္၏ အေျခခံဥပေဒ ကုိ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ ႏွင့္ အညီ ဖက္ဒရယ္လ္ျပည္ေထာင္စု အသြင္သို႕ ျပင္ဆင္ရန္ အတြက္ ျပည္နယ္မ်ား က အေရးဆိုလာေသာအခါတြင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏု သည္ အာဏာရွင္ ဆန္ဆန္ ျပဳက်င့္ကာ တားဆီးပိတ္ပင္ျခင္းမျပဳလုပ္ခဲ့ပဲ၊ ပါလီမန္လႊတ္ေတာ္ တြင္ဖက္ဒရယ္လ္ ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲကို ျပဳလုပ္ရန္ ၀န္မေလးခဲ့ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း မွ အာဏာ မသိမ္း ခဲ့လ်င္ တိုင္းျပည္၏ ကံၾကမၼာသည္ ပိုမိုေကာင္းမြန္လာႏိုင္ေသးသည္၊ ဖက္ဒရယ္လ္ျပည္ေထာင္စု လမ္းေပၚ သို႕ ျပန္လည္တည့္ မတ္ႏိုင္ခဲ့မည္၊ စစ္မွန္ေသာ စည္း လံုး မႈ ႏွင့္ ခိုင္မာတည္တန္႕ေသာ ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကုိလည္း တည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ မည္ျဖစ္သည္။ တိုင္းျပည္သည္လည္း ဒီထက္မကတိုးတက္စရာသာ ရွိ ေၾကာင္း သံုးသပ္ရေပမည္။ ဗိုလ္ေန ၀င္း အာဏာ မသိမ္းခဲ့လ်င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား မူလရည္မွန္း ခဲ့ၾကေသာ ဗမာ အပါအ၀င္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ျပည္သူတို႕ ခ်စ္ခ်စ္ ခင္ခင္ခင္ စည္းစည္း လံုးလံုး တန္းတူရည္တူ ေနထိုင္ၾကသည့္ သာယာၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ ေခၚ ဒီမိုကေရစီ လူ႕ေဘာင္ ႀကီး ကို အတူ တကြ ထူေထာင္ျဖစ္ခဲ့ၾကမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အေကာင္းျမင္ရႈေထာင့္မွ သံုးသပ္ၾကရေပမည္။ ျပည္ေထာင္စုသားႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း VSV Library8a by vansangva ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ ဦးႏု၊ ဤ ေခါင္းေဆာင္ (၂) ဦးအၾကား အေျခခံ အေတြးအေခၚအားျဖင့္ ကြာျခားခ်က္မ်ား ရွိ ခဲ့ ပါသည္။ တန္းတူ ရည္တူ ျပည္ေထာင္စု မူ ကုိ ယံု ၾကည္သူ ႏွင့္ တျပည္ေထာင္ ဗဟိုလ္ ဦးစီး စနစ္ ကို ယံု ၾကည္သူ ဟူ၍ ကြာျခား ၾကပါသည္။ တႀကိမ္ထဲတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား တိုင္းျပည္တခုလံုးကုိ စစ္ကၽြန္ဇတ္သြင္းခဲ့သည့္ ဗိုလ္ ေန၀င္း ႏွင္း ၄င္း၊ ဒီေန႕ တုိုင္းျပည္ကို ဗိုလ္က် မင္းမူေနေသာ ဗိုလ္သန္းေရႊ ႏွင့္ ၄င္း ခိုင္း ႏိႈင္း၍ ပင္ မရေအာင္ ထပ္ဆင့္ ကြာျခားျပန္ပါသည္။ မိုး နဲ႕ ေျမ၊ ဆီ နဲ႕ေရ၊ အလင္း နဲ႕ အေမွာင္ ပမာ ကဲ့သို႕ ကြာျခား ၾက ပါသည္။ တခိ်ု႕ က ဒီေန႕ အထိ တိုင္းျပည္အား မင္းလုပ္ အုပ္ခ်ဳပ္လာခဲ့ သမွ် ေသာ ေခတ္သစ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကိုၾကည့္ၿပီး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကိုလည္း ေစာေစာ ေသသြားတာ ကံေကာင္းေၾကာင္း၊ သူလဲ ဒီပဲထဲကဒီပုပ္သာ ျဖစ္ႏိုင္စရာ ရွိေၾကာင္း ေျပာသံမ်ား ၾကားရဘူးပါသည္။ ဗမာမ်ိဳးခ်စ္ပုဂိၢဳလ္ ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၏ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓါတ္ ကိုမျမင္ႏုိင္၊ မမွန္းဆႏုိင္သူ အခ်ိဳ႕ ၏ အေတြးမွ်သာျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း သည္ ပင္လံု စာခ်ဳပ္ကိုေရးထိုး ခဲ့စဥ္က ဗမာ တမိ်ဳးသားလံုးကိုကိုယ္စားျပဳကာ လက္မွတ္ ေရးထိုးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဗမာျပည္သူတို႕ ၏ အက်ိဳးစီးပြား ကိုပါတာ၀န္ယူကာ လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဗမာျပည္သူ တုိ႕၏ အေရွ သျဖင့္ ေသာ အက်ိဳးစီးပြားကိုထိခိုက္နစ္နာေစမည့္ စာခ်ဳပ္တခုကို ဗမာမ်ိဳးခ်စ္ေခါင္း ေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း သည္ လက္မွတ္ေရး ထိုးခဲ့ လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ ၿပီးစလြယ္ ေပါ့ေသးေသး သေဘာထားကာ ပင္လံု စာခ်ဳပ္ကိုလက္မွတ္ေရး ထိုးခဲ့ျခင္းမဟုတ္ပါ။ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို သေဘာတူ လက္မွတ္ေရးထိုး ၾကၿပီးရင္ၿပီးေရာ၊ ေနာက္မွ ကိုယ္လုပ္ျခင္ရာ လုပ္ မည္ ဟူသည့္ သေဘာမ်ိဳး မရွိေၾကာင္း၊ ပင္လံု သေဘာတူညီခ်က္ မ်ား၊ သူ၏ အေျခခံဥပေဒ ေရးဆြဲေရး ႏွင့္ ပါတ္သက္သည့္ လမ္းညႊန္ခ်က္ (ရ) ခ်က္၊ သူဦးေဆာင္ေရးဆြဲ ခဲ့ သည့္ အေျခခံဥပေဒ (ပထမ မူၾကမ္း) စသည္ တို႕ က ဤ အခ်က္ ကို အခိုင္အမာ သက္ေသခံထားၿပီးျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ေျပာသလိုလုပ္ၿပီး၊ လုပ္သလိုေျပာသည့္ ပုဂိၢဳလ္ထူး တဦး ျဖစ္ေၾကာင္း သူကိုယ္ တုိင္ေတြးေခၚ ခဲ့ ၿပီး သူကိုယ္တိုင္လက္ႏွင့္ ေရးခဲ့သည့္ ဤ သမို္င္း ၀င္ စာရြက္စာတမ္း မ်ား က သက္ေသအေထာက္ အထားအျဖစ္ က်န္ရစ္ခဲ့ပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ကိုယ္တုိင္ပါ၀င္ေရးစြဲ ခဲ့ ေသာ ပင္လံု စာခ်ဳပ္သည္ ေနာင္ မ်ိဳးဆက္ေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ အထိ ေခတ္မွီ ေနဦးမည့္၊ အသံုး၀င္ေနဦးမည့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျပည္ေထာင္စုႀကီးအတြက္ ဒီမိုကေရစီ အေျခခံ အုတ္္ျမစ္ တခုျဖစ္ပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ တကြ ႏို္င္ငံ့ ဖခင္ႀကီးမ်ား က်ဆံုးသြားၿပီး ရာစု ႏွစ္ ထက္၀က္ေက်ာ္ၾကာျမင့္ ခဲ့သည့္တိုင္ေအာင္ ဗမာ အပါအ၀င္ လူမ်ိဳးေပါင္း စံု ျပည္သူတို႕သည္ ပင္လံု ကိုသာတမ္းတေနၾကဆဲ ျဖစ္သည္။ မၾကာေသးခင္က Kachin Independence Orgaization က ပင္လံုကုိျပန္လည္ ရည္ညႊန္းကာ နယ္ျခားေစာင့္ တပ္ အသြင္သို႕ကူးေျပာင္းေရး ဟူသည္မွာ ႏိုင္ငံေရးေရ ခိ်န္ နိမ့္ဆင္း သြား ျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း၊ အဆင့္ျမင့္ေသာ ပင္လံု ကို ရည္ညႊန္းကာ စစ္မွန္ေသာ စည္းလံုးေသာ၊ တန္းတူေသာ၊ လြတ္လပ္ေသာ ျပည္ေထာင္စု ကို ဂုဏ္သိကၡာ ရွိရွိ တက္လွမ္းၾကရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း တုိင္းသိျပည္သိ ကမၻာသိေၾကညာခဲ့သည္မွာ တိုက္ဆိုင္မႈ သက္သက္လည္းမဟုတ္၊ ႏုိင္ငံေရး ကစားကြက္သက္သက္လည္းမဟုတ္ေပ။ ပင္လံုတြင္ျပန္လည္စံုစည္းၾကကာ မိမိတို႕ ကိုင္ဆြဲထားေသာ လက္နက္မ်ား ကို ျပည္ေထာင္စုသား ျပည္သူမ်ားလက္ထဲတြင္ ျပန္လည္အပ္ႏွံ ၿပီး အေရွ သျဖင့္ေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ ရန္ သႏၶိဌာန္ခ် လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ နအဖ ကမူ ပင္လံုေခတ္ ကုန္ဆံုးၿပီျဖစ္ေၾကာင္းတုန္႕ျပန္ခဲ့သည္။ ပင္လံု ေခတ္အမွန္တကယ္ကုန္ ဆံုးသြားၿပီလား? ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား အတြက္ ဒီမိုကေရစီ ေခတ္သည္ အမွန္တကယ္ ကုန္ဆံုးသြားၿပီလား? သမိုင္း ျဖစ္ရပ္မွန္မ်ားျဖင့္ ခ်ိန္ထိုး သံုးသပ္ၾကည့္ ရပါမည္။ ကုန္လြန္ခဲ့ သည့္ အႏွစ္ (၆၀) ေက်ာ္ကာလ ကၽြန္ေတာ္ တုိ႕၏ သမိုင္းျဖစ္ရပ္မွန္မ်ား က ဘာကို တိတိက်က် ညႊန္ျပေနသနည္း။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏ ၏ ဖဆပလ တျပည္ေထာင္ ေခတ္သည္ ျပည္သူတို႕၏ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ က်မၼာေရး ဘ၀မ်ား ကို စစ္အာဏာရွင္ တို႕ ၏ ေခတ္ ႏွင့္ ႏွိင္းစာလိုက္လ်င္ ျပန္လည္ တန္းတရမည့္ ေခတ္တေခတ္ဟု ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း၊ ျပည္တြင္းစစ္မီး ကို စတင္မီးေမႊးေပးခဲ့ သည့္ လူမ်ိဳးတမိ်ဳးႏွင့္ တမ်ိဳး ႏိုင့္ထက္ စီးနင္း ျပဳက်င့္သည့္ ၄င္းေခတ္ အေျခခံဥပေဒ ကိုေတာ့ မည္သူမွ် မတမ္းတၾကသည္မွာ အမွန္ျဖစ္ပါသည္။ ဗိုလ္ေန၀င္း၏ မဆလ ေခတ္ ကို ျပည္သူမ်ားမေျပာ ႏွင့္ သူေမြးထားခဲ့ေသာ လက္ေ၀ခံ စစ္အာဏာရွင္မ်ားကပင္ ျပန္လည္မတမ္းတေတာ့ပါ။ ဗိုလ္ေန၀င္း၏ ျမန္မာ့ ဆိုရွယ္လစ္လမ္း စဥ္သည္ သူကိုယ္တိုင္ အသက္ထင္ရွား ရွိေနခိ်န္မွာ ပင္ ျပည္သူတို႕ကအၿပီး အပိုင္ဖ်က္သိမ္းခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါသည္။ မည္သူကမွ်မတမ္းတေတာ့ပါ။ တေခတ္ ေႏွာင္းခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ယၡဴ ဗိုလ္သန္းေရႊ ကလည္း စည္းကမ္း ရွိေသာ ဒီမိုကေရစီ အမည္ခံ ကာ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေရး လမး္စီ သို႕ဦးတည္ ေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ယံုမွားသံသယျဖစ္ဘြယ္မရွိပါ။ ျပည္သူေတြရဲ႕ ဆႏၵ အမွန္ေတြကိုလံုး၀လစ္လ်ဴ ရႈၿပီး ျပည္သူကို ေက်ာခိုင္း ကာေရးသားခဲ့သည့္ ကမၻာ တြင္ အနိမ့္က်ဆံုး နာဂစ္ အေျခခံဥပေဒကို အတင္းအဓမၼ အတည္ျပဳၿပီး၊ ကမၻာ့ သမိုင္းတြင္ အနိမ့္ က်ဆံုး အမည္ခံ ေရြးေကာက္ပြဲ တခု ကိုက်င္းပခဲ့ျပန္ပါသည္။ စစ္အာဏာရွင္တို႕ ၏ျပည္သူကိုေက်ာခိုင္းေသာ လမ္းစဥ္တို႕အား ေနာင္မ်ိဳးဆက္ အထိ တမ္းတဖို႕ဆိုသည္မွာ သူတို႕ ကိုယ္ တိုင္ကပင္ စိတ္ကူးယဥ္၀ံ့မည္မဟုတ္ပါ။ ဗိုလ္သန္း ေရႊ ကုိယ္တုိင္က လွ်ဳိ႕၀ွက္ ေျမေအာက္လိႈေခါင္း မ်ား တူးၿပီး ပုန္းေအာင္းဖို႕ ထြက္ေျပးဖို႕သာျပင္ဆင္ေန ၿပီျဖစ္ပါသည္္။ ယေန႕ သူတို႕ ၏ ေဒါက္တိုင္မ်ား အတြက္ ယင္း လွ်ဳိ႕၀ွက္ ေျမေအာက္လိႈေခါင္း မ်ားတြင္ ပုန္းစရာ၊ေျပးစရာ ေနရာ ေလး တကြက္ ပင္ ခ်န္ေပးထား ရန္ ထည့္သြင္းစဥ္းစားထားမည္မဟုတ္ေၾကာင္းေဗဒင္ေမး စရာလိုမည္မဟုတ္ေပ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ ႏိုင္ငံ့ ဖခင္ႀကီးမ်ား ေဖၚေဆာင္ခဲ့သည့္ ပင္လံုေခတ္သည္ ဒီေန႕၊ မနက္ဖန္၊ ေနာင္မ်ိဳးဆက္ေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ အထိ ျပည္သူတို႕ ၏ ႏွလံုးသားထဲ တြင္ ေခတ္မွီေနဦးမည္၊ ရွင္သန္ေနဦးမည္သာျဖစ္ပါသည္။ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္ မ်ားတြင္ တုိင္း ျပည္၏ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာ မ်ား ကို ေက်ာ္လႊားေျဖရွင္းႏုိင္ေရး အတြက္ တုိင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္တို႕ က ပင္လံု ကိုျပန္လည္ ရည္ ညႊန္းခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၇၆ ခု တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ အစည္းမ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားေသာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ တပ္ဦး ကလည္း ပင္လံု ကုိ အေျခခံ ကာ ခြဲထြက္ေရးလမ္းစဥ္ကို စြန္႕လႊတ္ခဲ့ၾကသည္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္တြင္ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း ပင္လံု ကုိ ရည္ညႊန္းခဲ့ျပန္သည္။ မာန ပေလာ စာခ်ဳပ္ (၁၉၉၀)၊ မယ္ေသာ္ေရာထ သေဘာတူညီခ်က္ (၁၉၉၇)၊ သူးမြဲ ကလိုး ေၾကညာခ်က္ (၁၉၉၈) ၊ ကေလးၿမိဳ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေၾကညာ စာတမ္း (၂၀၁၀) စသည္ျဖင့္ ယေန႕ မ်က္ေမာက္ပစၥဳပၸန္ ကာလအထိ ဗမာအပါအ၀င္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္သူတို႕သည္ အနာဂတ္ သာယာၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ျပည္ေထာင္စု ကို ေမွ်ာ္ရည္မွန္းဆမိ တိုင္း ပင္လံု ကိုသာျပန္လည္ တမ္းတၾကသည္မွာ တိုက္ဆိုင္မႈ သက္သက္ မဟုတ္တန္ရာေပ။ ႏိုင္ငံေရးကစားကြက္သက္သက္ အေန ႏွင့္ ပင္လံု ကို ခုတံုးလုပ္ေနျခင္းမ်ိဳးလည္း လံုး၀မဟုတ္တန္ရာေပ။ ေခတ္သစ္ျပည္ေထာင္စုျမန္မာ ႏိုင္ငံ၏ အသက္၀ိညဥ္သည္ ပင္လံုတြင္သာ ရွိေနေရြ႕ျဖစ္ပါသည္။ ပင္လံု တြင္ ဗမာေခါင္းေဆာင္ႀကီး၊ ဗမာမ်ိဳးခ်စ္ ပုဂိၢဳလ္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း သည္ ျပည္ေထာင္စုသားႀကီး ဘ၀ကို ျပတ္ျပတ္သားသားခံယူခဲ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အား ဗမာ အပါအ၀င္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္သူတို႕ က ခ်စ္ခင္ေလးစား အားကိုး ယံုၾကည္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း က်ဆံုးသည္မွာ ရာစု ႏွစ္ထက္၀က္ေက်ာ္လာခဲ့သည့္ တုိင္ေအာင္ ျပည္သူတို႕ ၏ ႏွလံုးသားထဲ တြင္ အသက္ရွင္ေနဆဲျဖစ္ပါသည္။ • ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ၏ အေတြးအေခၚ တို႕သည္ လည္း ေသမသြားပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကဲ့သို႕ေသာ သူရဲေကာင္းတို႕ သည္ ေသရိုးထံုးစံမရွိ။ အသက္ရွင္ဆဲ၊ အားေကာင္းဆဲ၊ လႈပ္ရွားေနဆဲျဖစ္သည္။ • ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ ပါတ္သက္ၿပီး လူကိုသတ္သည္မွာ ဦးေစာ။ မူကိုသတ္သည္မွာ ဦးခ်န္ထြန္း။ မူကိုေျပာင္းျပန္ လွန္ပစ္ခဲ့ သည္မွာ ဦး ႏု။ ေပါက္စိန္ ႏွင္ ့ေပါက္ခါ အျမစ္ကိုပါ ခုတ္လွဲ ပစ္ခဲ့သည္က ဗိုလ္ေန၀င္း၊ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီး၊ စစ္အုပ္စု။ ေျမျမွဳပ္ သၿဂၤ ိဳ ရန္ အားထုတ္ေနသည္မွာ ဘုရင္ရူး ႀကီး ဗိုလ္သန္းေရႊ ျဖစ္သည္။ • ပင္လံုသည္ မေသပါ။ ပင္လံု မေသ သေရြ႕ ဒီမိုကေရစီ လဲ မေသပါ။ • ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ ၏ ဒီမိုကေရစီ ဘူမိနက္သန္ ပင္လံု သို႕ ဗမာ အပါအ၀င္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ျပည္သူ တို႕ မေရာက္ အေရာက္ ခ်ီတက္ၾကရမည္ သာ ျဖစ္ပါသည္။ တျပည္ေထာင္ ၀ါဒီတို႕ ဖန္တီးခဲ့ တည္ေဆာက္ခဲ့သည့္ လူမ်ိဳးေရးတံတိုင္းမ်ားကို ၿဖိဳခ်ကာ ျပည္ေထာင္စုသားမ်ား အျဖစ္ျပန္လည္ေသြးစည္း ၾကရန္ အခ်ိန္ က်ေရာက္ လာၿပီျဖစ္သည္။ • လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ျပည္သူမ်ား အနက္ ဦးဦးဖ်ားဖ်ား ျပည္ေထာင္စု သားအျဖစ္ ခံယူခဲ့ ၾကသူမ်ားမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ ႏုိင္ငံ့ဖခင္ႀကီး မ်ား ျဖစ္သည္။ ဤ ေရွးဦးျပည္ေထာင္စုသားမ်ားသည္ လူသာေသမည္၊ သူတို႕ ၏ အေတြးအေခၚမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးေမ်ွာ္မွန္းခ်က္ မ်ား သည္ ေသမည္မဟုတ္ပါ။ • ပင္လံု ေခတ္မကုန္ဆံုးခဲ့ ဘူးပါ။ • ပင္လံု လည္းမေသပါ။ တည္ၿငိမ္မႈ အျပည့္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ တေတြ ကို လက္ကမ္းၿပီး ႀကိဳဆိုေနၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ၈။ “ခ်င္းလူငယ္မ်ားအၾကံေပးတင္ျပခ်က္” ခ်င္းေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း / ၁၉၉၀ အေရြးေကာက္ခံ အမတ္ ဦးလ်န္အုပ္(U Lian Uk) (၁၉၆ဂ) VansangvaLibrary9 by zogamnuam ဤစာတမ္းသည္ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီ ေခတ္ ႏွင့္ ၁၉၆၂ ခု ႏွစ္တြင္ အာဏာသိမ္းခဲ့သည့္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ ၏ ျမန္မာ့ ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ပါတီ လက္ေအာက္တြင္ ခ်င္း၀ိေသသတိုင္း ၏ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ လူမႈေရး အဖက္ဖက္တြင္ လ်စ္လ်ဴရႈျခင္းခံထားရ ပံု ကို ေဖၚျပထားၿပီး တပါတီ စနစ္ ကိုဖ်က္သိမ္း ရန္၊ စစ္မွန္သည့္ ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီ စနစ္ ကိုက်င့္သံုးၿပီး ဖက္ဒရယ္လ္ ျပည္ေထာင္စု စနစ္ေအာက္တြင္ ခ်င္း ၀ိေသသတိုင္းအား ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းပိုင္ခြင့္ အျပည္အ၀ရွိေသာ ျပည္နယ္ တခု အျဖစ္ သတ္မွတ္ရန္ တင္ျပ ထားသည္။ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းသို႕ ပင္လံုစာခ်ဳပ္အားျဖင့္ ပူးေပါင္း ပါ၀င္လာသည့္ ခ်င္း၀ိေသသတိုင္း ၏ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီး အႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္ကာလ ျဖတ္ သန္းခဲ့ ရသည့္ နစ္နာခ်က္မ်ားကို ေဖၚထုတ္တင္ျပ ထားသည့္ အျပင္ တုိင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္း၊ တိုးတက္ေရး အတြက္အေျခခံရမည့္ အေျခခံဥပေဒေရးရာ ဆိုင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ား ကို ခ်င္းေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း / ၁၉၉၀ အေရြးေကာက္ခံ အမတ္/ ဥပေဒပညာရွင္ ဦးလ်န္အုပ္ ေရးသားျပဳစုခဲ့ေသာစာတမ္းျဖစ္ပါ သည္။ ဤ “ခ်င္းလူငယ္မ်ား အၾကံေပးတင္ျပခ်က္” စာတမ္း သည္ ၁၉၆၉ တြင္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ မွ ဖြဲ႕စည္း ခဲ့သည့္ ျပည္တြင္းညီညြတ္ေရး အၾကံေပးအဖြဲ႕ (သံုးဆယ့္သံုးဦး အဖြဲ႕) သို႕ ထိုစဥ္ကာလ ခ်င္းတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ား မွ စုေပါင္း လက္မွတ္ေရးထိုး ကာ တင္သြင္း ခဲ့ေသာ စာတမ္းျဖစ္သည္။ ယင္း ၃၃ ဦး အၾကံေပးအဖြဲ႕တြင္ ေထာင္ထဲ မွ ျပန္လြတ္လာေသာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦး ႏု ႏွင့္ အျခား ေသာပါလီမန္ အမတ္ေဟာင္းမ်ားပါ၀င္ခဲ့ ၿပီး၊ ယင္းအဖြဲ႕၏တာ၀န္မွာ အာဏာသိမ္း စစ္အစိုးရ / ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီသို႕ ျပည္တြင္းညီညြတ္ေရး အတြက္ တုိင္း ျပည္ ကိုမည္သို႕ မည္ပံု ဆက္္လက္အုပ္ခ်ုဳပ္ သင့္ ေၾကာင္း အၾကံေပး ရန္ျဖစ္သည္။ ထို႕အျပင္ ျပည္သူလူထု အေနႏွင့္ တဦး ျခင္း ျဖစ္ေစ၊ အဖြဲ႕လိုက္ျဖစ္ေစ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ ေခၚ အာဏာသိမ္း စစ္အစိုးရအား ယင္း အၾကံေပးအဖြဲ႕ ထံမွ တဆင့္ အၾကံေပးစာမ်ား ေပးပို႕ ႏုိင္ေၾကာင္း ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ မွ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့သည္။ အမွန္ အားျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း သည္ ရွိုးရိုးသားသား အၾကံအညဏ္ေတာင္းခံ လို၍ ဤ အၾကံေပးအဖြဲ႕ကို ဖြဲ႕စည္းေပးခဲ့ျခင္း မဟုတ္ပဲ သူ၏ တပါတီ အာဏာရွင္စနစ္ ကုိ ေရ လိုက္ငါးလိုက္ေထာက္ခံမည့္ သူ ႏွင့္ သူ႕အၾကံအစီ သူ႕ လမး္စဥ္မ်ားကိုဆန္႕က်င္မည့္ သူ မ်ား ကိုခြဲျခားသိလုိ၍ ကလိမ္ညဏ္ဆင္ခဲ့ ျခင္းသာျဖစ္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ဖက္ဒရယ္လ္ မူတင္သြင္းလာမည့္ ပုဂိၢဳလ္မ်ား ကို ျပစ္မွတ္ထားလို၍ ျဖစ္ေၾကာင္း ယူဆရေပသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ပါတီမွ ေနာက္ပိုင္းတြင္ တဖက္သတ္ ေရးဆြဲေသာ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ အေျခခံဥပေဒ (၁၉၇၄) အား အတင္းအဓမၼ အတည္ျပဳရန္ အတြက္ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္တြင္ ျပည္လံုးကၽြတ္ ဆႏၵ ခံယူပြဲကို က်င္း ပခဲ့ရာ ယင္းမတုိင္မီ ၁၉၇၂ ေအာက္တိုဘလ မွစၿပီး “ဆင္ျဖဴေတာ္စစ္ဆင္ေရး” အမည္ျဖင့္ ႏိုင္ငံေရး သမားမ်ား ေက်ာင္း သားမ်ား တေထာင္ေက်ာ္ ကို တျပည္လံုး အႏွ႕ံ လိုက္လံ ဖမ္းဆီး ခဲ့ ပါသည္။ ခ်င္းျပည္နယ္မွ ဤ “ခ်င္းလူငယ္မ်ား အၾကံေပးတင္ျပခ်က္“ ကို လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ ၾကသည့္ ခ်င္း ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ေက်ာင္းသားမ်ား အျပင္ မဆလ ပါတီ၊ စစ္ဖက္အရပ္ဖက္မွ ဖက္ဒရယ္လ္အေရး၊ ခ်င္းျပည္နယ္ အေရး လႈပ္ရွား သူ အေျမာက္ အျမားသည္ လည္း အဖမ္းခံ ခဲ့ၾကရ ပါသည္။ အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း သည္ မိမိတို႕ ေတာင္းဆိုေသာ ဖက္ဒရယ္လ္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို လက္မခံသည့္ အျပင္ မိမိတို႕အား ဖမ္းစီး ေထာင္ခ် မည္ကို ထိုစဥ္က လက္မွတ္ေရးထိုး တင္သြင္းခဲ့ၾကသူမ်ား က ႀကိဳတင္ တြက္ဆၾကၿပီးျဖစ္သည္။ မည္သို႕ပင္ျဖစ္ေစ၊ အဖမ္းခံၾကရမည္ကို သိလ်က္ ႏွင့္ ဤစာတမ္း ကို ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီ ထံသို႕ တင္သြင္းခဲ့ၾကသျဖင့္ ရရွိခဲ့သည့္ အဖိုးတန္လွေသာ ႏိုင္ငံေရး အျမတ္ တခု မွာ ဤ “ခ်ုင္းလူငယ္မ်ားအၾကံေပးတင္ျပခ်က္“ စာတမ္း အား ခ်င္း အမ်ိဳးသား မ်ား အၾကားတြင္ ေတာ္ေပၚ၊ ေျမျပန္႕ ပါမက်န္ က်ယ္က်ယ္ ျပန္႕ျပန္႕ ျဖန္႕ေ၀ ႏိုင္ခဲ့သျဖင့္ မဆလ စစ္အာဏာရွင္ေခတ္ တေလ်ာက္လံုးတြင္ ခ်င္း အမ်ိဳးသားမ်ား အတြက္ ႏိုင္ငံေရး အျမင္မ်ား၊ အသိစိတ္ဓါတ္မ်ား ႏိုးၾကားေစခဲ့သည့္ အျပင္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ ၏ သတင္းအေမွာင္ခ်မႈ အမ်ိဳးမ်ိဳးၾကားမွ ခ်င္း အမ်ိဳးသား မ်ား ၏ ဖက္ဒရယ္လ္ လႈပ္ရွားမႈ အတြက္ မီးရွဴးတေစာင္ အျဖစ္ သမိုင္းတြင္ မည့္ စာတမ္း တေစာင္ျဖစ္လာခဲ့ ေၾကာင္း ျငင္း ကြယ္ ၍ မရေပ။ ခ်င္းလူငယ္ မ်ိုးဆက္သစ္မ်ားအတြက္ ဒီမိုကေရစီ မ်ိဳးေစ့ ခ်ေပးခဲ့ ေသာ ဤစာတမ္း ၏ အသီး အပြင့္မ်ား အျဖစ္ ယေန႕ ခ်င္း လူငယ္ မ်ိဳးဆက္သစ္ တို႕ အၾကား constitutional democracy ေခၚ စည္းမ်ည္း ခံ ဒီမိုကေရစီ ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံေရး အသိပညာ ႏိုးၾကားမႈ ကို အားသစ္၊ ေသြးသစ္ မ်ား ေလာင္း ကာ ဆက္လက္ ရွင္သန္ေနသည္ မွာ လည္း ထိုစဥ္ကာလ ေပးစပ္မႈ မ်ား၏ ေရရွည္ ႏိုင္ငံေရး အက်ိဳးရလဒ္ ျဖစ္ပါသည္။ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္း ႏွင့္ အတူ တိုးတက္ေျပာင္းလဲ ေနသည့္ ယေန႕ေခတ္ အယူအဆမ်ား သည္ ဤ စာတမ္း ပါ အဆိုျပဳခ်က္ အခ်ဳိ႕ ႏွင့္ တထပ္ထည္း မက် ေတာ့သည့္ တိုင္ေအာင္ ဤ စာတမ္းသည္ ခ်င္းအမ်ိဳူသားတို႕ ၏ တန္းတူ ေသာ ျပည္ေထာင္စု ထူေထာင္ေရးႀကိဳးပန္းမႈသမိုင္း တြင္ အေရးႀကီးေသာ သမိုင္းမွတ္တိုင္ တခုျဖစ္ေၾကာင္း ကိုမူျငင္း ကြယ္ ၍ ရမည္မဟုတ္ေပ။ ဤစာတမ္း အားျဖင့္ မဆလ တေခတ္လံုး ခ်င္းလူငယ္ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ား အတြင္းတြင္ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ အေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာ အသိပညာ ျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးႏိုးၾကားမႈ ကို အထိေရာက္ဆံုးျမွင့္ တင္ေပးႏိုင္ခဲ့ပါသည္ မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ သတင္းမ်ား အေမွာင္ခ်ထား၍ အမ်ားျပည္သူတို႕ က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ မသိလုိက္ရေသာ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ ႏွင့္ ၁၉၇၀ ခုႏွစ္မ်ား တြင္ေပၚေပါက္ခဲ့ေသာ ခ်င္း အမ်ိဳးသားလက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး အံုၾကြမႈမ်ား ကို ဗိုလ္ေန၀င္း ၏ မဆလ စစ္အစိုးရမွ ထိထိေရာက္ေရာက္ ႏွိပ္ကြက္ႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း ဤ စာတမ္း ငယ္ မွ အစပ်ိဳးေပးခဲ့သည့္ အၾကမ္းမဖက္ပဲ၊ လက္နက္မပါ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာဆင္ႏႊဲခဲ့ သည့္ ဒီမိုကေရစီ အသိပညာ ေတာ္လွန္ေရး၊ နွင့္ ခ်င္း အမ်ိုးသားတို႕ ၏ ဖက္ဒရယ္လ္ အေတြးအေခၚလႈပ္ရွားမႈမ်ား ကိုေတာ့ အျမစ္ျပဳတ္ေအာင္ ႏွိပ္ကြက္ ရန္ မတတ္စြမ္း ႏိုင္ခဲ့ ၾကပါ။ ဒီမိုကေရစီ အသိပညာ ႏိုးၾကားမႈသည္ ခ်င္းျပည္တြင္ ထိုကာလမွစတင္ အျမစ္တြယ္ လာခဲ့ ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ရွစ္ေလးလံုး ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္ေရး ကာလတြင္ ယင္း မဆလေခတ္ မွစတင္ခဲ့သည့္ ဒီမိုကေရစီ အသိပညာ ႏိုးၾကားေရးလႈပ္ရွားမႈ၏ အသီးအပြင့္ မ်ား ကို ခ်င္းလူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား အၾကားတြင္ ထင္ထင္ရွားရွား ျမင္ေတြ႕လာရျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ခ်င္း ၀ိေသသတိုင္း ဟု ယခင္က ေခၚဆိုခဲ့သည့္ ယေန႕ခ်င္းျပည္နယ္ သည္ ပင္လံု စာခ်ဳပ္ ေရးထိုး စဥ္က ျပည္ေထာင္စုအတြင္း တြင္ ျပည္နယ္ ကုိ ပင္ မယူခဲ့ပဲ ဗမာ တို႕ႏွင့္ အတူ တုိင္း အဆင့္ တြင္ပူးေပါင္းပါ၀င္ခဲ့ သည္ မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း အေပၚ တြင္ ပံု အပ္ယံုၾကည္ ခဲ့ ျခင္းသည္ အဓိက အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို႕ အျပင္ ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံေတာ္ သစ္တည္ေဆာက္ေရး အတြက္လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့သည့္ ခ်င္းအမ်ိဳးသားတို႕သည္ လြတ္လပ္စ ျပည္ေထာင္စုႀကီး မၿပိဳကြဲေရးအတြက္ ခ်င္းလူငယ္ အေျမာက္အျမား စစ္ထဲသို႕ေျခစုံျပစ္၀င္ေရာက္ကာ „ရန္ကုန္ အစိုးရ“ ဟု ကမၻာ ကသမုတ္ခံရသည့္ အဆင့္ အထိ က်ဆင္း ခဲ့ေသာ ဦးႏု ၏ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရအား အသက္ေပါင္းေျမာက္ျမားစြာစေတးၿပီး ကာကြယ္ ခဲ့ၾကသည္ကို သမိုင္းတြင္ဖံုးကြယ္၍ ရမည္မဟုတ္ေပ။ သို႕ ေသာ္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက်ဆံုး အၿပီး၊ ဖဆပလ ဦးႏု ၏ ေခတ္တေလ်က္လံုးတြင္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာ ႏွိင္ငံ အတြင္းတြင္ လ်စ္လ်ဴ ရႈထားျခင္း ခံရေသာ ေဒသတခု ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ မိမိတို႕ ေဒသ ကို ဗမာ ႏွင့္ တန္းတူ တိုးတက္ ေစလို၍ ဗမာျပည္ မ ၏ တုိင္း အဆင့္ တြင္၀င္ေရာက္ပူးေပါင္းခဲ့့ သည့္ တိုင္ေအာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ကတိ ေပး ခဲ့သည့္ ဗမာျပည္မအတြင္း မွ အျခား တုိင္းမ်ားႏွင့္ တန္းတူရည္တူ အခြင္အေရး မ်ား ကို ပင္ မရရွိ ခဲ့ၾကပါ။ ျပည္ေထာင္စု အတုအေယာင္ တျပည္ေထာင္စနစ္ေအာက္တြင္ မိမိ တို႕ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့ၾကသည့္ အနာဂတ္ သည္လည္း ေရစံုေမ်ာခဲ့ရသည္။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြင္းတြင္ တန္းတူရည္တူ ဂုဏ္သိကၡ ရွိရွိ ပူးေပါင္း ပါ၀င္လိုခဲ့ျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း အဆိုး၀ါးဆံုး အဆင့္ အထိမိမိတို႕၏ အမ်ိဳးသားဂုဏ္သကၡာမ်ား က်ဆင္း ခဲ့ရသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ကိုယ္ တိုင္ က “ျမန္မာမ်ားသည္ ေတာင္တန္းေဒသမ်ား အတြက္ေျပာဆို ျခင္းမွာ အုပ္ခ်ဳပ္စိုးမိုးလို၍ မဟုတ္၊ သို႕ရာတြင္ေတာင္တန္းနယ္မ်ားသည္ ျမန္မာႏွင့္ တန္းတူအခြင့္ အေရး ရေစလိုေၾကာင္း။ ထို႕အျပင္ ေတာင္တန္းလူမ်ိဳးမ်ားသည္ ျမန္မာကၽြန္အျဖစ္မျဖစ္ေစရေၾကာင္း“ ပင္လံု ညီလာခံတြင္ေျပာဆိုခဲ့ ရာ ညီလာခံတက္ေရာက္ခဲ့သည့္ ခ်င္းအမ်ိဳးသား ကုိယ္စားလွယ္ တို႕ ကလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ရိုးသားျဖဴစင္မႈ ကိုအျပည့္အ၀ယံုၾကည္ခဲ့ၾကသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကိုယ္တိုင္ ျပဌာန္းခဲ့ သည့္ အေျခခံ ဥပေဒ ေရးဆြဲေရးဆိုင္ရာ လမ္း ညႊန္ ခ်က္ (၇) ခ်က္တြင္လည္း တိုင္းျပည္၏ အေျခခံ ဥပေဒ သည္ ျပည္ေထာင္စု မူ ကိုျပဌာန္း ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အတိအလင္း ျပဌာန္းခဲ့သည့္ အျပင္ ယင္းျပဌာန္းခ်က္ ႏွင့္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ပါကတိက၀တ္ တို႕ကိုအေျခခံ ၿပီး အေျခခံဥပေဒ ပထမမူၾကမ္း ကိုေရးဆြဲရာတြင္လည္း ျပည္နယ္ မ်ား ႏွင့္ ခ်င္း၀ိေသသတိုင္းတို႕ အတြက္ ကိုယ္ ပိုင္ျပဌာန္း ခြင့္ မ်ားကို အတိအလင္း အာမခံထားခဲ့သည္။ သို႕ရာတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက် ဆံုးသည့္ေနာက္ တျပည္ေထာင္စနစ္ ကို ပံုေဖၚထားသည့္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ အေျခခံဥပေဒ (၁၉၄၇) တြင္မူ ျပည္ေထာင္စု ဟူေသာ စားလံုး ကို အလွသေဘာ သာ အသံုး ျပဳထားၿပီး တိုငိး ရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား အား မ်က္ေစ့ လွည့္ ထားေၾကာင္း ဤစာတမ္း တြင္ေထာက္ျပထားပါသည္။ ျပည္ေထာင္စု ဟူေသာ ျမန္မာစကားေ၀ၚ ဟာရကို အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ျပန္ဆိုမည္ဆိုလ်င္ Federal ဟူ၍သာျပန္ဆိုရမည္ျဖစ္ၿပီး Federal ျပည္ေထာင္စု စနစ္ကိုက်င့္ သံုးေသာ United States of Amaerica ကို ျမန္မာလိုေရး သားရာတြင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ဟူ၍ ျပန္ဆိုေရးသားၾကရ သည္။ သို႕ျဖစ္၍ ျပည္ေထာင္စု ဟူေသာေ၀ၚ ဟာရ သည္ အလွသေဘာသာ အသံုးျပဳ ရန္မဟုတ္ပဲ၊ Federal စနစ္ ကို ပံုေဖၚျပဌာန္း ၾကရမည္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ အေျခခံဥပေဒ (၁၉၄၇) တြင္မူ တန္းတူမႈ၊ မွ်တမႈ မရွိေသာ တျပည္ေထာင္ စနစ္ ကိုပံုေဖၚထားၿပီး “ျပည္ေထာင္စု” ဟူေသာ စကား လံုး ျဖင့္ မ်က္ေစ့ လွည့္ကာ အေပၚယံ သေဘာ “တမာ ကို သကာ ေလာင္းသကဲ့သို႕ မမွ်တမႈ ကိုဖံုးကြယ္ ထားျခင္း“ သာျဖစ္ေၾကာင္း ဤ စာတမ္း တြင္ေဖၚထုတ္ ဖြင့္ခ် ထားပါသည္။ အထက္လႊတ္ေတာ္ ႏွင့္ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ အမတ္မ်ား အခ်ိဳးအစား မွာ တရားမွ်တမႈ မရွိေၾကာင္း၊ ျပည္နယ္မ်ား ၏ မဲ မပါရွိပဲ ျပည္မ မဲသက္သက္ျဖင့္ မည္သည့္ ဥပေဒ ကိုမဆို လႊတ္ေတာ္တြင္ အတည္ ျပဳ ႏိုင္ေအာင္လုပ္ထား သျဖင့္ ျပည္နယ္ မ်ား ၏ အက်ိဳးစီးပြား ကို ကာကြယ္ ရန္ မဆိုထားႏွင့္ ျပည္နယ္မ်ား၏ တည္ရွိမႈကို ပါ လ်စ္လ်ဴရႈထားေၾကာင္း၊ တနည္း အားျဖင့္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏို္င္ငံ အေျခခံဥပေဒ (၁၉၄ရ) ကို နားလည္ ႏိုင္သည္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၏ ျပည္သူကို မ်က္ႏွာမူကာ ျပည္သူတရပ္လံုးအတြက္ ေရရွည္ ေကာင္းမြန္ တည္ျမဲမည့္ အေမွ်ာ္ ျမင္ ရွိရွိ ေရးဆြဲခဲ့ေသာ အေျခခံဥပေဒ ပထမမူၾကမ္း ႏွင့္ လံုးလံုးလ်ားလ်ား ဆန္႕က်င္ၿပီး၊ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ ပါ သေဘာတူညီခ်က္မ်ား ကို ခ်ိဳးေဖါက္ ထား ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ဤသို႕ေသာမရိုးမသားလွည့္ ကြက္မ်ား သည္ ၾကာရွည္ မခံပါ။ မၾကာမီ (၁၀) ႏွစ္တာ ကာလ တြင္ ဤ လွည့္ကြက္မ်ား ဘူးေပၚသလိုေပၚ လာ ပါေတာ့ သည္။ ေရတို အျမင္ျဖင့္ ျပည္သူကို ေက်ာခို္င္း ကာ ေရးဆြဲထား ေသာ တျပည္ေထာင္စနစ္ သာျဖစ္ ပါသည္။ ဗမာအပါအ၀င္ လူမ်ိဳးေပါင္း စံုျပည္သူ တို႕ ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိ အေရွ သျဖင့္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနထိုင္ ၾကမဲ့ စစ္မွန္ တဲ့ ျပည္ေထာင္စု မ်ိုဳး ကို ေရရွည္ အေမွ်ာ္အျမင္ နဲ႕ ေရးဆြဲထားတာမဟုတ္ပါဘူး။ ျပည္ေထာင္စုအတြင္းတြင္ သီးျခားျပည္နယ္ မယူပဲ ဗမာျပည္မအတြင္းရွိ အျခားတိုင္းမ်ားနည္းတူ တိုင္းအဆင့္တြင္ ပါ၀င္ပူးေပါင္းခဲ့သည့္ ခ်င္း၀ိေသသတုိင္း တြင္ ဖဆပလ ေခတ္ တေလ်ာက္ တြင္ မိမိ တို႕ ၏ ေဒသတြင္း ကိစၥ မ်ား ကို ျပည္မမွ ၀န္ႀကီးဌာန မ်ား၏ လက္ထဲတြင္ အေျခခံ ဥပေဒ အရ အပ္ႏွံထားသျဖင့္ ခ်င္း၀ိေသသတုိင္း၏ ပညာေရး၊ က်မၼာေရး၊ စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ ေဒသတြင္း ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ကိစၥ အရပ္ရပ္တို႕ ႏွင့္ ပါတ္သက္ၿပီး ခ်င္းေရးရာ၀န္ႀကီး တြင္ အာဏာ တစံုတရာ မရွိခဲ့ေပ။ ျပည္နယ္ မယူခဲ့သျဖင့္ ျပည္နယ္ အစိုးရလည္း မရွိခဲ့ သည့္ တြက္ ကိုယ္ ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး လည္းမရွိ၊ အျခားေသာဒီမိုကေရစီ ၏ မ႑ိုဳင္ မ်ားျဖစ္သည့္ ဥပေဒျပဌာန္း ႏုိင္သည့္ ေဒသဆိုင္ရာ ပါလီမန္လညး္ မရွိခဲ့၊ တရားေရး က႑ တြင္လည္း အာဏာမရွိခဲ့ေပ။ ဤသည္မွာ “ေတာင္တန္းေဒသမ်ား ၏ နယ္တြင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တြင္ ယခုရရွိ ခံစား လ်က္ရွိေသာ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဆံုးပါးရန္ မည္သည့္ ေဒသ တြင္မဆို ျပဳလုပ္လိမ့္မည္ မဟုတ္။ ေတာင္တန္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရး အတြက္ နယ္တြင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရး တြင္ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ အျပည့္အ၀ရွိေၾကာင္း မူအားျဖင့္ လက္ခံသည္။“ ဟူေသာ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ ပါသေဘာတူညီခ်က္ ႏွင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ႀကီး ဆန္႕က်င္ ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္ေရးဆြဲ ခဲ့သည့္ အေျခခံ ဥပေဒ ပထမ မူၾကမ္း တြင္ ပါရွိသည့္ ျပည္နယ္မ်ား ၏ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္း ပိုင္ခြင့္ အားလံုးတို႕ကိုလည္း ဦးခ်န္ထြန္း ျပင္ဆင္ ေရးဆြဲ လိုက္သည့္ အေျခခံဥပေဒ အရ လံုး၀ ပယ္ဖ်က္ထားၿပီးျဖစ္သည္။ ခ်င္း၀ီေသသတိုင္း ၏ တိုးတက္ရာတိုးတက္ေၾကာင္းကို လစ္လ်ဴ ရႈထားခဲ့သည့္ ျပည္မမွ ဗမာ၀န္ႀကီး မ်ား ကို ခ်င္းျပည္သူ တို႕ အေနႏွင့္ ျပည္သူ႕ အာဏာသံုး ကာ မဲမေပး ပဲ ျဖဳတ္ခ်ဖို႕ေနေနသာသာ၊ မည္သည့္ ၀န္ႀကီး ကခ်င္း၀ိေသသတိုင္း အေရးကိစၥ မ်ား ကို ကိုင္တြယ္ေနသည္ ကိုေတာင္မသိရပါ။ ထို၀န္ႀကီး မ်ား ကလည္း ခ်င္း၀ိေသသတိုင္း သို႕ တႀကိမ္းတခါမွ မလာေရာက္ခဲ့ဘူး ပဲ၊ ခ်င္း၀ိေသသတိုင္း ၏ အေရးကိစၥ မ်ား ကို အေ၀း မွ စိတ္ထင္သလို ကိုင္တြယ္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဤစာတမ္း မွာ ဗမာျပည္မမွ ဗမာ ျပည္သူတို႕ ၏ မဲေပးေထာက္ခံမႈ သည္သာ အခရာျဖစ္ ၿပီး ခ်င္းျပည္သူတို႕ ၏ ဆႏၵအစစ္ အမွန္ ကို လံုး၀လ်စ္လ်ဴရႈ ႏိုင္ေအာင္ဖန္တီးထား ေသာ တမင္းတႏိုင္ငံ တျပည္ေထာင္စနစ္ ၏ ခါးသီး နိမ့္က် လြန္းေသာ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ အေျခခံဥပေဒ (၁၉၄၇) ၏ အားနဲခ်က္မ်ား ကို ဖြင့္ခ်ထားသည့္စာတမ္းျဖစ္ပါသည္။ ျပည္ေထာင္စုႀကီး ကို ႏွစိ္ႏွစ္ ကာကာ ယံုၾကည္ၿပီး မိမိ၏ ဖဆပလ အစိုးရ ႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုႀကီး မၿပိဳကြဲေရး အတြက္ အသက္စေတး ကာ ကာကြယ္သြားၾကသည့္ တပ္မေတာ္တြင္းမွ ရာေထာင္မကေသာ ခ်င္းစစ္သားမ်ား ကိုပင္ မေထာက္ထားမညွာ တာပဲ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦး ႏုေခတ္ တြင္ ခ်င္းျပည္နယ္တြင္ ဒီမိုကေရစီ ဆိတ္သုဥ္း ေအာင္၊ ခ်င္းအမ်ိဳးသား တုိ႕ ၏ အမ်ိဳးသား ဂုဏ္သိကၡာ ကို အနိမ့္ ဆံုးအထိက်ဆင္းေအာင္ျပဳက်င့္ ခဲ့သည္မွာ ယေန႕ ဗိုလ္ သန္းေရႊ ဦးေဆာင္သည့္ စစ္အုပ္စုတို႕ က ေက်းဇူးရွင္ မိဘ ျပည္သူ ကို မညွာမတာရက္စက္ကာ ဗမာ့ အမ်ိဳးသားဂုဏ္သိကၡ ကိုညွိး ငယ္ေစသည့္ လုပ္ရပ္မ်ား လုပ္လာႏိုင္ရန္ အတြက္ နည္းေပးလမ္းျပ အစပ်ိဳးေပးခဲ့ သကဲ့သို႕ျဖစ္ေနပါေတာ့သည္။ လူမ်ိဳး တမ်ိဳးသည္ အျခားလူမ်ိဳးငယ္မ်ား ကို မတရား ဖိႏွိပ္ အႏိုင္က်င့္ ျခင္းအားျဖင့္ မိမိ၏ လူမ်ိဳးသည္ ဂုဏ္သေရျမင့္တက္လာမည္မဟုတ္ပဲ၊ ႀကီးသည္ငယ္သည္ မခြဲျခားပဲ တန္းတူရည္တူ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ေအာက္ တြင္ အတူတကြ လြတ္လပ္ၿပီး၊ အတူတကြ တိုးတက္ပါမွ ဗမာအပါအ၀င္ လူမိ်ဳးေပါင္းစံုျပည္ေထာင္စု သားမ်ား ကမၻာ့ အလယ္တြင္ ဂုဏ္သိကၡာ ရွိရွိ ရင္ေဘာင္တန္း ႏိုင္မည္ ကို ယံုၾကည္ခဲ့သည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၏ အေတြးအေခၚ အေမွ်ာ္ အျမင္ မ်ား ကို ေက်ာခိုင္းခဲ့ၾကသျဖင့္ ကမၻာ့ အနိမ္က်ဆံုး၊ အဆင္းရဲ ဆံုး ႏိုင္ငံ ဘ၀တြင္ အဆံုးသပ္ခဲ့ၾကရသည္ ကို ေနာင္မ်ိဳးဆက္သစ္ ျမန္မာလူငယ္ တို႕ အေနႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၏ ခါးသီး လြန္းလွ သည့္အတိတ္ သမုိင္းထဲမွ သင္ခန္းစာယူ ၾကရေတာ့မည္ျဖစ္ပါသည္။ ခ်င္းလူငယ္မ်ား အၾကံေပးတင္ျပခ်က္ ပါအေရး ႀကီးေသာ အျခားအခ်က္အလက္မ်ား ကို ဆက္လက္ဖတ္ရႈ ႏိုင္ရန္ ဤ၀က္ဆိုက္တြင္တင္ထားပါသည္။ ဆက္လက္ဖတ္ ရႈၾကပါရန္ တိုက္တြနး္ အပ္ပါသည္။ ဖဆပလ ေခတ္ အပါ အ၀င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း ၏ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ လက္ေအာက္ ျဖစ္ေသာ မဆလ ေခတ္ တြင္ၾကံဳေတြ႕ ျဖတ္သန္း ခဲ့ ရသည့္ ခ်င္း၀ိေသသတိုင္း ၏ နစ္နာခ်က္မ်ား ႏွင့္ တပါတီ အာဏာ ရွင္စနစ္ ၏ ဆိုးက်ိဳးမ်ား စသည္ ျဖင့္ ရဲရဲ ၀န္႕၀န္႕ ေထာက္ျပေ၀ဖန္ထား ပါသည္။ ၉။ ဒဂုန္တာရာ ၏ “ေအာက္ခ်င္းငွက္ေတးသံ”ေဆာင္းပါး။ ခ်င္းမဂၢဇင္း၊ တကၠသိုလ္မ်ား – ရန္ကုန္ (၁၉ဂ၂ – ၁၉ဂ၃) လြတ္လပ္ေရး ကို အရယူေပး ခဲ့သည့္ ပင္လံု ကတိက၀တ္တို႕ ကိုခ်ိဳးေဖါက္ကာ လြတ္လပ္ေရး ရသည္မွ စ၍ ပင္လံုကိုေက်ာခိုင္းခဲ့ ၾကသည္။ ပင္လံု စာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ ၾကသည့္ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳး မ်ား အနက္ ရွမ္းျပည္နယ္ မွ ဦးထြန္းျမင့္၊ ကခ်င္ျပည္နယ္မွ ဦးဇန္ထားရွင္၊ ခ်င္းျပည္နယ္မွ ဦး လ်န္အုပ္ စသည့္ တို႕ မွ အထက္ေဖၚျပၿပီးျဖစ္သည့္ စာတမ္းမ်ားအား ျဖင့္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာ ႏိုင္ငံ အေျခခံဥပေဒ (၁၉၄ရ) ၏ အားနဲခ်က္မ်ား ကို ထုတ္ ေဖၚ ဖြင့္ ခ် ခဲ့သည္။ ယင္းသို႕ ပင္လံု စာခ်ဳပ္၀င္ တုိင္းရင္းသား မ်ား ၏ ေခါင္းေဆာင္မ်ား မွ တိုင္းျပည္ကို တင္ျပခ်က္ မ်ား ကို ေဖၚျပၿပီး ျဖစ္သျဖင့္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ ၀င္ ဗမာ အမ်ိဳးသား ထဲ မွ ျပည္ေထာင္စု ႏွင့္ ပတ္သက္၍ သေဘာထား အျမင္ ထုတ္ေဖၚခ်က္ တခုကိုဆက္လက္ တင္ျပပါမည္။ ပင္လံုစာခ်ဳပ္၀င္ ဗမာတိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳး မ်ားအေပၚတြင္ အျခား တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳး မ်ား အေနႏွင့္ ႏိုင္ငံေရး အရ ႀကီးႀကီး မားမား အျမင္ေစာင္းခဲ့ သည္။ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရး၊ တန္းတူေရး၊ လြတ္ေျမာက္ေရး ေတာ္လွန္ေရး တိုက္ပြဲ သမိုင္းတေလ်ာက္ တြင္ ဗမာ အပါအ၀င္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳး မ်ား အားလံုး ၏ ေသြးစည္းညီညြတ္ ေရး ကို ျပန္လည္ တည္ေဆာက္ ရန္ နက္နက္ ရႈိင္းရိႈင္း အဟန္႕ အတား ျပဳခဲ့ သည့္ အခ်က္၊ အျမင္ေစာင္းခဲ့သည့္ အခ်က္ မွာ ျပည္ေထာင္စု ဟူေသာ ေ၀ၚဟာရ အေပၚ နားလည္ သေဘာ ေပါက္ပံု ခ်င္း မတူညီ ခဲ့ၾက သည့္ အခ်က္ျဖစ္ပါသည္။ ယၡဳ တင္ျပ မည့္ ေဆာင္းပါးတိုေလးသည္ အဖိႏွိပ္ခံ ဗမာ ႏွင့္ အျခား တိုင္းရင္း သား လူမ်ိဳးမ်ား အၾကား၊ ျပည္သူ အခ်င္းခ်င္း ၾကား အမ်ိဳးသားျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရး ကို တနည္းတဖံု အေထာက္အကူျပဳ ႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ရိုးသားစြာ ယံုၾကည္ ပါသည္။ ယခု Vansangva စာၾကည့္တိုက္ တြင္ တင္ေပးလိုက္ သည့္ ေဆာင္းပါးမွာ စာဆိုေတာ္ႀကီး ဆရာႀကီးဒဂုန္တာရာ ၏ “ေအာက္ခ်င္းငွက္ေတးသံ” ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါသည္။ ဤ ေဆာင္းပါး သည္ ခ်င္းစာေပ ႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈေကာ္မီတီ တကၠသိုလ္မ်ား – ရန္ကုန္ မွ (၁၉ဂ၂ – ၁၉ဂ၃) ခုႏွစ္ တြင္ထုတ္ေ၀ ခဲ့သည့္ ခ်င္းမဂၢဇင္း အတြက္ ထိုကာလ ခ်င္းေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ မ်ား က ေဆာင္းပါး စာမူ ေတာင္းခံရာ မွ ေရးသား ေပးပို႕ ခဲ့ သည့္ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါသည္။ ဤေဆာင္းပါးသည္ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာ ႏိုင္ငံ အေျခခံဥပေဒ(၁၉၄ရ) ၏ အားနဲ ခ်က္မ်ား ကို တိုက္ရိုက္က်က် ေဖၚ ထုတ္သည့္ေဆာင္းပါး မဟုတ္ သည့္ တိုင္ေအာင္ စစ္မွန္ေသာျပည္ေထာင္စု ကုိ အမွန္တကယ္ ယံုၾကည္သည့္ ဗမာ စာေရး ဆရာ တဦး၏ ျပည္ေထာင္စု ႏွင့္ ပတ္သက္၍ သေဘာထား အျမင္မ်ားျဖစ္သျဖင့္ ျပည္ေထာင္ျမန္မာ ႏိုင္ငံ အေျခခံဥပေဒ (၁၉၄ရ) ၏ အားနဲခ်က္မ်ား ကို သြယ္သိုက္ေသာ အားျဖင့္ တင္ျပခ်က္ အျဖစ္ သေဘာထားႏုိင္ေၾကာင္း ေဆာင္းပါး ပါ အခ်က္အလက္မ်ား ကသက္ေသ ထူႏိုင္ ေပလိမ့္မည္။ တကၠသိုလ္ ခ်င္းမဂၢဇင္း မ်ားမၾကာ ခဏဆိုသလို ထုတ္ေ၀ခဲ့ၾကသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ယၡဳ ကဲ့သို႕ ဗမာ စာေရးဆရာ အေက်ာ္ အေမာ္ ႀကီးမ်ား ထံမွ စာမူေတာင္းခံ ျခင္း မရွိခဲ့သေလာက္ ပင္ျဖစ္ သည္။ ခ်င္းေရးရာ ကိစၥ မ်ားကိုသာ ေဇာင္းေပး ေဖၚျပသည့္ မဂၢဇင္းျဖစ္ သည္က တေၾကာင္း ျဖစ္ ပါလိမ့္ မည္။ သို႕ရာ တြင္ ဆရာႀကီး ဒဂုန္တာရာ ကိုမွ ေရြးၿပီး (၁၉ဂ၂ – ၁၉ဂ၃) ခုႏွစ္ တြင္ထုတ္ေ၀ ခဲ့သည့္ ခ်င္းမဂၢဇင္း အတြက္ စာမူေတာင္းခံ ခဲ့သည္မွာ ေလးနက္ေသာ အေၾကာင္း မ်ားရွိပါသည္။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာ ႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီး ေခတ္ မ်ားတြင္ ပုဂၢလိက ပိုင္မီဒီယာ ႀကီးမ်ားက ျဖစ္ေစ၊ ေခတ္ အဆက္ဆက္ အုပ္စိုးသူ အစိုးရ ပိုင္ မီဒီယာ ႀကီးမ်ား ကျဖစ္ေစ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ ကိုင္ အဖြဲ႕ အစည္း မ်ား ကို ေဖၚျပရာ တြင္ ေသာင္းက်န္းသူ အဖ်က္သမား မ်ား အျဖစ္ ေဖၚျပေလ့ရွိေသာ္လည္း ဆရာႀကီး ဒဂုန္တာရာ သည္ တမူထူးျခားစြာ ယင္း သို႕ေသာ အသံုး အႏွံး တို႕ ကို ေရွာင္ရွား ခဲ့ ရုံ မက “တုိင္းရင္းသား လူမိ်ဳးမ်ား သည္ မိမိတို႕ ၏ အမိ်ဳးသား အခြင့္ အေရးမ်ား ကို ဆံုးရႈံး ခဲ့ ၾကသျဖင့္ အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တိုက္ပြဲ မ်ား ကို ဆင္ႏႊဲ ေနေၾကာင္း” စသည္ျဖင့္ အလ်ဥ္း သင့္သလို ေဖၚျပ ေလ့ရွိသည္ ကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား အေနႏွင့္ သတိျပဳမိခဲ့ၾကပါသည္။ ဆရာႀကီး ဒဂုန္တာယာ သည္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး မ်ားကို ေဖၚျပရာတြင္ ခြဲထြက္ေရးသမားမ်ား ဟူ၍လည္း မသံုးႏွံးခဲ့ဘူးပါ။ ဆရာႀကီး ဒဂုန္တာယာ သည္ ျပည္ေထာင္စု ဟူေသာ ေ၀ါဟာရ စကားလံုး ၏ အဓိပၸါယ္ အတိုင္း လက္ေတြ႕ က်င့္ သံုး မွ သာလ်င္ အဓိပၸါယ္ ရွိမည္ ျဖစ္ ေၾကာင္း ဤ ေဆာင္းပါးတြင္ ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္း ေရးသားေဖၚ ထုတ္ထား ပါသည္။ ျပည္ေထာင္စု အဖြဲ႕ ၀င္ ျပည္ေထာင္ မ်ား သည္ လြတ္လပ္ၾကရမည္။ လြတ္လပ္ေသာ လူမ်ိဳး ဟူသည္ နယ္ေျမသတ္သတ္မွတ္မွတ္ရွိ ေသာ State ေခၚ ျပည္နယ္ ရွိၾကရမည္။ လြတ္လပ္ ေသာ လူမ်ိဳး မ်ားတြင္ အစိုးရ ရွိရေပမည္။ လြတ္လပ္ေသာ လူမ်ိဳးမ်ား၊ လြတ္လပ္ေသာ ျပည္နယ္မ်ား သို႕မဟုတ္ States (ႏိုင္ငံေတာ္မ်ား) စုေပါင္း ထားေသာ တုိင္းျပည္ ကို ျပည္ေထာင္စု ဟုေခၚသည္။ ျပည္ေထာင္စု စနစ္ ဟူသည္မွာ စုေပါင္း ႏိုင္ငံေတာ္ စနစ္ျဖစ္သည္။ ဆရာ ႀကီးး ဒဂုန္တာယာ က ျပည္ေထာင္စု ကို ဤ သို႕နားလည္သည္။ အမွန္ေျပာရလ်င္ ျပည္ေထာင္စု ၏ အဓိပၸါယ္ အတိုင္း၊ လက္ေတြ႕ မက်င့္ သံုး ပဲ၊ ျပည္ေထာင္စု ကို ဆန္႕က်င္သည့္ ဒီမိုကေရစီ ကို ဆန္႕ က်င္သည့္ မူ၀ါဒ စနစ္ဆိုးမ်ား ျဖင့္ တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္္ လာလ်င္ အဖိႏွိပ္ခံျပည္သူမ်ား က မိမိတို႕ ၏ ေမြးရာပါ လူ႕ အခြင့္ အေရး မ်ား၊ အမ်ိဳးသား အခြင့္ အေရးမ်ား၊ မရွိေတာ့ သည့္ အဆံုးတြင္ ဗမာ အပါအ၀င္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳး မ်ား၊ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ အလုပ္သမား လယ္သမား မ်ား၊ ရဟန္း သံဃာ မ်ား သည္ ယင္း စနစ္ဆိုး မွ လမ္းခြဲ ဖို႕ ႀကိဳးစားကာ ေတာ္လွန္ ပုန္ကန္ ၾကသည္ ခ်ည္းျဖစ္ပါသည္။ ဤသေဘာတရား ကို အေျခခံ က်က် နားလည္ယံု ၾကည္သူတဦး ပီပီ လြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္ တုိက္ပြဲ ၀င္ၾကသည္ကို ဘယ္အဖြဲ႕ ကေတာ့ ျဖင့္ အဖ်က္သမား မ်ား၊ မည္သူေတြ ကေတာ့ ျဖင့္ ခြဲထြက္ေရး သမား မ်ား ဟူ၍ ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ လုပ္ကာ အမ်ား ႏွင့္ သံေယာင္လိုက္ကာ ရႈံ႕ခ်ေရးသားျခင္း အလ်င္းမျပဳခဲ့ သူမွာ ဆရာႀကီး ဒဂုန္္တာယာ ျဖစ္ေပသည္။ ခ်င္းေက်ာင္းသား ေခါင္း ေဆာင္မ်ား က ဆရာႀကီးအား စာမူေတာင္းခံခဲ့စဥ္ က ဆရာႀကီးကုိယ္တိုင္ေျပာခဲ့သည္မွာ “ျပည္ေထာင္စု နဲ႕ ပါတ္သက္ၿပီး က်ေနာ့ အျမင္ေတြကို ဗမာ အမ်ားစု ကလက္မခံၾကဘူးဗ်၊ ျပည္ေထာင္စု အေၾကာင္းကို က်ေနာ္ေရးမယ္ ဗ်ာ၊ စစ္ အစိုးရကလည္း ႀကိဳက္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ လြတ္ေအာင္ေရးမယ္” ဟူ၍ ျဖစ္ပါသည္။ ဤ သို႕ေျပာၾကားခဲ့သည့္ အတိုင္း ၀ါရင့္ စာေရး ဆရာႀကီး တဦး ပီပီ စစ္အစိုးရ၏ ဆင္စာ အျဖတ္အေတာက္ကို လြတ္ေအာင္ ေရးသားႏိုင္ခဲ့သည္။ ထိုကာလ သည္ ဗိုလ္ေန၀င္း မဆလ စစ္အစိုးရ က ဖက္ဒရယ္ ပူးေပါင္း ေရး မူ ကို ခြဲထြက္ေရး မူ အျဖစ္ ပိုင္ပို္င္ ႏိုင္ႏိုင္ လိမ္ညာ မိႈင္းတိုက္ ႏိုင္ ခဲ့သည့္ ကာလျဖစ္ေပသည္။ ထိုကာလ လက္၀ဲလက္ယာ ဗမာႏိုင္ငံေရးသမား အမ်ားစုႀကီး ကလည္း ဗိုလ္ေန၀င္း ၏ မိႈင္းမ်ား မိကာ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု စစ္စစ္ မူ ဆိုသည္ ကို ၾကားရံု ႏွင့္ ေနာက္တြန္႕ ေနၾက သည့္ ကာလတြင္ ဆရာႀကီး ဒဂုန္တာယာ သည္ ျပည္ေထာင္စု စစ္စစ္ မူကိုယံုၾကည္ လက္ခံ ၿပီး အေတြးအေခၚ အရ လြတ္ေျမာက္သူတဦး ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဗိုလ္ေန၀င္း ၏ မိႈင္းမိ ေနသူ တဦး မဟုတ္ ေၾကာင္း၊ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား ၏ အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တုိက္ပြဲ မ်ား ကို ေထာက္ခံသူတဦး ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဆရာႀကီး ၏ ေဆာင္းပါး မ်ား ကိုဖတ္ရႈ ၿပီး၊ သူ၏ ေ၀ါဟာ ရ အ သံုးႏွံး မ်ား အရ သိရွိခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္သျဖင့္ စာမူ ေတာင္း ခံခဲ့ သည့္ ခ်င္းေက်ာင္းသားမ်ား သည္ ဆရာႀကီးေျပာ လိုက္ေသာ စကား ကိုၾကား လိုက္ရသျဖင့္ အားတက္၀မ္းေျမာက္ခဲ့ၾကရသည္။ သူတို႕ တမ္းတသည့္ ျပည္ေထာင္စု သားႀကီးတဦး ကို ကိုယ္တိုင္ ေတြ႕ခဲ့ရ သည့္ အျပင္၊ စစ္မွန္ေသာျပည္ေထာင္စု ကို ယံုၾကည္ သူ တဦး ၏ ကိုယ္ တိုင္ေျပာၾကား လိုက္ေသာစကား ကို နားႏွင့္စပ္စပ္ၾကား လိုက္ ရသည္ ျဖစ္သျဖင့္ ဆရာႀကီးအေပၚ ပို၍ ပင္ ၾကည္ညိဳ ေလးစားခဲ့ၾက ရသည္။ ဆရာႀကီး ကို လည္း ဗမာ လူမ်ိဳးမ်ားထဲတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ကဲ့သို႕ ေလးစား ထိုက္ေသာ ထူးျခား၊ ရွားပါး သည့္ ပုဂိၢဳလ္ တဦး အျဖစ္ျမင္ခဲ့ ၾက ျခင္းျဖစ္သည္။ စာဆိုေတာ္ ႀကီး ဆရာႀကီး ဒဂုန္တာယာ ကို ျမန္မာျပည္သူေတြ အားလံုး ကေလးစားၾကပါ သည္။ သူ႕ စာေပကိုေလးစားသလို သူ႕ အေတြးအေခၚ၊ သူ႕ ယ့ုၾကည္ခ်က္ ေတြ ကိုလည္း ေလးစားၾကပါ ရန္ တုိက္တြန္း လိုပါ သည္။ ဒီေဆာင္းပါး တိုေလးကိုေရးသား စဥ္ ကာလက ဆရာႀကီး ၏ ျပည္ေထာင္စု အေတြး အေခၚ သည္ အထူးသျဖင့္ ဗမာ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား ေလာက တြင္ သူကိုယ္တိုင္ ထုတ္ေဖၚ ေျပာၾကားခဲ့သည့္ အတိုင္း အင္မတန္မွ အထီးက်န္ သည့္ အျမင္ တခုျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ဒီေန႕ ဆရာႀကီး ေတြးသလို ေတြး ေန သည့္ ျမန္မာ လူငယ္မ်ိဳး ဆက္သစ္ အေျမာက္ အျမား ရွိလာ ၾကၿပီ ျဖစ္သည္။ ဆရာႀကီး ၏ အယူ အဆ မ်ားသည္ အထီးက်န္လွ သည့္ အယူအဆ မဟုတ္ ေတာ့ပါ။ အမ်ားျပည္သူတို႕ လက္ခံႏိုင္သည့္ အယူ အဆမ်ားျဖစ္လာၿပီျဖစ္သည္။ ဤ အခ်က္သည္ ပင္လ်င္ အမွန္တရား ဟူသည္ ဖံုးကြယ္၍ မရ ဟုေျပာစမတ္ရွိသည္ ကို လက္ေတြ႕ သက္ေသ ထူလိုက္ ျခင္း လည္းျဖစ္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ သူ ၏ ျပည္ေထာင္စု အေတြးအေခၚ ကို ဒီထက္မက ျပည္သူ မ်ား ထဲ တြင္ က်ယ္က်ာ္ျပန္႔ ျပန္႔ ျပန္႕ပြားေအာင္ လုပ္ၾကရ ဦး မည္ျဖစ္သည္္။ ဤ သို႕ ျဖစ္လာေအာင္ ယၡဳ ုကို စလုပ္ၾကရမွာ ျဖစ္သည္။ ကြန္ေတာ္တို႕ အားလံုး အတူတကြ တခုတည္းေသာ အနာဂတ္ကို ယံုၾကည္လာ ၾကသည့္ အခ်ိန္ တြင္ ျပည္ေထာင္စု တခုလံုး အတြက္ ျပည္သူေတြအား လံုး တၿပိဳင္နက္ ေတြး ေခၚ ယံုၾကည္ လာ ၾကသည့္ အခါ တြင္ ေနရာ၊ ေဒသ၊ လူမ်ိဳး ၊ ဘာသာ ကြဲျပားမႈ၊ အေတြးအေခၚ မတူညီမႈ၊ ယံုၾကည္ခ်က္ကြဲျပားမႈ၊ အနာဂတ္ ဦး တည္ခ်က္မ်ား ကြဲျပားမႈ တည္းဟူေသာ တံတုိင္း မ်ား သည္ စတင္ ၿပိဳ လဲ လာမွာ ျဖစ္ၿပီး၊ အဖိႏွိပ္ခံ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ျပည္သူတို႕ အၾကား အယူအဆကြဲျပားမႈမ်ား ကို အားျပဳကာ တည္ေဆာက္လာခဲ့သည့္ ဗမာစစ္ အာဏာ ရွင္ တို႕ ၏ ေသြးခြဲ အာပ္ခ်ဳပ္ေရး မဟာ စီမံကိန္း တို႕သည္ လည္း အားအင္ခ်ိနဲ႕လာမည္ျဖစ္သည္။ ဗမာအပါအ၀င္ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ျပည္သူ တို႕ ၏ အနာဂတ္ သည္လည္း ေတာက္ေျပာင္ လာပါ လိမ့္မည္။ တဦးခ်င္း၊ ေဒသအလိုက္၊ လူမ်ိဳး အလိုက္ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားမႈ မ်ားသည္လည္း ျပည္ေထာင္စု တခုလံုး၏ စြမ္း အားမ်ား ျဖစ္ လာေပလိမ့္ မည္။ စစ္ကြ်န္ဘ၀ မွ လြတ္ေျမာက္လိုလ်င္ လြတ္ေျမာက္ေရး ႏွင့္ ထိုက္တန္သည့္ လြတ္ေျမာက္ေသာ အေတြး အေခၚ တို႕ကို ဆြဲ ကိုင္ၾကရေပမည္။ လူမ်ိဳး တမ်ိဳး ႏွင့္ တမ်ိဳး ႏိုင္ထက္စီးနင္း ျပဳ က်င့္ ကာ ကြ်န္ျပဳလိုသည့္ တျပည္ေထာင္ အေတြးအေခၚ ေဟာင္း တို႕ ကို စြန္႕ လႊတ္ ကာ ကြ်န္စိတ္၊ ကြ်န္နံ႕ ကင္းစင္သည့္ လြတ္ေျမာက္ေသာ အေတြးအေခၚ တို႕ကို ဆြဲကိုင္ႏိုင္မွသာလ်င္ ဗမာ အပါအ၀င္ လူမ်ိုးေပါင္းစံု ျပည္သူ တို႕ အားလံုး လြတ္ေျမာက္ ၾကေပမည္။ စစ္အာဏာ ကိုဖယ္ရွား ရံု သက္သက္ ႏွင့္ ေတာ့ လြတ္ေျမာက္သြားၾကဦးမည္မဟုတ္ပါ။ တန္းတူရည္တူ လြတ္လပ္သည့္ ျပည္နယ္မ်ား၊ ဒီမိုကေရစီ အသီးအပြင့္ မ်ား၊ လြတ္လပ္ေရး ၏ အသီးအပြင့္ မ်ား ကို တန္းတူရည္တူ ခံစားၾကရသည့္ လူမ်ိဳးမ်ား ျဖင့္ ဖြဲ႕ စည္း ထားေသာ ျပည္ေထာင္စု ကို ထူေထာင္ ရန္ နက္နက္ ရိႈင္းရိႈင္း သႏၱိဌာန္ ခ်ႏိုင္ၾကပါမွ ေရရွည္ တြင္ ဗမာလူမ်ိဳး အတြက္ေရာ၊ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳး အသီးသီး အတြက္ပါ လံုျခံဳ စိတ္ခ်ရသည့္ ၿငိမ္းခ်မ္း သည့္ ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံ သစ္တခုကို တည္ေဆာက္ႏိုင္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ ဆရာ ႀကီး ဒဂုန္တာယာ ၏ လြတ္ေျမာက္ေသာ ျပည္ေထာင္စု အျမင္ကို ဤ Vansangva စာၾကည့္ တုိက္၊ “ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံ ေခၚ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံသစ္ ထူေထာင္ေရး သမိုင္း၀င္ မွတ္တမ္းမ်ား” – Historical Documents on the making of a new democratic Nation – the Union of Burma ၏ လက္ေရြးစဥ္ မွတ္တမ္း တခုအျဖစ္ တင္ဆက္လိုက္ပါသည္။ ဆရာႀကီး ဒဂုန္တာယာ ကုိယ္စိတ္ႏွျဖာ က်မ္းမာခ်မ္းသာ ၿပီး အသက္ရာေက်ာ္ ရွည္ပါေစေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္မ်ား Vansangva ၀ိုင္းေတာ္သားမ်ား က အေလးအနက္ ေမတၱာ ပို႕ ဆုမြန္ေကာင္းမ်ား ေတာင္း လိုက္ပါသည္။ ၁၀။ “ဖက္ဒရယ္လ္”။ “Federal” ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္တပ္ဦး(All Burma Students Democratic Front) ဗဟုိေကာ္မီတီ ဌာနခ်ဳပ္ (ေဒါင္းဂြင္) မွ ထုတ္ေ၀ျဖန္႕ခ်ီ သည္။ (၁၉၉၄ ေမလ) VSVLibrary11 by VanSangVa ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္တပ္ဦး (ABSDF) ဗဟုိေကာ္မီတီ ဌာနခ်ဳပ္ (ေဒါင္းဂြင္) မွ ၁၉၉၄ ေမလ တြင္ ထုတ္ေ၀ျဖန္႕ခ်ီ ခဲ့ သည့္ ဖက္ဒရယ္လ္ Federal စာတမ္း ကို ယၡဳ ကြ်န္ေတာ္မ်ား Vansangva စာၾကည့္တိုက္တြင္ အမ်ားျပည္သူတို႕ ေလ့လာ ဖတ္ရႈ ႏိုင္ရန္ တင္ဆက္လိုက္ပါသည္။ တိုင္း ရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ားေရာ ျပြမ္း ေနထိုင္ေသာ ႏိုင္ငံတခု အဖို႕ ၄င္း ႏွင့္ ကိုက္ညီေသာ ႏိုင္ငံေရး စနစ္တရပ္ မေဖၚေဆာင္ႏုိင္ ျခင္း သည္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ႏိုင္ငံ၏ ရွည္ၾကာေသာ ျပည္တြင္းစစ္ ျဖစ္ရျခင္း အေၾကာင္းရင္းမ်ား တြင္ နက္ရိႈင္း စြာပါ၀င္ေန ေၾကာင္း ေဖၚျပကာ စာတမ္း ၏ နိဒါန္းတြင္အစပ်ိဳးထားပါသည္။ ျပည္တြင္းစစ္ ကို အဆံုးသတ္ေရး မွာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳး အသီးသီး ၏ အခြင့္ အေရးမ်ား အာမခံခ်က္ရွိသည့္ စစ္မွန္ေသာ ဖက္ဒရယ္လ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရး သည္ အေရးႀကီးေၾကာင္းစသည္ျဖင့္ေဖၚျပထားသည္။ နယ္ခ်ဲ႕ ေတာ္လွန္ေရး၊ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးမ်ား ေအာင္ပြဲခံ၍ လြတ္လပ္ေရး ရရွိၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ လြတ္လပ္ေရး အတြက္ ႀကိဳးပမ္း တုိက္ပြဲ ၀င္ခဲ့ၾကသည့္ ဗမာ့ တပ္မေတာ္မွ တပ္ရင္းအခ်ိဳ႕၊ ရဲေဘာ္ သံုးက်ိပ္ ၀င္ အခ်ိဳ႕ႏွင့္ သမိုင္း၀င္ ပုဂိၢဳလ္၊ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္း ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား တို႕သည္ လည္း ဗဟို အစိုးရ ကို အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အေျခအေန အမိ်ဳးမ်ိဴး၊ အခ်ိန္ ကာလ အမ်ိဳးမ်ိဳး တြင္ လက္နက္စြဲ ကိုင္ကာ ေတာ္လွန္ ပုန္ကန္ခဲ့ ၾက သည္။ လြတ္လပ္ေရး တုိက္ပြဲ တြင္ ေရွ႕တန္းမွ ပါ၀င္ခဲ့ၾကသည့္ သခင္သန္းထြန္း ဦးေဆာင္ေသာ အလံျဖဴ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၊ သခင္စိုးဦးေဆာင္ေသာ အလံနီ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ တို႕ေတာခိုခဲ့ၾကသည့္ အျပင္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကိုယ္တို္င္ ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည့္ ျပည္သူ႕ ရဲေဘာ္ အဖြဲ႕ မွ ကြန္ျမဴနစ္ ကို ေထာက္ခံသည့္ ဗိုလ္လေရာင္ ဦးေဆာင္ ေသာ ရဲေဘာ္ျဖဴ အဖြဲ႕ သည္လည္း ေတာခိုခဲ့ ၾကသည္။ ယေန႕ ရာစု ႏွစ္ ထက္၀က္ေက်ာ္ ရွည္ၾကာ ခဲ့ၿပီ ျဖစ္ေသာ ယင္း ျပည္တြင္းစစ္ ၏ ပထမ ပိုင္း ကာလ ကို ”ေရာင္စံုသူပုန္ေခတ္” ဟူ၍ ပင္ ေခၚယူရေသာ ေခတ္ တေခတ္ ကို ျဖတ္သန္း ခဲ့ၾကရသည္။ ယင္း ျပည္တြင္းစစ္ အစပိုင္း ေရာင္စံုသူပုန္ ေခတ္ တြင္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏု ၏ ဖဆပလ အစိုးရသည္ ဗဟို အစိုးရျဖစ္ခဲ့ ေသာ္လည္း ဗိုလ္ေန၀င္း ဦးေဆာင္ေသာ စစ္တပ္က ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ တြင္ တုိင္းျပည္အာဏာ ကိုသိမ္းခဲ့ ၿပီး ေနာက္ မဆလ ေခတ္တြင္ ၀န္းႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဦးႏု ကိုယ္တုိင္ မဆလ ဗဟိုအစိုး ရ ကို လက္နက္စြဲကိုင္ ေတာ္လွန္ ရန္ ေတာခိုခဲ့ျပန္သည္။ ထိုေခတ္ ထိုကာလ လက္နက္စြဲကိုင္ကာ ဗဟို အစိုးရ အဆက္ဆက္ ကိုေတာ္လွန္ပုန္ ကန္ခဲ့ ၾကသည့္ ေခါင္းေဆာင္ မ်ားသည္ ပါတီတြင္း ပဋိပကၡ မ်ားတြင္ အခ်င္းခ်င္း ျဖဳတ္၊ ထုတ္၊ သတ္ ကာ ေတာတြင္း တြင္ အသတ္ခံရသူက အသတ္ခံၾကရသည္၊ တခ်ိဳ႕ လည္း အစိုးရထံ အညံ့ခံ လက္နက္ခ် ၀င္ေရာက္သူက၀င္ေရာက္၊ ေတာတြင္းအာဏာ သိမ္းမႈ ကုိခံရ သူခံရ၊ စစ္ အစိုးရ၏ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ကိုလက္ခံ ကာ ျပည္ေတာ္ျပန္ သူကျပန္၊ အေ၀းေရာက္ ဘ၀ ႏွင့္ ဇာတ္ သိမ္းသူက ဇာတ္သိမ္း ျဖင့္ သူတို႕ ၏ ဘ၀မ်ား အဆံုးသတ္ ခဲ့ၾကသည္။ ဤသို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး အတြက္ႀကိဳးပန္း ခဲ့ၾက သည့္ တုိင္း ျပည္၏ အထင္ကရ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ အေျမာက္အျမား သည္ အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ေၾကာင့္ ဗဟို အစိုးရ ကို လက္နက္စြဲ ကိုင္ ေတာ္လွန္ ပုန္ကန္ ကာ ေတာခိုခဲ့ၾကေသာ္လည္း မိမိတို႕ ပါတီ အသီးသီး ၏ ေမွ်ာ္မွန္း ခ်က္ ပန္းတိုင္ မ်ား ကိုမေရာက္ ႏိုင္ ခဲ့ ၾကေပ။ သူတို႕ဖြဲ႕ စည္းခဲ့သည့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီ မ်ားႏွင့္ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႕အစည္း မ်ား သည္ လည္း တိမ္ေကာေပ်ာက္ကြယ္ သြားခဲံၾကသည္။ ”ေရာင္စံုသူပုန္ေခတ္” မွ စ၍ လူတန္းစား လြတ္ေျမာက္ေရး တိုက္ပြဲ ကိုဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကသည့္ အဖြဲ႕ အစည္းမ်ားသည္ ၄င္း၊ မိမိ ကိုယ္တိုင္ စြန္႕လႊတ္ခဲ့ရ သည့္ တိုင္းျပည္အာဏာ ကို ျပန္လည္ရရွိေရးအတြက္ တုိက္ပြဲ ၀င္ခဲ့ သည့္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာငး္ ဦးႏု ၏ ၁၉၇၀ ခုႏွစ္ ကာလ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး တို႕ သည္၄င္း၊ ျပည္ပ လက္၀ဲလက္ယာ ႏိုင္ငံ မ်ား မွ ေငြေၾကးလက္နက္၊ ရုပ္၀တၳဳ ပစၥည္း အကူအညီ အေျမာက္္အ မ်ား ရရွိခဲ့ ၾကဘူး သည့္ တိုင္ေအာင္ ေတာ္လွန္ေရး လမ္းခုလတ္ တြင္ တနည္းမဟုတ္တနည္း ဇတ္သိမ္း ခဲ့ၾက ရ ေပသည္။ ယင္းကာလ မ်ား ၏ ေတာ္လွန္ေရး အဆင့္ဆင့္ တို႕တြင္ အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တိုက္ပြဲ မ်ားကို ဆင္ႏႊဲ ၾကသည့္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ အစည္း မ်ား ႏွင့္လည္း ဘံုရန္သူ ဗဟိုအစိုး ရကို အႏိုင္ တုိက္ ရန္ မဟာမိတ္ အသြင္ ႏွင့္ တမ်ိဳး၊ ႏိုင္ငံေရး အရ အက်ိဳးတူ ဖြဲ႕စည္း သည့္ တပ္ဦး အသြင္ ႏွင့္ တဖံု ပူးေပါင္း ခဲ့ ၾကဘူးေသာ္လည္း၊ စစ္မွန္၍ ထာ၀ရ ၿငိမ္းခ်မး္ေသာ ဖက္ဒရယ္လ္ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ဟူသည့္ “တူညီ၍ ရွင္းလင္း ျပတ္သားေသာ ဘံု အနာဂတ္ရည္မွန္း ခ်က္” တို႕ ကို ခို္င္ခိုင္မာမာ မခ်မွတ္ ႏိုင္ခဲ့ ၾကသျဖင့္ ယင္း ပူးေပါင္းမႈ တို႕သည္လည္း ေရရွည္ မခံခဲ့ၾကေပ။ အကြဲ အျပဲမ်ား ႏွင့္သာ ဇတ္သိမ္းခဲ့ၾကရသည္။ စစ္အုပ္စု သည္သာ တန္ခိုးအာဏာ ႀကီးထြား သထက္ ႀကီးထြားခဲ့ ၿပီး လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ျပည္သူတို႕ သည္ သာ အဖိႏွိပ္ခံ စစ္ကြ်န္ဘ၀ တြင္ ကြ်န္တြင္း နက္ သထက္ နက္ ကာ ဒုကၡ ပင္လယ္ေ၀ခဲ့ၾကရသည္။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ ၏ ေခတ္သစ္သမိုင္းတေလ်ာက္ တြင္ လြတ္လပ္ေရး ရသည့္ အခ်ိန္မွ အစ ယေန႕ အထိ တုိင္းရင္းသားလူမိ်ဳး တုိင္း လိုလို က ဗဟို္ အစိုးရကို လက္နက္စြဲကို္င္ကာ တသီးတျခားစီ ေတာ္လွန္ ပုန္ကန္ ခဲ့ၾက သည္။ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရး တုိက္ပြဲ မဆင္ႏႊဲ သည့္၊ ေတာမခို သည့္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳး မရွိသေလာက္ပင္ျဖစ္သည္။ ယင္းသို႕ အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး တုိက္ပြဲကို ဆင္ႏႊဲ ခဲ့ၾကသည့္ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား၏ ေတာ္လွန္ေရး မ်ားသည္ လည္း ယေန႕ အထိ မိမိ တို႕၏ ရည္မွန္း ခ်က္ ပန္းတိုင္ မ်ားဆီ ကိုမေရာက္ႏို္င္ ႏိုင္ၾကေသးေပ။ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႕ အစည္း မ်ား အတြင္း ၁၉၅၆ ခုႏွစ္မွ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ အႏွစ္ (၂၀) ကာလ အတြင္း ပ်က္လိုက္ျပန္ဖြဲ႕ လိုက္ ႏွင့္ တပ္ေပါင္းစု ထူေထာင္ ဖြဲ႕စည္း ေရး သမိုင္းကိုျပန္ၾကည့္ လ်င္ ခိုင္မာေသာ ဘံု အနာဂတ္ရည္မွန္းခ်က္တရပ္ကိုမခ်မွတ္ ႏိုင္ခဲ့ၾကသျဖင့္ တပ္ေပါင္းစု မ်ား တခုၿပီးတခု ဖ်က္သိမ္းလိုက္၊ အသစ္တဖန္ ျပန္လည္ ဖြဲ႕ စည္း လိုက္ ႏွင့္ အခက္အခဲ မ်ိဳးစံု ကိုျဖတ္သန္း ခဲ့ၾကရသည္ ကို ေအာက္ပါ အတိုင္းေတြ႕ျမင္ ႏိုင္ ေပမည္။ 1. The Democratic Nationalities United Front (၁၉၅၆ ခု ႏွစ္တြင္ဖြဲ႕စည္းသည္) 2. The National Democratic United Front (၁၉၅၉ ခု ႏွစ္တြင္ဖြဲ႕စည္းသည္) 3. The National Liberation Alliance (၁၉၆၀ ခု ႏွစ္တြင္ဖြဲ႕စည္းသည္) 4. The United Nationalities Front (၁၉၆၅ ခု ႏွစ္တြင္ဖြဲ႕စည္းသည္) 5. The Nationalities United Front (၁၉၆၇ ခု ႏွစ္တြင္ဖြဲ႕စည္းသည္) 6. The United Nationalities Libertion Front (၁၉၇၀ ခု ႏွစ္တြင္ဖြဲ႕စည္းသည္) 7. The Revolutionary Nationalities Liberation Alliance (၁၉ရ၂ ခု ႏွစ္တြင္ဖြဲ႕စည္းသည္) 8. The Federal National Democratic Front (၁၉ရ၅ ခု ႏွစ္တြင္ဖြဲ႕စည္းသည္) ….. စသည့္ တပ္ေပါင္း စု မ်ား ကို ျမင္ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါ သည္။ အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရး တုိက္ပြဲ မ်ားကို ဆင္ႏႊဲၾကရာတြင္ သီးျခား သမတ ႏိုင္ငံထူေထာင္ေရး ကို ဦးတည္ သည့္ အဖြဲ႕၊ စစ္မွန္ေသာ ဖက္ဒရယ္လ္ ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရး ကိုဦးတည္သည့္ အဖြဲ႕ ဟူ၍ ကြဲျပားျခားနား ေသာ ဦးတည္ခ်က္ တို႕ကို ကိုင္စြဲထားၾက ၿပီး ရွင္းလင္းျပတ္သားေသာ ဘံု အနာဂတ္ (မူ၀ါဒ) တခုကို မခ်မွတ္ႏိုင္ခဲ့ ၾကသျဖင့္ ေရရွည္ ခိုင္မာ တည္တန္႕ ေသာ တပ္ေပါင္းစု တခု ထူေထာင္ရန္ အခက္အခဲမ်ား ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ၾကရသည္။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ ေမလ (၁၀) ရက္ေန႕ တြင္ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ တပ္ဦး National Democratic Front (NDF) ကို KNU ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ မနာပေလာတြင္ ဖြဲ႕ စည္း ခဲ့ၾကသည့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ယင္းတပ္ဦး သည္ ယေန႕ အထိ တို္င္ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ တည္ျမဲ လာခဲ့ သည္။ NDF အဖြဲ႕၀င္ တုိင္းရင္းသားလူမိ်ဳးမ်ား ၏ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ အစည္း တုိ႕သည္ ဖက္ဒရယ္လ္ ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လမ္းစဥ္ ကို အခိုင္အမာ ခ်မွတ္ကာ တူညီ၍ ရွင္းလင္းျပတ္သားေသာ အနာဂတ္ ရည္မွန္းခ်က္ တခုအ ေပၚတြင္ ရပ္တည္ ႏိုင္ခဲ့ၾကသည့္ အခ်က္မွာ တပ္ဦး ၏ ေရရွည္ ခိုင္မာမႈ ကို အေထာက္ အကူ ျပဳခဲ့ သည့္ အေရးႀကီးေသာ အခ်က္တခု ျဖစ္သည္။ ဤသည္ မွာ ရွည္ၾကာ ေသာ ျပည္တြင္းစစ္ သမိုင္း တြင္ထူးျခားေသာ သမိုင္း အလွည့္ အေျပာင္းတခုပင္ျဖစ္ေၾကာင္း မွတ္ေက်ာက္တင္ရေပမည္။ တနည္းအားျဖင့္ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္ကာလ ၿမိဳ႕ျပ (ေျမေပၚ) တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳး မ်ား ၏ ပါလီမန္ တြင္း ဖက္ဒရယ္လ္ လႈပ္ရွား မႈ ကို ေတာတြင္း တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား ၏ လက္နက္ ကို္င္ ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႕ အစည္းမ်ား က လည္း တထပ္တည္း လက္ခံလာၾကျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ တကြ တုိင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၊ ႏိုင္ငံ့ ဖခင္ႀကီး မ်ား ၏ အေမွ်ာ္အျမင္ ရွိရွိ ခ်မွတ္ခဲ့ေသာ ေခတ္သစ္ ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံ ၏ အေျခခံအုတ္ျမစ္ ျဖစ္သည့္ ပင္လံု ဆီကိုျပန္လည္ ဦးလွည့္လာ ႏိုင္ ခဲ့ၾက သည့္ အခ်ိန္တြင္ ေရရွည္ တည္တန္႕ေသာ တပ္ေပါင္းစု တခုကို အခိုင္အမာ ဖြဲ႕စည္း ႏိုင္ ခဲ့ ၾကျခင္း ျဖစ္ေပ သည္။ ရွစ္ေလးလံုး ဒီမိုကေရစီ ေတာ္လွန္ေရး ႀကီး ကို ဦးေဆာင္ခဲ့ ၾကသည့္ ေခတ္အေဆက္ဆက္ ႏိုင္ငံေရး အစဥ္အလာ ႀကီးမားခဲ့တဲ့ ေျမေပၚ ေက်ာင္းသား အင္အားစု တုိ႕ နယ္စပ္ေဒသ ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမမ်ား သို႕ ေရာက္ရွိ လာၾကေသာ အခါတြင္ လည္း ဖက္လဲ တကင္း ႀကိဳ ဆိုကာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား တပ္ဦး All Burma Students Democratic Front (ABSDF) ေခၚ လက္နက္ ကိုင္ေက်ာင္းသားတပ္ဦး ကို ေအာင္ျမင္စြာ ဖြဲ႕ စည္းႏိုင္ေရး အတြက္ လည္း NDF တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္တပ္ဦးမွ ကမကထျပဳ ကာ အကူအညီ ေပး ႏိုင္ခဲ့ သည္။ ဤ သို႕ ျဖင့္ ABSDF ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္ ကို ၁၉၈၈ ႏို၀င္ဘာလ (၅) ရက္ေန႕ တြင္ ေအာင္ျမင္စြာ ဖြဲ႕စည္း ႏိုင္ခဲ့သည္။ အသစ္ဖြဲ႕ စည္းလိုက္ေသာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား တပ္ဦး ကလည္း အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ တပ္ဦး (NDF) ၏ ဖက္ဒရယ္လ္ ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံ ထူေထာင္ေရး အနာဂတ္ ရည္မွန္းခ်က္ မူ၀ါဒ ကို တထပ္ထည္း လက္ခံ ကာ မိမိ တို႕ ၏ ႏိုင္ငံေရးဦးတည္ခ်က္ အျဖစ္ အတည္ျပဳ ခ်မွတ္ခဲ့ၾကသည္။ က်ဆံုးေလ ၿပီးေသာ ဒီမိုကေရစီ အာဇာနည္ သူရဲေကာင္းႀကီး၊ KNU ၏ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးေဟာင္း ဖဒို မန္းရွာ ကလည္း ABSDF ေက်ာင္းသား လက္နက္ကိုင္ တပ္ဦးသည္ ျပည္တြင္းစစ္ သမုိင္းတြင္ ဗမာ အင္အားစု တို႕ အနက္ ဖက္ဒရယ္လ္ စနစ္ ကို လက္ခံ ယံုၾကည္လာ ၾကသည့္ ပထမ ဦးဆံုး မ်ိဳးဆက္ ျဖစ္ ေၾကာင္း ဂုဏ္ျပဳ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ လည္း ရွည္ၾကာေသာ ျပည္တြင္းစစ္ သမုိင္း တေလ်ာက္ ဗမာတိုင္းရင္းသားမ်ား ႏွင့္ အျခား တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား အၾကား ပထမ ဦးဆံုး အႀကိမ္ တူညီေသာ ယံုၾကည္ခ်က္၊ တူညီေသာ အနာဂတ္ ဦးတည္ခ်က္ ကို ခ်မွတ္ ႏိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ ၿပီး အေရးႀကီးေသာ ဒုတိယ သမိုင္း အလွည့္ အေျပာင္းတခုပင္ျဖစ္ေပသည္။ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ျပည္သူတို႕၏ ေသြး ႏွင့္ေရးသား ထား ေသာ ဖက္ဒရယ္လ္ ျပည္ေထာင္စု ၏ သမိုင္း ႏွင့္ ျပည္သူတရပ္လံုး ၏ ေသြး၊ ေခၽြး၊ မ်က္ရည္ တုိ႕ ျဖင့္ ေရးသား ကာ ကဗၺည္း ထိုး တည္ေဆာက္ခဲ့ ရေသာ ေသြးစည္းမႈ တုိ႕ သည္ ထာ၀ရ အဓြန္႕ရွည္ တည္တန္႕ခိုင္ၿမဲ ေပလိမ့္မည္။ ယင္းေသြးစည္း မႈ ကို စစ္အုပ္စု သည္ မည္သို႕ေသာ လက္နက္ႀကီး မ်ား ႏွင့္ ျဖစ္ေစ ေခ်မွဳန္း ဖ်က္ဆီး ရန္ အလို႕ငွာ တတ္စြမ္း ႏိုင္ လိမ့္ မည္ မဟုတ္ေပ။ တုိင္း ရင္း သားလူမ်ိဳးမ်ား၏ ေတာင္ေပၚေဒသမ်ား အထိျပန္႔ ႏွံ႕ လာခဲ့ေသာ ရွစ္ေလးလံုး ဒီမိုကေရစီ ေတာ္လွန္ေရး လႈိုင္းတဖိုး ႀကီး မ်ား ၏ အရွိန္ အဟုန္ တို႕ ကို ဟန္႕တား ရန္ အတြက္ စစ္အုပ္စုသည္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ ကိုင္ အဖြဲ႕ အစည္းမ်ား ကို စီးပြားေရး မက္လံုးမ်ားေပးကာ အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး နည္းဗ်ဴဟာ တို႕ျဖင့္ ေသြးခြဲ ကာေျခမွုန္း ရန္ ႀကိဳးပမ္း ခဲ့ေသာ္လည္း ေရရွည္တြင္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါ။ စစ္အုပ္စု၏ ေလလံုးထြား ၀ါဒျဖန္႕ ခဲ့သည့္ “လက္နက္ ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မး္ေရးကို လဲလွယ္ေရး” မဟာ စီမံကိန္း ႀကီး သည္ စစ္မွန္ေသာ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မး္ေရး ကိုတည္ေဆာက္ ရန္ ရိုးသားေသာ ေစတနာ အရင္းခံ မရွိ သျဖင့္ မေအာင္ျမင္ ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ စစ္မွန္ေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရရွိေရး အတြက္ ဆိုလ်င္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာ ႏိုင္ငံ ၏ အေျခခံ အုတ္ျမစ္၊ ဒီမိုကေရစီ ၏ အေျခခံ အုတ္ ျမစ္ ျဖစ္ေသာ သမို္င္း၀င္ ပင္လံုသေဘာတူညီမႈ သည္ သာ တခုတည္းေသာ အေျခခံရမည့္ အခ်က္ျဖစ္ပါသည္။ တတိုင္းလံုး တျပည္လံုးကို စစ္ကၽြန္ဇာတ္ သြင္းေရး ကို ဦးတည္သည့္ နာဂစ္ အေျခခံ ဥပေဒ၊ ျပည္သူတရပ္လံုး အတြက္ ေအာ့ႏွလံုး နာစရာ ေကာင္းလွ သည့္ အတုအေယာင္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ၊ ၂၀၁၁ အတုအေရာင္ အာဏာ လႊဲ အပ္ပြဲ၊ အပစ္အခတ္ရပ္စဲ ခဲ့ေသာ တုိင္းရင္း သားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ အစည္း တို႕ ႏွင့္ သေဘာတူထားေသာ ကတိက၀တ္ တုိ႕ကို ခ်ိဳးေဖါက္ ကာ အဓမၼ နည္းသံုးၿပီး နယ္ျခားေစာင့္ တပ္ အသြင္သို႕ ကူးေျပာင္းရန္ မတရားဖိအားေပး ျခင္း စသည့္ စစ္အုပ္စု ၏ အတင့္ရဲ လာေသာ ေဖါက္ျပန္ ေသာလုပ္ ရပ္တို႕ သည္ ရွစ္ေလး လံုး အလြန္ အႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္ကာ လ အတြင္း ယာယီအားျဖင့္ တကြဲတျပားစီ ျဖစ္ခဲ့ ၾကရ ေသာ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ အစည္း တို႕ အား ပိုမိုခိုင္မာ သည့္ ညီညြတ္ ေရး ကိုတည္ေဆာက္ ရန္ တြန္းအား တခု ျဖစ္ေစ ခဲ့သည္။ မၾကာေသးမီ ၂၀၁၁ ေဖေဖၚ၀ါရီလ (၁၂) ရက္ မွ (၁၆) ရက္ အတြင္း ယိုးဒယား ျမန္မာနယ္စပ္တေနရာတြင္ (၅) ရက္ၾကာ ေအာင္ျမင္ စြာ က်င္းပခဲ့ သည့္ တိုင္းရင္း သားလူမ်ိဳးမ်ား ညီလာခံ ႀကီး ကို CNF, KNPP, NUPA, PNLO, WNO, LDU, KNU, PSLF, KIO, NMSP, KNO, ALD, UNLD-LA, KNLP, SSPP အစရွိသည့္ တုိင္းရင္းသား အဖြဲ႕ အစည္း (၁၅) ဖြဲ႕ ပါ၀င္တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ယင္းညီလာခံ ႀကီး ျဖစ္ေျမာက္ေရး အတြက္ COMMITTEE FOR THE EMERGENCE OF FEDERAL UNION (CEFU), NATIONAL DEMOCRATIC FRONT (NDF) ႏွင့္ UNITED NATIONALITIES LEAGUE FOR DEMOCRACY – LIBERATED AREA (UNLD-LA) တို႕ မွ ကမကထျပဳခဲ့ၾကသည္။ ယင္း တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႕ အစည္း (၁၅) ဖြဲ႕ပူးေပါင္း ကာ UNITED NATIONALITIES FEDERAL COUNCIL (UNION OF BURMA) UNFC ေခၚ ညီညြတ္ေသာ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားဖက္ဒရယ္လ္ေကာင္စီ ကိုဖြဲ႕စည္း လိုက္ၾကသည္။ ထူးျခားသည္မွာ လက္ရွိ စစ္အုပ္စု ႏွင့္ အပစ္ခတ္ရပ္စဲ ထားေသာ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ အစည္း မ်ား ပါ ပါ၀င္ ဖြဲ႕စည္းထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ယင္း အသစ္ ဖြဲ႕စည္းလိုက္သည့္ က်ယ္ျပန္႕ ေသာ UNFC တပ္ဦးတြင္ မပါ၀င္ေသး သည့္ UNITED WA STATE ARMY (UWSA) ႏွင့္ SHAN STATE ARMY (SSA) SOUTH တို႕ အား ေနာင္ အလ်ဥ္းသင့္ သလို ပါ၀င္လာ ႏိုင္ ေစရန္ တံခါးဖြင့္ ႀကိဳဆိုထားေၾကာင္းသိရသည္။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာ ႏိုင္ငံ ၏ အႏွစ္ (၆၀) ေက်ာ္ ျပည္တြင္း စစ္ သမို္င္း (သို႕မဟုတ္) လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးေခတ္ ဗဟိုအစိုးရ ကိုေတာ္လွန္ခဲ့ၾကေသာ လက္နက္ ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး သမိုင္းကို ယေန႕ စာရင္းခ်ဳပ္ မည္ဆိုလ်င္ အထက္ေဖၚျပပါ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ အစည္း မ်ား ႏွင့္ ABSDF ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္သည္ ယေန႕ လက္ရွိ အေျခအေနတြင္ က်န္ရွိေနေသးေသာ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး အဖြဲ႕ အစည္းမ်ားျဖစ္ေပသည္။ ဤ အဖြဲ႕ အစညး္မ်ား ယေန႕ အခ်ိန္အခါ အထိ ႏိုင္ငံျခား အကူ အညီ မယ္မယ္ ရရ မပါပဲ မိမိ တုိ႕ဖာသာ ခက္ခက္ခဲခဲ ရပ္တည္ ကာ ဆယ္စု ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ တည္ၿမဲ ရွင္သန္ လႈပ္ရွား ႏိုင္ခဲ့ၾက သည္ မွာ နက္ရိႈင္းေသာ အေၾကာင္း တရားမ်ား ရွိေနပါသည္။ အဆံုးရႈံး လက္လြတ္ ခံ၍ မရစေကာင္းေသာ မိမိ တို႕ အသီးသီး၏ အမ်ိဳးသား ကံၾကမၼာမ်ား ထာ၀စဥ္ တည္တန္႕ခိုင္ၿမဲေရး ႏွင့္ ျပည္သူတရပ္လံုး ေတာင့္ တသည့္ ထာ၀စဥ္ ၿငိမ္း ခ်မ္းေရး ကို ေဆာင္က်ဥ္းေပး မည့္ စစ္မွန္ေသာ ဖက္ဒရယ္လ္ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး လမ္းစဥ္ တို႕ ကို အေျခခံ သည့္ ႏိုင္ငံေရး၊ ေတာ္လွန္ေရး ၀ိညဥ္ တို႕ သည္ ၄င္း တို႕ ၏ လႈပ္ရွားရုန္းကန္ မႈ မ်ား ေရရွည္တည္တန္႕ခိုင္ၿမဲေရး အတြက္ အႀကီးမားဆံုး စြမ္းအား အေထာက္အပံ့ မ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း သမိုင္းက သက္ေသခံ ခဲ့ ၿပီ ျဖစ္သည္။ ညီညြတ္ေသာ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးမ်ား ဖက္ဒရယ္လ္ေကာင္စီ UNFC ၏ လုပ္ငန္းစဥ္ အေသးစိပ္ ကိုေရးဆြဲညွိ ႏႈိုင္းဆဲ ျဖစ္ေသာ္လည္း တုိင္းျပည္ တ၀ွမ္း ကို စစ္တုိင္းႀကီး (၄) တိုင္း အျဖစ္ သတ္မွတ္ကာ တိုင္းျပည္ လြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္ ဆက္လက္တိုက္ပြဲ ၀င္သြား မည့္ ျပည္ေထာင္စု တပ္မေတာ္ တရပ္ ဖြဲ႕စည္း ႏိုင္ေရး အထိ ဦးတည္ခ်က္ ရွိေၾကာင္းသိရွိရသည္။ ABSDF ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ မွ ဖက္ဒရယ္လ္ FEDERAL စာတမ္း ကို ထုတ္ေ၀ျဖန္႕ခ်ီ ရာတြင္ “ျမန္မာျပည္ ျပည္တြင္းစစ္အဆံုုး သတ္ေရး၊ တနည္းအားျဖင့္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ မွ တုိင္းရင္းသားမ်ား ၏ အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး လႈပ္ရွားမႈ မ်ား အဆံုးသတ္ေရး အတြက္ ႏိုင္ငံေရး ထြက္ေပါက္မွာ စစ္မွန္ေသာ မူမ်ားျဖင့္ ဖက္ဒရယ္လ္ ျပည္ ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရး ဆိုသည့္ တခုတည္းေသာ နည္းလမ္းျဖစ္သည္။ သို႕ျဖစ္၍ ဖက္ဒရယ္လ္ ႏွင့္ ပတ္သက္၍ လြဲမွားေသာ သိနားလည္မႈ မ်ိဳး လက္ခံထားရသည့္ ျမန္မာ ျပည္သူ အခ်ိဳ႕ ကို ဖက္ဒရယ္လ္ ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ရွင္းလင္း တင္ျပရန္ လိုအပ္ေနေပ သည္။ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္လုပ္ေနသူမ်ား ၏ နားလည္မႈ တခုတည္း ျဖင့္ အေရးႀကီးေသာ ႏိုင္ငံေရး စနစ္ကို ျပည္သူလူထု အတြင္း စိုက္ထူရန္ လြယ္လြယ္ ႏွင့္ မျဖစ္ ႏိုင္ေခ်။ ျပည္သူလူထု ၏ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ႏွင့္ ေထာက္ခံမႈ ကိုရရွိ ေအာင္ လုပ္ယူျခင္းသည္ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ တြင္ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ တို္င္း လုပ္ရမည့္ တာ၀န္ လည္းျဖစ္သည္” ဟုေဖၚျပထားပါသည္။ ယၡဳ Vansangva စာၾကည့္တုိက္တြင္ တင္ေပးလိုက္ေသာ ABSDF ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ က ထုတ္ေ၀ ျဖန္႕ခ်ီသည့္ ဖက္ဒရယ္လ္ FEDERAL စာတမ္း ကို တိုင္းျပည္ နဲ႕ လူမ်ိဳူးအေပၚ စိတ္ေစတနာ ေကာင္းေတြထားရွိ ၾကတဲ့ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ထဲ က မ်ိဳးခ်စ္တပ္မေတာ္သားေတြ၊ အရာရွိ အရာခံ ေတြ အပါအ၀င္ျဖစ္တဲ့ ျပည္သူလူထု တရပ္ လံုး အတြင္း က်ယ္က်ယ္ ျပန္႕ ျပန္႕ ဖတ္ရႈေလ့လာ ႏိုင္ေရး အတြက္ ၀ိုင္း၀န္း ကူညီ ျဖန္႕ျဖဴး ၾက ရန္ ႏွင့္ ကိုယ္တိုင္လည္း ေလ့လာဖတ္ရႈၾက ပါရန္ ကၽြန္ေတာ္မ်ား Vansangva ၀ိုင္းေတာ္သားမ်ားက အႏူးအညြတ္ ေမတၱာ ရပ္ခံ လိုက္ပါသည္။ ၁၁။ ေမာင္ျမတ္ႏိုင္ ၏ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ၊ ေရြးေကာက္ပြဲ ဆိုင္ရာ ဥပေဒ ေတြနဲ႕ အနာဂတ္ ႏိုင္ငံေရး အလားအလာမ်ား” စာတမ္း။ (၂၀၁၀) VansangvaLibrary12 by Vansangva Please download this commentary in PDF form. ေညာင္ႏွစ္ပင္တြင္ အတင္းအဓမၼနည္းျဖင့္ တဖက္သတ္ ေရးဆြဲကာ အတည္ျပဳျပဌာန္း ခဲ့သည့္ ၂၀၀ဂ နာဂစ္အေျခခံဥပေဒ အားျဖင့္၊ ၂၀၁၀ အတု အေယာင္ ေရြးေကာက္ပြဲ ကိုက်င္းပကာ၊ ၂၀၁၁ တြင္ ေဘာင္းဘီခၽြတ္ စစ္အာဏာ႐ွင္တို႕ ႀကီးစိုးသည့္ သိန္းစိန္ အစိုး ရ တက္လာေျခၿပီ။ “စည္းကမ္း႐ွိေသာ ဒီမိုကေရစီ” စနစ္ ကို ထူ ေထာင္ မည္ဟု ေၾကြးေႀကာ္ၿပီး၊ တႀကိမ္တည္းတြင္ ဒီမိုကေရစီ အေျခခံမူ မ်ားကို တခုမက်န္ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ဆန္႕က်င္ ကာ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ မီးကုန္ ယမ္းကုန္ ရမ္းခဲ့ ၾကသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သိ္န္းစိန္ ကို ဦးသိန္းစိန္ အျဖစ္ေျပာင္းလဲ ခဲ့သည္ကိုပင္ အရပ္သား အစိုးရသစ္၊ ဒီမိုကေရစီ အစိုးရသစ္ တက္လာၿပီ ဟု ေၾကညာျပန္သည္။ ျပည္သူလူထု သည္ သူတုိ႕ လိုလားေတာင့္ တသည့္ အရပ္သားအစိုးရ၊ ဒီမိုကေရစီ အစိုးရသစ္ေပၚထြန္း ၿပီဆိုကာ လမ္းမမ်ားေပၚတြင္ အိုးစည္ဗံုေမာင္းတီးကာ ကခုန္ျမဴးတူး ေအာင္ပြဲခံၾကသည္ကိုလည္း မျမင္ရေပ။ ႐ွင္းပါသည္။ ျပည္သူကိုညာ၍ မရပါ။ မည္သူကမွ် အယံုအၾကည္မ႐ွိပါ။ သန္း (၆၀) ေသာ ျမန္မာျပည္သူ တို႕ ၏ ဆႏၵ အစစ္အမွန္ ကို လစ္လ်ဴ ရႈ ကာ ေရးသား ခဲ့သည့္ နာဂစ္အေျခခံဥပေဒ အားျဖင့္ အရပ္သားအစိုး ရ အမည္ခံ ၿပီး တက္လာ ေသာ ေဘာင္းဘီခၽြတ္ ဗမာစစ္အာဏာ႐ွင္တို႕ သည္ ယၡဳတဖန္ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္တြင္ အာစီယံအဖြဲ႕၏ အလွည့္က် ဥကၠဌ ေနရာ ကို ယူဖို႕ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း ကမၻာသိ ေၾကညာ လိုက္ ေပေသးသည္။ ႐ွစ္ေလးလံုးဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံုႀကီး၏ ေနာက္ဆက္တြဲ ျဖစ္ေသာ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ ျပည္သူ႕ေအာင္ပြဲ ကို ေညာင္ႏွစ္ပင္၊ နာဂစ္၊ ၂၀၁၁ ေရြးေကာက္ ပြဲတို႕ျဖင့္ အဆင့္ဆင့္ နင္းေျခ ဖ်က္စီး ကာေအာင္ ႏိုင္ခဲ့ၿပီ၊ အာစီယံ အစည္း အေ၀း မ်ား ကို တက္ေရာက္လာၾကမည့္ အာစီယံ အဖြဲ႕ ၀င္ႏိုင္ငံ (၁၀) ႏိုင္ငံ ႏွင့္ အာစီယံ ၏ စီးပြားဖက္ ႏိုင္ငံမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ အေမရိကန္၊ အီးယူ၊ တ႐ုတ္၊ ႐ု႐ွား၊ အိႏၵိယ စသည့္ ကမၻာ့ အထင္ကရ ႏိုင္ငံ ႀကီး မ်ား ပါ၀င္ သည့္ အစည္း အေ၀းမ်ား ကို ေနျပည္ေတာ္တြင္ ဦးေဆာင္ ကာ အိမ္႐ွင္ ဥကၠဌ ႀကီး လုပ္လိုက္ရရင္ျဖင့္ ႐ွစ္ေလးလံုး ဒီမိုကေရစီ လိႈင္းတဘိုး ႀကီး ၏ လက္က်န္ စြမ္းအား အ႐ွိန္တို႕ ကို အၿပီးသတ္ ေျမျမွဳပ္ သၿဂၤဳိဟ္ ႏိုင္မည္၊ ဟု ဗမာ စစ္အာဏာ႐ွင္မ်ားက တြက္ဆထားၾကသည္။ ထို႕အျပင္ ျမန္မာျပည္သူမ်ား က၄င္း၊ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕ အစည္းမ်ား က ၄င္း အသိအမွတ္မျပဳ လိုၾကေသာ္ လည္း အစီယံ ဥကၠဌ လုပ္လိုက္ရသျဖင့္ အေနာက္တိုင္း ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံမ်ား ၏ အသိအမွတ္ျခင္း ကို သြယ္၀ိုက္ ေသာနည္းျဖင့္ ရ႐ွိမည္၊ မတရားသျဖင့္ လက္နက္ အားကိုး ၿပီး ျပည္သူကို သတ္ျဖတ္ညွင္းဆဲ ကာ တည္ေဆာက္ ခဲ့ရေသာ သိန္းစိန္ အစိုးရ သည္ မိမိတို႕၏ တရား၀င္မႈ (legitimacy) ကို ကမၻာ့ အလည္တြင္ တည္ေဆာက္ ႏိုင္ေတာ့မည္ ဟု ဗမာစစ္အာဏာ ႐ွင္တို႕ က ေတြးထင္ ထား ဟန္ တူေပသည္။ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ ကိုေဖၚေဆာင္ေရး၊ လူ႕ အခြင့္ အေရး ျမွင့္ တင္ထိန္းသိမ္းေရး၊ စစ္မွန္ေသာ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ စစ္မွန္ေသာ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံ ထူေထာင္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရး စသည့္ ျမန္မာ ျပည္သူ တရပ္လံုး ႏွင့္ ကမၻာ့ ျပည္သူတို႕ ၏ ေတာင္းဆိုမႈ မ်ား ကို အေလးေပး ဂ႐ုစိုက္ စရာမလို၊ လူသားျဖစ္မႈ အေပၚ က်ဴးလြန္မႈ ျဖင့္ ကမၻာ က အေရးယူမည္ကိုလည္း ေၾကာက္စရာမလို တ႐ုတ္၊ ႐ု႐ွား တုိ႕ကလည္း ဒင္းတို႕ဖက္မွာ႐ွိသည္၊ ဒင္းတို႕မွာ လက္နက္ ႐ွိသည္၊ ပစ္မိန္႕သတ္မိန္႕ ေပးလ်င္ ပစ္မည့္ သတ္မည့္ စစ္တပ္ သည္လည္း ဒင္းတို႕ မွာ ႐ွိသည္၊ လက္နက္ လည္းအျပည့္ အစံု႐ွိသည္၊ ျပည္သူ႕ဆႏၵ ကိုသာ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ႏွိပ္ကြပ္၊ အာဏာ ကိုသာ ၿမဲၿမဲဆုပ္ကိုင္ထား ႏိုင္လ်င္ ယေန႕ လို ဂလိုဘယ္ လိုင္ေဇး႐ွင္းေခတ္ႀကီးတြင္ လူ႕အခြင့္အေရး ေလးစားရန္ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္လုပ္ေနသည့္ ကမၻာ့ ႏုိင္ငံမ်ား ကို ေရ နံ ဓါတ္ေငြ႕ သယံဇာတ ပစၥည္း မ်ား ပစ္ေကၽြး ကာ ေတာ္တန္တိတ္ လုပ္ႏိုင္သည္ မွာဒင္းတို႕သာျဖစ္သည္ …….. ဤ သည္ မွာ ဒင္းတို႕ ဗမာ စစ္အာဏာ႐ွင္ မ်ား ၏ (၂၁) ရာစု ေခတ္ သစ္ ႏိုင္ငံေရး အဘိဓမၼာ မ်ားျဖစ္သည္။ ဤမွ်တင္ မက ေသးပါ၊ အမိ်ဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး၊ ေတြ႕ ဆံုေဆြးေႏြးေရး၊ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာ ကို စစ္ေရးနည္းျဖင့္ မေျဖ႐ွင္းပဲ ႏိုင္ငံေရးနည္းျဖင့္ ေျဖ႐ွင္းေရး ဟူေသာ ျပည္သူတို႕၏ ေတာင္းဆိုမႈမ်ား ႏွင့္ စစ္မွန္ေသာ၊ ထာ၀စဥ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ဒီမိုကေရစီ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံထူေထာင္ေရး ျပည္သူ႕ ဆႏၵ ဟူသမွ် ကို ေခါင္းမာစြာ ျပတ္ျပတ္သားသား ဆန္႕က်င္ကာ ဒင္းတုိ႕ ၏ဆႏၵ ကိုသာ အေပၚစီး မွ တဖက္သတ္ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ေဖၚေဆာင္ ႏိုင္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ NLD သည္ လည္း ႏွစ္ျခမ္းကြဲကာ တျခမ္းသည္ ဒင္း တို႕ က်ံဳးသြင္းရာ နာဂစ္ေဘာင္ထဲ ကို၀င္လာၾကရၿပီ၊ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ေအာင္ပြဲ ရ တုိင္းရင္းသား ပါတီ မ်ားသည္လည္း NLD ႏွင့္ အတူ တရားမ၀င္ သည့္ အဖြဲ႕ အစည္းမ်ား အျဖစ္ ဒင္း တုိ႕ ပိုင္ႏိုင္ကၽြမ္းၾကင္စြာ လုပ္ႏိုင္ခဲ့ ၿပီ၊ တုိင္းရင္းသား လက္သစ္ပါတီမ်ား ေပၚေပါက္လာ ေအာင္လည္း နာဂစ္ အေျခခံ ဥပေဒ အားျဖင့္ လိမၼာ ပါးနပ္စြာ ေျမာင္းေပး ႏိုင္ခဲ့ၿပီ၊ နာဂစ္ ပါလီမန္တြင္း မွ ျမန္မာျပည္သူတုိ႕ ႏွင့္ ထိုက္တန္ေသာ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ ကို တျဖည္းျဖည္းေျပာင္းယူ ႏိုင္ေၾကာင္း အယံုသြင္းႏိုင္ခဲ့ သျဖင့္ ျပည္တြင္းျပည္ပ ဒီမုိကေရစီ အင္အားစုထဲ တြင္ အယူဆေရးရာ အကြဲ အျပဲ မ်ား ကိုဖန္တီး ႏိိုင္ခဲ့ သည့္ အျပင္၊ အရင္ကစ ဒင္း တို႕အေပၚ ညြတ္ၿပီး သား အာစီယံ ႏိုင္ငံမ်ားအျပင္ ကမၻာ့ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံႀကီး တခ်ိဳ႕ ပင္ ေပ်ာ့ေျပာင္းလာၾကၿပီး ဒင္းတို႕၏ တလက္မမွ မေလ်ာ့ စတမ္း၊ မေစ့စပ္စတမ္း ေခါင္းမာမာ အာဏာ ဆက္လက္သိမ္းထားဖို႕အတြက္ … ျပည္သူကို တစိုက္မတ္မတ္ ဖိႏွိပ္ သတ္ျဖတ္ခဲ့ သည္ကိုပင္ ေမ့ေလ်ာ့ သူကေမ့ေလ်ာ့၊ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္သူ ကေယာင္ေဆာင္ ေနၾကၿပီ၊ လႊတ္ေတာ္ေခၚယူခြင့္သာေပးပါ နအဖ စစ္အစိုးရကို တရား၀င္ အစိုးရ အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳ ေပးပါမည္ ဆိုသည့္ အဆင့္ အထိ ေပ်ာ့ေျပာင္း၊ ေလွ်ာ့ေပါ၊့ လိုက္ေလ်ာ ခဲ့ေသာ NLD အား၄င္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အား၄င္း၊ တုိင္းရင္းသား ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုတို႕ အား၄င္း ေခါင္းမာသူမ်ား ဟူ၍ တလြဲတေခ်ာ္ စြပ္စြဲေျပာဆိုကာ ဗမာ စစ္အာဏာ႐ွင္တို႕ အတြက္ အခမဲ့ ေ႐ွ႕ေနလုိက္ေပး သူမ်ား ပင္႐ွိလာၾကၿပီ။ ဒင္းတို႕ ဘာကိ္ုအေလ်ာ့ ေပးရမွာလဲ၊ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစု ဆိုသူမ်ားက ပါ ကိုယ္ပိုင္တီးလံုးေပ်ာက္ကာ။ ဒင္းတုိ႕ တီးလံုး အတိုင္း ကလာၾကမွေတာ့ ကိုယ့္ လမ္း ကုိယ္ထြင္ ကိုယ့္ တီးလံုး ကိုယ္တီးကာ နာဂစ္ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးႀကီး တည္ေဆာက္ၾကစို႕ ………….. ဤ သည္တို႕ မွာ လည္း ဒင္း တို႕ ဗမာ စစ္အာဏာ႐ွင္တို႕ ၏ (၂၁) ရာစု ေခတ္ ႏိုင္ငံေရး အဘိဓမၼာ မ်ားျဖစ္သည္။ ဗမာ စစ္အာဏာ႐ွင္တို႕ သည္ တိုင္းျပည္၏ သယံဇာတ ၾကြယ္၀မႈ ႏွင့္ ကမၻာတလႊား စီးပြားေရး ကိုေဇာင္းေပးလာၾကသည့္ ဂလိုဘယ္လိုင္ေဇး႐ွင္း ၏ အား ကိုအသံုးခ်ကာ ရာစုႏွစ္ ထက္ ၀က္ မွ် က်ိုဳးလာၿပီျဖစ္ေသာ မိမိတို႕၏ အာဏာ ႐ွင္စနစ္ တည္ၿမဲေအာင္ ပိုင္ပိုင္ ႏိုင္ႏိုင္ အားထုတ္ ေနစဥ္တြင္ …….. ရာစုႏွစ္ ထက္ ၀က္ ေက်ာ္ မွ် “ေရနံ ၏ က်ိန္စာ (oil curse)” ေအာက္တြင္ ျပားျပာ ၀ပ္ခဲ့ၾကရသည့္ အာရပ္ ကမၻာတလႊား မွ ျပည္သူမ်ား သည္ လည္း ဂလိုဘယ္လိုင္ေဇး႐ွင္း ၏ ေကာင္းေမြ ျဖစ္ေသာ သတင္း ႏွင့္ အသိပညာ လိႈင္းလံုး ႀကီးမ်ား ၏ ေစ့ေဆာ္ မႈ ျဖင့္ ျပင္းထန္ေသာ လူထု ဒီမိုကေရစီ လႈပ္႐ွားမႈ မ်ား ကိုဖန္တီး ႏုိင္ခဲ့ ၾကသျဖင့္ လြတ္လပ္ေသာ ကမၻာ မွ ျပည္သူတို႕ သည္ အခ်ိန္မက်ေသးပဲ ေပါက္လာ သည့္ အာရပ္ ေႏြဦး (Arab Spring) အား ၾကည့္ကာ ရင္သပ္ ရႈေမာ အံ့အားသင့္ ခဲ့ၾကရသည္။ ေရနံ မပါပဲ မလည္ပတ္ႏိုင္သည့္ အေနာက္ တိုင္း အရင္း႐ွင္ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံ တုိ႕သည္ ကုန္လြန္ခဲ့သည့္ အႏွစ္ ၅၀ ေက်ာ္ ကာလ တေလ်ာက္လံုး ေဒသဆိုင္ရာ လံုျခံဳေရး ႏွင့္ တည္ၿငိမ္ေရး ကို အေၾကာင္းျပဳ ကာ အာရပ္ကမၻာ၏ အာဏာ႐ွင္မ်ား ကို ပိုေနျမဲက်ားေနျမဲ မေျပာင္းမလဲ တည္ျမဲေရး ကိုလိုလားခဲ့ၾကသည္ကမ်ားပါသည္။ အာရပ္ ျပည္သူတို႕ အဖို႕ ေရြးစရာ တျခားလမ္း မွာ အီရန္ ႏိုင္ငံတြင္ အာဏာ ႐ွင္ ႐ွားဘုရင္ ကို ျဖဳတ္ခ် ႏိုင္ခဲ့သည့္ ခိုေမနီ ဦးေဆာင္ေသာ အစၥလန္ေတာ္လွန္ေရး ေအာင္ပြဲ ခံၿပီး တက္လာသည့္ အစြန္းေရာက္ ဘာသာေရး အေျချပဳ အာဏာ႐ွင္ စနစ္ မ်ိဳး သာ႐ွိေန ခဲ့သည္။ ယင္းသို႕ေသာ အေျပာင္း အလဲ ကို ေတြးကာ ေသြးလန္႕ေနခဲ့့ၾကၿပီး တက္တက္ၾကြၾကြ ေဖၚေဆာင္ရမည့္ အနာဂတ္ ရည္မွန္း ခ်က္မ်ား ေပ်ာက္ကြယ္ ေမွးမွိန္ ေနခဲ့ၾကသည္။ ထို႕အျပင္ အထူး သျဖင့္ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ပါလက္စတိုင္း တို႕၏ ဂါဇာ ေဒသ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အၾကမ္းဖက္၀ါဒီ မ်ား ဟု မိမိ တို႕ သတ္မွတ္ထားသည့္ ဟားမတ္စ္ ကဲ့သို႕ေသာ ဘာသာေရး အေျချပဳ အဖြဲ႕ အစည္း က အႏိုင္ရ႐ွိခဲ့ သည့္ေနာက္ပိုင္း အေမရိကန္ ႏိုင္ငံ ၏ သံတမန္ နည္း အားျဖင့္ ဖိအား ေပး ကာ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ကို တိုက္တြန္းသည့္ ေလသံ မ်ားသည္ သိသိသာသာ အားေပ်ာ့ လာခဲ့သည္။ တဖန္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ အယ္ဂ်ီးရီးယား ႏိုင္ငံ ၏ ပထမဦးဆံုး ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အစၥလံမစ္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမွ အႏိုင္ရခဲ့ သျဖင့္ စစ္တပ္မွ အာဏာ သိမ္းျခင္း စသည့္ ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္ တို႕ ကိုႏွလံုးသြင္းကာ စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္မ်ား သာအႏိုင္ရၾက ၿပီး အီရန္ႏိုင္ငံ ကဲ့သို႕ေသာ ဒီမိုကေရစီ ဆိပ္သုဥ္း ၿပီး ရက္စက္ ၾကမ္းၾကဳတ္ သည့္ ဘာသာေရးအေျချပဳ အာဏာ႐ွင္ ႏိုင္ငံမ်ား သာ ေပၚထြန္းလာမည္ကို စိုးရိမ္ေနခဲ့ၾကသည္။ အာရပ္ကမၻာ မွ အာဏာ႐ွင္မ်ား ကလည္း မိမိတို႕ ျပည္သူမ်ား အား စစ္ေသြးၾကြ ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္ မ်ား ကို လက္ညွိးထိုး ျပကာ ဆီပူ ထဲတြင္ေအးေအး ေဆးေဆး မေနလို လ်င္ မီးထဲ ကိုသာခုန္ခ် ရန္ သာ ႐ွိ သေယာင္ ေခ်ာက္ လွန္႕ ထား ႏိုင္ ခဲ့ၾကသည္။ ကြ်န္ေတာ္ တို႕ ႏိုင္ငံတြင္ လည္း စစ္ အာဏာ႐ွင္တို႕ က ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု မူ ကို ခြဲထြက္ေရး မူ အျဖစ္ျပည္သူတို႕ ကို ေျခာက္လွန္႕ထား ကာ ဗမာ ႏွင့္ လူမ်ိဳးစု တိုင္းရင္းသားမ်ားအၾကား စစ္အာဏာ ႐ွင္စနစ္ ကို ၿခိမ္းေျခာက္ စိန္ေခၚ ႏိုင္ေလာက္သည့္ အားေကာင္းေသာ စည္းလံုး မႈ မ်ိဳး ကို မတည္ေဆာက္ ႏိုင္ရန္ ႏွစ္ေပါင္း ၾကာျမင့္စြာ ဟန္႕တား ႏိုင္ခဲ့သည္ ကို သတိ မူ ၾက ေစလိုပါသည္။ ယေန႕ အာရပ္ ကမၻာ မွ ျပည္သူတို႕သည္ ဒီမိုကေရစီ ကိုတခဲနက္ေတာင္းဆိုလာ ၾကၿပီျဖစ္သျဖင့္ အေနာက္တုိင္း ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံႀကီး မ်ား ကလည္း တာ၀န္႐ွိလာၾကသည့္ အျပင္ အာရပ္ကမၻာ မွ ျပည္သူမ်ားအေပၚ မိမိတို႕၏ သေဘာထားအျမင္ မ်ား ကိုလည္း ျပန္လည္သံုးသပ္ ကာ ျပဳျပင္လာၾကရသည္။ အာရပ္ ကမၻာ ၏ ဒီမိုကေရစီ ေတာ္လွန္ေရး သည္ အီရန္ ႏိုင္ငံ ၏ ဘာသာေရးအေျချ႔ပဳ အာဏာ႐ွင္စနစ္အား၄င္း အာလ္ကိုင္းဒါး ကဲ့သို႕ေသာ ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္ အၾကမ္းဖက္ အဖြဲ႕အစည္း မ်ားကို၄င္း အေတြးအေခၚ အားျဖင့္ အလဲထိုး ႏိုင္ေလာက္ေသာ စိန္ေခၚမႈႀကီး တရပ္ ျဖစ္ေပသည္။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ယၡဳလိုကာလတြင္ အာလ္ကိုင္းဒါး ၏ ထိပ္းသီးေခါင္းေဆာင္ ဘင္လာဒင္ အား အေမရိကန္ မွ အေသဖမ္းမိခဲ့သည္ မွာ ကမၻာ တလႊား မွ ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္ တို႕ အဖို႕ အရႈိက္ကို အထိုးခံလိုက္ရ သလို ျဖစ္ ေနေပသည္။ သူကိုယ္တုိင္က ေျခမႈန္း ရန္ ၾကံဳး၀ါး ခဲ့သည့္ အာရပ္ကမၻာ တလႊား က အာဏာ႐ွင္တို႕ ကို တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားေစသည့္ ျပည္သူ႕ အံုၾကြမႈ မ်ား ကို ဘင္လာဒင္ ကိုယ္ တိုင္ မေသခင္ ျမင္ေတြ႕သြား လိုက္ ရ သည့္ တို္င္ေအာင္ အိုစားမား ဘင္လာဒင္ ချမာ ပီတိမျဖစ္ႏုိင္ရွာ သည္မွာ ယင္း အံုၾကြမႈ မ်ား ကို ဦးေဆာင္လႈံ႕ေဆာ္ သည္ မွာ သူေမွ်ာ္လင့္ ထားေသာ အၾကမ္းဖက္ ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္ မ်ား မဟုတ္ပဲ ဒီမိုကေရစီ ကို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေတာင္းဆိုသည့္ အာရပ္လူထု ႀကီး ျဖစ္ေနသည္။ ဤ အခ်က္သည္ပင္လ်င္ ဘင္လာဒင္ ကိုယ္တိုင္ က သူ႕ အယူအဆေတြ သည္ အာရပ္ကမၻာ မွာ မလႊမ္းမုိးႏိုင္ ေၾကာင္းကို သူ အသက္မေသခင္ ကိုယ္တုိင္ သိလိုက္ရျခင္း ျဖစ္ပါ သည္။ ဒီမိုကေရစီ အေတြးအေခၚ သည္ ဂ်ီဟပ္ ေခၚဘာသာေရး စစ္ပြဲ အတြက္ အေသခံ ရဲသည့္ သူရဲေကာင္းမ်ား ေမြးထုတ္မေပးႏိုင္ ဟု ယံုၾကည္ ေသာ ဘင္လာဒင္သည္ ဒီမိုကေရစီ ႏွင့္ လြတ္လပ္ေရး အတြက္ အသက္ ကိုပင္ပဓာန မထားပဲ ႐ြပ္႐ြပ္ခြ်န္ခြ်န္ လမး္မမ်ားေပၚတြင္ လက္နက္မပါ အၾကမ္းမဖက္ပဲ တုိက္ပြဲ၀င္ေနၾကသည္ ကို မေသခင္ေတြ႕ သြားလိုက္ရ ေပ သည္။ ဆီးရီးယားမွ အာဏာ႐ွင္ အာဆတ္ ႏွင့္ လစ္ဗ်ားမွ ကဒါဖီ တို႕ကသာ ဘင္လာဒင္ ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးမူ မတူၾက ေသာ္လည္း ဘင္လာဒင္ ၏ အၾကမ္းဖက္ လမ္း ကိုလိုက္ကာ အျပစ္မဲ့ ျပည္သူတုိ႕ ကို သတ္ျဖတ္ ေနသည္ကိုေတြ႕ ရေပသည္။ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံကလည္း အီရပ္ ႏိုင္ငံ တြင္ ေဒၚလာေပါင္းဘီလ်ံခ်ီ ပံုေအာကာ စစ္ေရး နည္း ျဖင့္ ဒီမိုကေရစီ ကိုတင္ပို႕ကာ ထူေထာင္ ရန္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ ေသာ္လည္း၊ အေျခအေန မ်ားသည္ မွန္းခ်က္ ႏွင့္ ႏွမ္း ထြက္ မကိုက္ ပိုမို၍ ဆိုး၀ါး လာခဲ့ သည္။ အာလ္ကိုင္းဒါး ၏ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ၉/၁၁ World Trade Center အား အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္ ၿဖိဳဖ်က္ ခဲ့သည့္ အခ်ိန္မွစ တင္ၿပီး အေနာက္တိုင္း ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံ မ်ား သည္ အစၥလမၼစ္ အၾကမ္းဖက္၀ါဒ ကို တန္ျပန္ရန္ အတြက္ အာရပ္ လူထုအတြင္း ဒီမိုကေရစီ ပညာေပး လႈပ္႐ွားမႈမ်ား အတြက္ စတင္ျမွဳပ္ႏွံခဲ့သည့္ ေငြေၾကး ပမာနသည္ အီရတ္ႏိုင္ငံတြင္စစ္ေရး နည္းအားျဖင့္ ဒီမိုကေရစီ ကို ထူေထာင္ ရာတြင္ ျမဳွပ္ႏွံ သည့္ ေငြေၾကးပမာန ႏွင့္ ႏိႈင္းစာ လ်င္ အလြန္ပင္ ေလ်ာ့နဲခဲ့ သည္။ သို႕ေသာ္ ယေန႕ မထင္မွတ္ သည့္ အခ်ိန္တြင္ ဒီမိုကေရစီ အညြန္႕မ်ား တလူလူ ထလာ သည္ ကို စတင္ ေတြ႕လာၾက ရသျဖင့္ အံ့အားသင့္ေနၾကရသည္။ အမွန္မွာ အာဏာ႐ွင္တို႕ အေပၚ အာရပ္ျပည္သူ တို႕၏ မေၾကနပ္ခ်က္မ်ား သည္ ႏွစ္ေပါင္းေျမာက္ျမားစြာ စုပံုေနခဲ့ျခင္းျဖစ္ သည္။ ယေန႕ အာရပ္ ကမၻာ ၏ ဒီမိုကေရစီ ေတာ္လွန္ေရး လႈိင္းတဘိုးႀကီးမ်ား သည္ အစြန္းေရာက္ ဘာသာေရး လႈပ္႐ွားမႈတုိ႕ကို ေက်ာ္လႊားၿပီး ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ကြာဟမႈ၊ ေဒသ ကြဲျပားမႈ ၊ ဘာသာေရး ဂိုဏ္း ဂဏ မတူညီမႈ ၊ မတူညီ ကြဲျပားသည့္ မ်ိဳးႏြယ္စုမ်ား စသည့္ အတားအဆီး တံတိုင္းမ်ား ကို ထိုးေဖါက္ ကာ အလႊာအသီးသီး၊ ေဒသ၊ မ်ိဳးႏြယ္ စု၊ ဂိုဏ္းဂဏ အမ်ိဳးမ်ိဳး မွ အဖိႏွိပ္ခံ ျပည္သူ တရပ္လံုး ကို စည္းလံုးေပးႏိုင္ခဲ့သည္။ ႏိုင္ငံေရးအားျဖင့္ လက္၀ဲ၊ လစ္ဘရယ္လ္၊ လက္ယာ စသည္ျဖင့္ သီးသန္႕ ႏိုင္ငံေရးအုပ္စုတခုခု ၏ ေတာ္လွန္ေရးလည္းမဟုတ္ ၊ ကာယ ညာဏ အလုပ္သမား၊ အမ်ိဳးသမီး အဖြဲ႕ အစည္း မ်ား စသည္ျဖင့္ ကြဲျပားေသာ လူ႕ အလႊာ တခု ၏ ေတာ္လွန္ေရးလည္းမဟုတ္ အားလံုးေသာ လူထုလူတန္း စား အလႊာအသီးးသီး တို႕ ပါ၀င္ သည့္ ဒီမိုကေရစီ ေတာ္လွန္ေရး ႀကီး ပင္ျဖစ္ ေပေတာ့သည္။ ယေန႕ အာရပ္ ကမၻာ တြင္ ျဖစ္ပြားေနေသာ ဒီမိုကေရစီ ေတာ္လွန္ေရးမ်ား တြင္ ပါ၀င္ဆင္ႏႊဲေနၾကသည္ မွာ အသက္ ၃၀ ေအာက္ လူငယ္မ်ားသာ ျဖစ္ၾကၿပီး အာရပ္ႏိုင္ငံမ်ား ကိုလိုနီ ဘ၀ မွ လြတ္ေျမာက္ ၿပီးသည့္ ေနာက္ပိုင္း အာရပ္ ကမၻာ တြင္ အာဏာ႐ွင္ မ်ား ခုိင္မာလာသည့္ အခ်ိန္ အတြင္းတြင္္ ေမြးဖြား လာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵ ျပကာ ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီ ကိုေတာင္းဆို ရန္ အတြက္ သူတို႕ အရင္ မ်ိုဳးဆက္ ေဟာင္း တုိ႕ ထံမွ စံနမူနာ ယူစရာ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ အေတြး အေခၚ မ်ား လမ္းညႊန္ အျဖစ္ ႐ွိေနၾက သည္ မဟုတ္ပါ။ အမွန္မွာ သူတို႕ ၏ ေနာင္ေတာ့္ ေနာင္ ေတာ္ မ်ား သည္ အာရပ္ အာဏာ႐ွင္တုိ႕ကိုဆန္႕က်င္ရာတြင္ အစြန္းေရာက္ အၾကမ္း ဖက္ကာ ဘာသာေရး ကို အျချပဳ သည့္ နည္းကို သာ လွ်င္ တခုတည္းေသာ ထြက္ရပ္ လမ္း အျဖစ္ ယံုၾကည္ သူ မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ယေန႕ လူငယ္တို႕မွာ အာရပ္ ကမၻာ တခုလံုး ၏ ၆၀% ႐ွိၿပီး ပ်မ္းမွ် အသက္ သည္ ၂၆ ခန္႕႐ွိၾကသည္။ ယေန႕ အာရပ္လူငယ္မ်ား က ေဖ့စ္ဘုတ္ ႏွင့္ အြန္လိုင္း လက္နက္ တို႕ ကို အသံုးခ်ကာ တရားမွ်တမႈ၊ လြတ္လပ္မႈ ႏွင့္ ဒီမိုကေရစီေရး ေတာင္းဆို လႈပ္႐ွားျခင္း သည္ Muslim Brotherhood ႏွင့္ Al Qaida တို႕ ၏ လႈပ္႐ွားမႈ မ်ား ထက္ အဆမတန္ ပိုမို ၍ စြမ္းအား ထက္ေၾကာင္း လက္ေတြ႕ ျပသ လိုက္ ၾကၿပီျဖစ္သည္။ သန္းေပါင္း ၂၄၀ ႐ွိ ေသာ တူနီး႐ွား၊ ဆီးရီးယား၊ အီဂ်စ္၊ လီဘာႏြန္၊ အီရပ္၊ ေဆာ္ဒီ အာေရဘီးယား စသည့္ အာရပ္ ကမၻာ မွျပည္သူမ်ား၏ ကံၾကမၼာ သည္ ပ်မ္းမွ်အသက္ ၂၄ မွ ၂၆ အတြင္း႐ွိ လူငယ္ ၂၀ ခန္႕ ၏ လက္ထဲတြင္ တမဟုတ္ျခင္း က်ေရာက္သြားျခင္းျဖစ္သည္။ သူတို႕၏ တရားမွ်တမႈ၊ လြတ္လပ္မႈ ႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ ေရးေတာင္းဆိုမႈ မ်ား သည္ အာရပ္ေဒသတြင္း ႐ွိ လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္တို႕ကို ပိုမို၍ ဆြဲေဆာင္ႏုိင္ခဲ့ၿပီး ဖိႏွိပ္သည့္၊ ျခစားသည့္ အာဏာ႐ွင္အစိုးရမ်ား ကို အႏုနည္းသံုးကာ ျဖဳတ္ခ်ႏိုင္ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ ေပ သည္။ သူတို႕ကၽြမ္းက်င္ရာ အြန္လိုင္း လက္နက္မ်ား ျဖင့္ စစ္ ေထာက္ လွမ္း ေရး တို႕၏ ေထာက္လွမ္းမႈ ကိုေ႐ွာင္ကြင္း ႏိုင္ခဲ့ၾကၿပီး လူတန္းစားအလႊာ ကြာဟမႈ တံတို္င္းမ်ား ကိုလည္း ျဖတ္ေက်ာ္ ကာစည္း႐ံုးႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ဤမ်ိဳးဆက္သစ္ တို႕ သည္ အင္တာနက္ ႏွင့္ အာလ္ဂ်ဇီးရီးယား ကဲ့သို႕ေသာ ႐ုပ္သံလႊင့္ သတင္းဌာန တို႕၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ နယ္နိမိတ္ အကန္႕ အသတ္ မ႐ွိ အာရပ္လူ႕ ေဘာင္ အဖြဲ႕ အစည္း တခုလံုး ကို ကြန္ယက္ျဖန္႕ကာ ထိေတြ႕ခြင့္ရ ေနၾက သူမ်ား ျဖစ္ ၾကသည္။ အထူးသျဖင့္ ေခတ္ ႏွင့္ အညီ ျဖစ္ေသာ လူငယ္ တို႕ ရသင့္ သည့္ အခြင့္ အလမ္းမ်ား၊ လြတ္လပ္မႈမ်ား ကို တားဆီး ပိတ္ပင္ထားသည္ ႏိုင္ငံေရး ဖိႏွိပ္မႈမ်ား၊ စီးပြားေရး ေႏွာင့္ေႏွးမႈမ်ား အေပၚ ေဒါသူပုန္ထေနၾက သည့္ မ်ိဳးဆက္ မ်ား ျဖစ္ၾက ေလသည္။ အသက္ ၂၃ ႏွစ္သာ႐ွိေသးသည့္ အိုစာမာ အယ္လ္ခါလီဖီ သည္ မို႐ိုကိုႏိုင္ငံ တြင္ ဖြဲ႕စည္း ထားေသာ အတိုက္အခံ Socialist Union of Popular Forces မွ ႏႈတ္ထြက္ကာ Facebook အေျချပဳ လႈပ္႐ွားမႈ တခုကိုစတင္ခဲ့သည္။ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ား သည္ ဖိႏွပ္သည့္ အစိုးရမ်ား ကို အတိုက္အခံလုပ္ ခြင့္ ရွိသည္ ဟူ၍ ျပသထားရံုမွ်သာ ရွိၿပီး အစိုးရ၏ တရား၀င္မႈ ကို တစံုတခုေသာ အတိုင္းအတာထိ ေပးရန္ သာ အသံုး၀င္ၾကသည္ဟု လူငယ္ မ်ားက ယူဆၾကပါသည္။ အိုစာမာ အယ္လ္ခါလီဖီ က Facebook တြင္စတင္ခဲ့သည့္ လႈပ္႐ွားမႈသည္ မို႐ိုကိုႏိုင္ငံတ၀ွမ္း လမး္မမ်ားေပၚသို႕ မည္သည့္အခါကမွ် မမွန္းဆခဲ့ ဘူး သည့္ လူထုခ်ီတက္ပြဲႀကီး မ်ားကိုဖန္တီးႏိုင္ခဲ့သည့္ အျပင္ အေၿခခံ ဥပေဒ ကိုျပင္ဆင္ရန္ ဘုရင္ကိုယ္တိုင္က ကတိေပး လာခဲ့ ရသည္။ “ အေျပာင္းအလဲ ဆိုတာ ႏိုင္ငံေရး ပါတီေတြက လုပ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ လူထုအားနဲ႕ သာလုပ္လို႕ရမွာပါ “ ဟု ေျပာခဲ့ သည့္ ခါလီဖီ သည္ Moroccans Discuss the King ဆို ေသာ Facebook စာမ်က္ႏွာကို ဖန္တီး လိုက္ၿပီး ၄၊ ၅ ရက္အတြင္း တြင္ အဖြဲ႕၀င္ ၃၀၀၀ ရရွိ လာခဲ့ သည္။ “အရင္ကေတာ့ ကိုယ့္ ကိုယ္ကို ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ဘူးလို႕ပဲထင္ခဲ့တယ္။ အခု သီတင္းပတ္ အနည္းငယ္ အတြင္း မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႕ တတ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာကုိ သိ လာရတယ္။ လူငယ္ေတြက ဦးေဆာင္ေနတာ တင္ မကဘူး၊ လူႀကီးေတြကပါ က်ေနာ္ တို႕ေျပာစကား ကုိနားေထာင္လာၾကၿပီး ေနာက္ ကေန လိုက္လာ ၾကတာ ျဖစ္တယ္။” ဟု အယ္လ္ ခါလီဖီ ကဆိုပါသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ဒီမိုကေရစၤီ လမး္ေၾကာင္းေပၚ သို႕ အာရပ္ ႏိုင္ငံမ်ား တၿပိဳင္နက္ထည္း မေရာက္ ႏုိင္ခဲ့ ၾကေပ။ လစ္ဗ်ား၊ ရီမင္ ႏွင့္ ဆီးရီးယား ႏိုင္ငံ တို႕ တြင္ အာဏာ႐ွင္တို႕ က အၾကမ္း နည္းသံုးကာ ျပည္သူတုိ႕ ကို ႏွိပ္ကြပ္ၾကသည္။ အီဂ်စ္ ႏွင့္ တူနီး႐ွား တြင္ အာဏာ႐ွင္တို႕ ဆင္းေပးခဲ့ရၿပီး၊ ျပည္သူတို႕ အတြက္ ဒီမိုကေရစီ ကုိခ်ဲ႕ ထြင္ သြား ႏိုင္စရာအလားအလာမ်ား ကိုေတြ႕ရသည္။ က်န္အာရပ္ႏိုင္ငံမ်ား ကမူ ျပည္သူတို႕ ၏ ဒီမိုကေရစီေတာင္းဆိုမႈ ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ကတိမ်ား ႏွင့္ တုန္႕ျပန္ၾကသည္။ မည္သို႕ပင္ျဖစ္ေစ ယေန႕ အာရပ္ကမၻာသည္ ယခင္ ကႏွင့္ မတူေတာ့ေပ။ ဤေနရာတြင္ ယေန႕ အာရပ္ ကမၻာ တြင္ျဖစ္ေပၚေနေသာ အေျပာင္းအလဲမ်ား ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အဲလ္ဂ်ာဇီးရီးယား တီဗီ သတင္းဌာန ၏ အင္ပါရာ စကား၀ိုင္း အယ္ဒီတာ မာရ၀မ္ ဘိ႐ွ္ဟာရာ ၏ ေဖၚျပ ခ်က္ ကို ေကာက္ႏွဳပ္ကာ ျပန္လည္ေဖါက္သည္ခ် လိုပါသည္။ ….. “အာရပ္ ကမၻာ မွာ ႐ွင္သန္ႀကီးထြားခဲ့ ၾကရတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႕ တေတြရဲ႕ ဘ၀ ဟာ ႏိုင္ငံေရး မတည္ၿငိမ္မႈေတြ ၊ စစ္ေရး က်ဆံုးမႈေတြ၊ လူမႈေရး ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆြဲ မႈေတြ၊ စီးပြားေရး ေႏွာင့္ေႏွးမႈ ေတြ စတာေတြ နဲ႕ တင္းၾကမ္းျပည့္ ေန တဲ့ အိပ္မက္ဆိုး ႀကီးတခုကို ကာလ႐ွည္ၾကာ စြာ မက္ေနရသလိုပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဒီ ႏွစ္ေရာက္လာ ေတာ့ အာရပ္ ကမၻာ မွာ အခ်ိန္ မက်ေသးပဲ ေစာေစာ စီးစီး ေႏြဦး ေပါက္ခဲ့တယ္။ …… အေျပာင္းအလဲ တခု ကို အခု လို က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕၊ အငမ္းမရ၊ ျပင္းျပင္းျပျပ၊ လိုလား ေတာင္းဆိုတာမ်ိဳး ကြ်န္ေတာ့ တသက္မွာ တခါဘူး မွ မၾကံဳေတြ႕ ခဲ့ရေသးဘူး။ …… အခုအခိ်န္မွာ အတတ္ ေျပာရ ခက္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ညအခိ်န္အခါ ရဲ႕ အေမွာင္ဆံုး ကာလ၊ အေ႐ွ႕ဆီကေန အာ႐ုဏ္ ရဲ႕ ေလေျပ ဦး ေလး မတိုက္ခင္မွာပဲ အာရပ္ ကမၻာ မွာ ေႏြဦးေပါက္ခဲ့ တယ္ဆိုတာ ကိုေတာ့ မေမ့ ၾကပါနဲ႕။ စိတ္ကူးယဥ္သမား တေယာက္လို႕ပဲ ကြ်န္ေတာ့္ ကိုေခၚခ်င္ေခၚပါ …. ည ရဲ႕ အေမွာင္ထု ႀကီးဟာ က်ဆံုး ဖို႕ ၾကမၼာငင္ေနပါၿပီ၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ … အေျပာင္းအလဲ ဆိုတာ ေရွာင္လြဲ လို႕မရေတာ့ဘူး ဆိုတာ ေသခ်ာ ေနပါတယ္။” ကြ်န္ေတာ္တို႕ ႏိုင္ငံ တြင္ ေမြးေတာ့ မည့္ ဆဲဆဲ အခ်ိန္ တြင္ ဒီမိုကေရစီ ကို စစ္ဘီလူးတို႕ က အေမွာင္ထုထဲ သို႕ အတင္း အဓမၼ ျပန္လည္ ဆြဲသြင္း ေနၾက သည္။ နာဂစ္ အေျခခံဥပေဒ စတင္ေရးဆြဲ သည္မွ စ၍ စစ္အာဏာ႐ွင္ စနစ္ ထာ၀ရႀကီးစိုးေရး အတြက္ရည္႐ြယ္ကာ ေရးဆြဲ ထား ခဲ့သည္ ကို လံုး၀ မေမ့အပ္ ေပ။ နာဂစ္ အေျခခံ ဥပေဒ ၏ ေနာက္ဆက္တြဲ ျဖစ္ရပ္မွန္သမွ်သည္ အေပၚယံ အားျဖင့္ မည္မွ် ပင္ ေျပာင္းလဲ သည္ျဖစ္ေစ၊ နဂိုမူလ လိုရင္း ရည္ရြယ္ခ်က္ သည္ စစ္အာဏာ႐ွင္စနစ္ သက္ဆိုး ႐ွည္ေရးပင္ ျဖစ္ သည္ ကို အၿမဲ သတိမူ ၾက ရ မည္ျဖစ္သည္။ လူေျပာင္းသည္ ကို မူႀကီးတခုလံုးေျပာင္းလဲ သြားသေယာင္၊ စစ္ယူနီ ေဖါင္းခြ်တ္ ကာ ေခါင္းေပါင္း ေပါင္း ျပလုိက္သည္ႏွင့္ သန္းေရႊ ၏ စစ္အာဏာ႐ွင္အစိုး ရသည္ ေန႕ျခင္းညျခင္း သိန္းစိန္ အရပ္သားအစိုးရ ျဖစ္သြား သေယာင္ တအံ့တဩ ထူးထူး ဆန္းဆန္း ေျပာဆိုေရးသား ေနၾကသည္မွာ နာဂစ္အေျခခံဥပေဒ ၏ အတြင္းသ႑ာန္ အတြင္းသေဘာကို မျမင္စြမ္း ႏိုင္ၾက ၍သာျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ယၡဳ ကၽြန္ေတာ္မ်ား Vansangva စာၾကည့္တိုက္တြင္ တင္ေပးထားသည့္ ေမာင္ျမတ္ႏိုင္ ၏ စာတမ္း သည္ ၂၀၁၁ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီတြင္ေရး သားထားျခင္း ျဖစ္ သည္။ စာတမ္း ပါ အခ်က္ အလက္ မ်ားသည္ ၂၀၀ဂ နာဂစ္အေျခခံဥပေဒ ႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဆိုင္ရာဥပေဒ တို႕ ၏ ေ႐ွ႕ေနာက္မညီသည့္ အခ်က္မ်ား ႏွင့္ စစ္အာဏာ႐ွင္ သက္ဆိုး႐ွည္ေရး အတြက္ ျပဌာန္း ထားေသာ မတရား သည့္ ဥပေဒ ပုဒ္မ မ်ား ကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း မီးေမာင္းထိုး ျပထားသည့္ အျပင္ ေရြးေကာက္ပြဲ ၿပီးလ်င္ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္သည့္ ႏိုင္ငံေရး အလားအလာ မ်ား ကို သံုးသပ္တင္ျပ ထားသည္ ျဖစ္ရာ လက္႐ွိ သိန္းစိန္ အစိုးရ၏ လက္ေတြ႕ လုပ္ရပ္မ်ား ႏွင့္ အတူ အမ်ားျပည္သူတို႕ ယွဥ္ထိုး ႏိုင္ရန္တင္ေပး လိုက္ပါသည္။ စာေရးသူ ေမာင္ ျမတ္ႏိုင္ေထာက္ျပထားသည့္ အခ်က္ အလက္မ်ား ကို ဖတ္႐ႈ မွတ္သား ျခင္းအားျဖင့္ အဖိႏွပ္ခံျပည္သူတို႕၏ အနာဂတ္ ႏိုင္ငံေရး ဘ၀ ႏွင့္ ရင္ဆို္င္ ၾကရ ဦးမည့္ ေနာက္ ဆက္တြဲ ဆိုးက်ိဳး မ်ား ကို ခန္႕မွန္း သိ႐ွိ ႏိုင္ ၾကမည္ျဖစ္သျဖင့္ Vansangva စာဖတ္ ပရိတ္သတ္မ်ားအားလံုး အား အေသး စိပ္ ဖတ္႐ႈေလ့လာၾကပါရန္ တိုက္တြန္း အပ္ပါ သည္။ နာဂစ္အေျခခံ ဥပေဒ သည္ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၏ ဗမာတက်ပ္၊ ႐ွမး္တက်ပ္ မူ ကိုေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ဆန္႕က်င္ ကာ ဗမာ (၇) က်ပ္ ႐ွမ္း တက်ပ္ မူျဖင့္ ဗမာ စစ္အာဏာရွင္တို႕သာ ထင္ရာစိုင္း ႀကီးစိုးေသာ အတု အေယာင္ ျပည္ေထာင္စု တခု ကို ထပ္မံ တည္ေဆာက္ရန္ ႀကိဳးပမ္းထားျခင္း သာ ျဖစ္ၿပီး၊ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ အေျခခံဥပေဒ (၁၉၄ရ) မွ စ၍ ျပည္တြင္း စစ္မီး ကို စတင္ေမႊး ေပးခဲ့သည့္ လူမ်ိဳး တမ်ိဳးႏွင့္တမ်ိဳး ႏိုင့္ထက္ စီးနင္း အုပ္ခ်ဳပ္သည့္ တျပည္ေထာင္ မူကို ျပဌာန္း ေရးဆြဲထားသျဖင့္ ျပည္သူတို႕ ၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ဒီမိုကေရစီ ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံႀကီး တည္ေဆာက္ ေရး ေတာင္းဆို ခ်က္ တို႕ ႏွင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ႀကီးဆန္႕က်င္ကာ ျပည္တြင္းစစ္ မီး ပိုမိုေတာက္ေလာင္ လာေတာ့ မည္ ကို ႀကိဳတင္တြက္ဆ ႏိုင္ေပသည္။ ျပည္တြင္းစစ္မီး ဆက္လက္ ေတာက္ေလာင္ ေနမွ သက္ဆိုး ႐ွည္ကာ ဆက္လက္ ႐ွင္သန္ ႀကီးထြား ႏိုင္ မည့္ ဗမာ စစ္အာဏာ႐ွင္တို႕ သည၊္ တိုင္းျပည္တြင္ စစ္မွန္ေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မရ႐ွိ ေအာင္ အစဥ္တစိုက္ ျပည္သူ တို႕ ကို ဆက္လက္ ဖိႏွိပ္ေနဦးမည္သာျဖစ္သည္။ လူမ်ိဳးေပါင္း စံု ျပည္သူတို႕ သည္လည္း လြတ္ေျမာက္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရး၊ ဖက္ဒရယ္လ္ အေရး တိုက္ပြဲမ်ား ကို ဆက္လက္ ဆင္ႏႊဲ ၾကရမည္သာျဖစ္သည္။ ေရြးေကာက္ပြဲ ၿပီးသျဖင့္ စစ္အာဏာ႐ွင္ တို႕ ႀကီးစိုးေသာ အရပ္သားအစိုး ရအမည္ခံ သိန္းစိန္ အစိုး တက္သျဖင့္ တိုက္ပြဲမ်ား ၿပီးဆံုးသြား မည္မဟုတ္ေပ။ ဖိႏွိပ္မႈ မ်ား၊ မတရားမႈမ်ား ႐ွိေနသမွ် ကာလပတ္လံုး ေတာ္လွန္ေရး မ်ားလည္း မည္သည့္ မ်ိဳးဆက္တြင္မဆို ႐ွိေန မည္သာ ျဖစ္ ေပသည္။ အာဏာ႐ွင္တို႕ က ဖိႏွိပ္၍ ဒီမိုကေရစီ တိမ္ေကာေပ်ာက္ကြယ္ သြားမည္ မဟုတ္ပါ။ ဒီမိုကေရစီ အေရး လႈပ္႐ွားမႈ မ႐ွိ မွသာလ်င္ ဒီမိုကေရစီ ေပ်ာက္ကြယ္ သြားမည္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာစစ္အာဏာ႐ွင္တို႕ ၏ ပါလီမန္ အတြင္းမွ မည္သည့္အေျပာင္းအလဲကို မ်ွ ေမွ်ာ္လင့္ စရာမ႐ွိပါ။ ဤ အခ်က္ ကို မဆလ၊ နအဖ စစ္ အာဏာ႐ွင္ေခတ္ မ်ား၏ အေတြ႕ အႀကံဳမ်ားက ႐ွင္းလင္း ထင္႐ွားစြာ သက္ေသခံ ထား ခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ျပည္သူ တို႕ ၏ ဆႏၵ ကိုဆန္႕က်င္ေသာ အေျခခံဥပေဒ သည္ ၾကာရွည္မခံပါ။ ဤ အခ်က္ ကို သမိုင္း ကအခိုင္အမာ သက္ေသခံခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ဗမာ စစ္အာဏာရွင္တို႕ ၏ နာဂစ္ ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရး သည္ စိတ္ကူးယဥ္သက္သက္ သာျဖစ္သည္။ ျမန္မာ လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္ တို႕သည္လည္း တုိက္ပြဲ ပံုစံ သစ္မ်ား ကို ပံုေဖၚ ကာ ဗမာအပါအ၀င္ အဖိႏွိပ္ခံ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ျပည္သူတို႕ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ၿငိမ္းၿငိမ္း ခ်မ္းခ်မ္း အတူတကြ ေနထိုင္သြားမည့္ ပင္လံု ႏုိင္ငံ ႀကီး ထူေထာင္ေရး ေအာင္ပြဲရသည္အထိ ဆက္လက္တိုက္ပြဲ ၀င္ၾက ရမည္သာ ျဖစ္သည္။ ေက်ာ္မိုးလြင္